ابوذر می گوید: روزی از روزها رسول خدا (صلی الله علیه واله) در مسجد نماز می خواند، سائلی وارد مسجد شد و از مردم تقاضای کمک کرد، ولی کسی چیزی به او نداد، او دست خود را به آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! تو شاهد باش که من در مسجد رسول تو، تقاضای کمک کردم ولی کسی جواب مساعد به من نداد، در همین حال امیرالمومنین (علیه السلام) که در حال رکوع بود، با انگشت کوچک خود اشاره کرد، سائل نزدیک آمد و انگشتر را از دست آن حضرت بیرون آورد.
پیامبر (صلی الله علیه واله) که در حال نماز بود، این جریان را مشاهده کرد. هنگامی که از نماز فارغ شد، سر به سوی آسمان بلند کرد و چنین گفت: خداوندا! برادرم موسی از تو تقاضا کرد که روح او را وسیع گردانی و کارها را بر او آسان سازی و گره از زبان او بگشائی تا مردم گرفتار، او را درک کنند و نیز موسی درخواست کرد هارون را که برادرش بود، وزیر و یاورش قرار دهی و به وسیله ی او، نیرویش را زیاد کنی و در کارهایش شریک سازی، خداوندا! من محمّد پیامبر و برگزیده ی تو هستم، سینه ی مرا گشاده کن و کارها را بر من آسان ساز، از خاندانم [امیرالمومنین]علی[علیه السلام] را وزیر من گردان تا به وسیله ی او، پشتم قوی و محکم گردد.
ابوذر می گوید: هنوز دعای پیامبر (صلی الله علیه واله) پایان نیافته بود که جبرئیل نازل شد و به پیامبرش گفت: بخوان. پیامبر(صلی الله علیه واله) فرمود: چه بخوانم؟ گفت: بخوان «إنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلوةَ وَ یُؤتُونَ الزَّکوةَ وَ هُم راکِعُونَ؛ سرپرست و رهبر شما، تنها خدا است، و پیامبر او و آنها که ایمان آورده اند و نماز را برپا دارند و در حال رکوع زکات می پردازند.
منبع : افکار نیوز
