کلمات قصار از 381 تا 400

(زمان خواندن: 6 - 11 دقیقه)

 381
  وَ قَالَ ع :
اءَلاَ وَ إِنَّ مِنَ الْبَلاَءِ الْفَاقَةَ، وَ اءَشَدُّ مِنَ الْفَاقَةِ مَرَضُ الْبَدَنِ، وَ اءَشَدُّ مِنْ مَرَضِ الْبَدَنِ مَرَضُ الْقَلْبِ، اءَلاَ وَ إِنَّ مِنْ النِّعَمْ سَعَةَ المَالِ وَ اءفْضَلُ مِنْ سَعَةِ المَالِ صِحَّةُ البَدَنِ، وَ اءفْضَلُ مِنْ صِحَّةِ الْبَدَنِ تَقْوَى الْقَلْبِ.
  و فرمود (ع ):
بدانيد كه يكى از بلاها تهيدستى است و بدتر از تهيدستى بيمارى تن است و بدتر از بيمارى تن بيمارى دل است . بدانيد كه از نعمتهاست گشايش در مال و برتر از گشايش در مال تندرستى است و برتر از تندرستى پرهيزگارى است .
 382
  وَ قَالَ ع :
لِلْمُؤْمِنِ ثَلاَثُ سَاعَاتٍ: فَسَاعَةٌ يُنَاجِي فِيهَا رَبَّهُ وَ سَاعَةٌ يَرُمُّ مَعَاشَهُ وَ سَاعَةٌ يُخَلِّي بَيْنَ نَفْسِهِ وَ بَيْنَ لَذَّتِهَا فِيمَا يَحِلُّ وَ يَجْمُلُ وَ لَيْسَ لِلْعَاقِلِ اءَنْ يَكُونَ شَاخِصا إِلا فِي ثَلاَثٍ: مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ، اءَوْ خُطْوَةٍ فِي مَعَادٍ، اءَوْ لَذَّةٍ فِي غَيْرِ مُحَرَّمٍ.
  و فرمود (ع ):
مؤ من را سه ساعت است ساعتى كه در آن با پروردگار خود راز مى گويد و ساعتى كه در پى تحصيل معاش خويش است و ساعتى كه به خوشيها و لذات حلال و نيكوى خود مى پردازد. و عاقل در پى سه كار باشد يا در پى اصلاح معاش خود يا در كار معاد يا در پى لذتهاى غير حرام .
 383
  وَ قَالَ ع :
ازْهَدْ فِي الدُّنْيَا يُبَصِّرْكَ اللَّهُ عَوْرَاتِهَا، وَ لاَ تَغْفُلْ فَلَسْتَ بِمَغْفُولٍ عَنْكَ.
  و فرمود (ع ):
در دنيا پرهيزگارى پيشه كن تا خدا نيز ديده تو را به عيبهاى آن بينا سازد. غافل مباش كه از تو غافل نيستند.
 384
  وَ قَالَ ع :
تَكَلَّمُوا تُعْرَفُوا، فَإِنَّ الْمَرْءَ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ.
  و فرمود (ع ):
سخن بگويد تا شناخته شويد كه آدمى در زير زبانش پنهان است .
 385
  وَ قَالَ ع :
نِعْمَ الطِّيبُ الْمِسْكُ، خَفِيفٌ مَحْمِلُهُ، عَطِرٌ رِيحُهُ.
  و فرمود (ع ):
مشك چه خوشبوى نيكويى است ، در حمل سبك و رايحه اش هم دلپذير است .
 386
  وَ قَالَ ع :
ضَعْ فَخْرَكَ وَ احْطُطْ كِبْرَكَ وَ اذْكُرْ قَبْرَكَ.
  و فرمود (ع ):
به خود مناز و باد خودپسندى از سر به در كن و به ياد گورت باش .
 387
  وَ قَالَ ع :
خُذْ مِنَ الدُّنْيَا مَا اءَتَاكَ وَ تَوَلَّ عَمَّا تَوَلَّى عَنْكَ، فَإِنْ اءَنْتَ لَمْ تَفْعَلْ فَاءَجْمِلْ فِي الطَّلَبِ.
  و فرمود (ع ):
از دنيا همان را برگير كه نزد تو آيد و از آنچه روى از تو بر مى تابد، روى برتاب . اگر چنين نتوانى ، اندازه نگه دار.
 388
  وَ قَالَ ع :
رُبَّ قَوْلٍ، اءَنْفَذُ مِنْ صَوْلٍ.
  و فرمود (ع ):
چه بسا، سخنى كه از حمله اى كارسازتر افتد.
 389
  وَ قَالَ ع :
كُلُّ مُقْتَصَرٍ عَلَيْهِ كَافٍ.
  و فرمود (ع ):
هر چه بدان اكتفا توان كرد، همان كافى است .
 390
  وَ قَالَ ع :
الْمَنِيَّةُ وَ لاَ الدَّنِيَّةُ، وَ التَّقَلُّلُ وَ لاَ التَّوَسُّلُ، وَ مَنْ لَمْ يُعْطَ قَاعِدا، لَمْ يُعْطَ قَائِما، وَ الدَّهْرُ يَوْمَانِ: يَوْمٌ لَكَ، وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ، فَإِذَا كَانَ لَكَ فَلاَ تَبْطَرْ وَ إِذَا كَانَ عَلَيْكَ فَاصْبِرْ.
