امام حسن مجتبى (عليه السلام) سبط اكبر و ريحانهء رسول الله (صلى الله عليه وآله) واجد شايسته ترين خصوصيات اخلاقى و معنوى مى باشد او عابدترين ، زاهدترين و بهترين مردم عصر خويش بود روايت نموده اند هنگامى كه او خود را براى نماز آماده مى ساخت رنگش متغير مى گشت و تمام اعضا و جوارحش از عظمت خدا به لرزه درمى آمد . مى فرمود زيبنده است فردى كه در برابر آفريدگار عرش قرار مى گيرد اعضايش مرتعش گردد هنگامى كه به درب مسجد مى رسيد سرش را بالا مى گرفت و مى گفت : خدايا مهمانت در مقابل درگاهت ايستاده است اى احسان كننده ! بنده ء خطاكار تو پس از عمل ناروا و ناشايست به سوى تو روى آورده است پس قبايح او را با زيباترين چيزى كه پيش توست بگذر اى خداى بخشنده و كريم ! (26)
هنگامى كه به سفر حج مى رفتند به صورت پياده ره مى سپردند و گهگاهى هنگامى كه به ياد مرگ مى افتادند ، گريه مى كردند و هنگامى كه قبر و تاريكى آن را به ياد مى آوردند مى گريستند و آنگاه كه به ياد رستاخيز و برخاستن از قبر يا عبور از پل صراط و نشان دادن نامه اعمال مى افتادند با صداى بلند فرياد مى كشيدند و به حال غش مى افتادند . تقسيم مال روايت شده است امام حسن مجتبى (عليه السلام) سه بار اموال خود را در راه خدا با فقراء و مستمندان تقسيم نمود . (27)
او هر وقت در قرآن مجيد به خطاب يا ايها الذين آمنوا مى رسيدند مى گفتند : لبيك اللهم لبيك . او در تمام احوال ذاكر خداى متعال بودند . او راست لهجه ترين و فصيح ترين مردم از نظر نطق و گفتار بود . (28)
 
- پاورقی -

 (26) - سفينة البحار ج 1 ، ص 253 ، چاپ سنگى
(27) - .
(28) - امالى صدوق ص 151 .