10 ـ ابوالجوزاء مى گويد: خدمت امام مجتبى ـ ع ـ رسيدم، پرسيدم آيا شما از رسول خدا ـ ص ـ چيزى را بياد داريد؟
«قالَ: أذْكُرُ أنّى أَخَذْتُ تَمْرَةً مِنْ تَمْرِ الصَدَقَةِ فَجَعَلْتُها فِي فِيَّ، قالَ: فَنَزَعَها رَسُولُ اللهِ بِلِعابِها فَجَعَلَها فِى التَّمْرِ، فَقيلَ يا رَسُولَ اللهِ ما كانَ عَلَيْكَ مِنْ هذِهِ التَّمْرَةِ لِهذَا الصَّبِيّ؟ قالَ: إِنّا آلُ مُحَمَّد لا تُحِلُّ لَنَا الصَّدَقَةُ.»
«فرمود: بياد دارم روزى ـ در محضر رسول خدا ـ ص ـ بودم ـ مقدارى خرما برداشتم و در دهانم گذاشتم تا بخورم، رسول خدا ـ ص ـ آن خرما را ـ بهمراه زنجابهاى اطراف آن ـ گرفت و در روى خرماهاى ديگر گذاشت. از حضرت سؤال شد: چرا آن خرما را از اين فرزند كوچك (بچه) گرفتيد؟!
رسول خدا ـ ص ـ فرمود: ما آل محمديم و صدقه بر ما حلال نيست (3) (يعنى حرام است).

- پاورقی -

 (3) - مقصود صدقات واجب است همانند زكات گوسفند، گاو و ... و الاّ صدقه مستحب مانعى ندارد. و صدقه سيد به سيد مانعى ندارد: تحريرالوسيله، امام خمينى ـ ره ـ، ج1، ص341، القول فى اوصاف المستحقين للزكاة.