  و فرمود (ع ):
مرگ ، آرى . خوارى و پستى ، نه . به اندك ساختن و دست به سوى اين و آن دراز نكردن . آن كس كه اگر بنشيند، چيزى به دستش نيايد، اگر هم بايستد چيزى ندهندش . روزگار، دو روز است ، روزى كه به زيان توست و روزى كه به سود تو است . روزى كه به سود توست ، سرمست مشو و روزى كه به زيان توست ، شكيبايى ورز.
 391
  وَ قَالَ ع :
إِنَّ لِلْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ حَقّا وَ إِنَّ لِلْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ حَقّا فَحَقُّ الْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ اءَنْ يُطِيعَهُ فِي كُلِّ شَيْءٍ إِلا فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ، وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ اءَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ، وَ يُحَسِّنَاءَدَبَهُ، وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآنَ
  و فرمود (ع ):
فرزند را بر پدر حقى است و پدر را نيز بر فرزند حقى . حق پدر بر فرزند اين است ، كه فرزندش در همه حال ، فرمانبردار باشد و مگر در معصيت خداى سبحان و حق فرزند بر پدر اين است ، كه براى او نامى نيكو برگزيند و نيكو ادبش كند و قرآنش بياموزد.
 392
  وَ قَالَ ع :
الْعَيْنُ حَقُّ، وَ الرُّقَى حَقُّ، وَ السِّحْرُ حَقُّ، وَ الْفَأْلُ حَقُّ، وَ الطِّيَرَةُ لَيْسَتْ بِحَقِّ وَ الْعَدْوَى لَيْسَتْ بِحَقِّ وَ الطِّيبُ نُشْرَةٌ، وَ الْعَسَلُ نُشْرَةٌ، وَ الرُّكُوبُ نُشْرَةٌ، وَ النَّظَرُ إِلَى الْخُضْرَةِ نُشْرَةٌ.
  و فرمود (ع ):
چشم زخم راست است و افسون راست است و سحر راست است و تفاءل راست است . فال بد زدن راست نيست . سرايت بيمارى از يكى به ديگرى راست نيست . بوى خوش بيمار را بهبود بخشد و عسل بيمارى را بهبود بخشد و سوارى بيمارى را بهبود بخشد و نظر به سبزه بيمارى را بهبود بخشد.
 393
  وَ قَالَ ع :
مُقَارَبَةُ النَّاسِ فِي اءَخْلاَقِهِمْ اءَمْنٌ مِنْ غَوَائِلِهِمْ.
  و فرمود (ع ):
موافقت با مردم در خلق و خويشان ، سبب ايمنى است از آسيبشان .
 394
  وَ قَالَ ع : لِبَعْضِ مُخَاطِبِيهِ وَ قَدْ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ يُسْتَضْغَرُ مِثْلُهُ عَنْ قَوْلِ مِثْلِهَا: 
لَقَدْ طِرْتَ شَكِيرا وَ هَدَرْتَ سَقْبا.
قال الرضى :
وَ الشَّكِيرُ هاهنا: اءولُ مَا يَنْبُتُ مِنْ رِيشِ الطَّائِرِ قَْبلَ اءَنْ يَقْوَى و يَسْتَحْصِفَ. وَالسَّقْبُ الصَّغيرُ مِنَ الا بِلِ وَ لا يَهْدِرُ إ لا بَعْدَ اءَنْ يَسْتَفْحِلَ.
  به يكى از مخاطبان خود كه سخنى بر زبان آورد، كه چون اويى از گفتن چنان سخنى حقيرترمى نمود، فرمود: 
هنوز پر بر نياورده پريدى ، و در كرّگى بانگ كردى .
رضى گويد :
در اين عبارت (شكير) نخستين پرهاى پرنده است ، پيش از آنكه قوت گيرد و محكم شود. و (سقب ) كره شتر است زيرا شتر تا بزرگ نشود، بانگ نكند.
 395
  وَ قَالَ ع :
مَنْ اءَوْمَاءَ إِلَى مُتَفَاوِتٍ خَذَلَتْهُ الْحِيَلُ.
  و فرمود (ع ):
كسى كه به كارهاى گوناگون مى پردازد، چاره سازيهايش كارسازش ‍ نتواند بود.
396
  وَ قَالَ ع : وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَعْنَى قَوْلِهِمْ: (لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ):
إِنَّا لاَ نَمْلِكُ مَعَ اللَّهِ شَيْئاّ، وَ لاَ نَمْلِكُ إِلا مَا مَلَّكَنَا، فَمَتَى مَلَّكَنَا مَا هُوَ اءَمْلَكُ بِهِ مِنَّا كَلَّفَنَا، وَ مَتَى اءَخَذَهُ مِنَّا وَضَعَ تَكْلِيفَهُ عَنَّا.
  در معنى لا حول و لا قوة الّا بالله ، كه مى گويند از او پرسيدند، فرمود:
ما با وجود خدا مالك چيزى نيستيم . و مالك نمى شويم ، مگر آنچه او ما را مالك آن گردانيده است . پس هرگاه به ما چيزى عطا كند كه او از ما سزاوارتر به آن باشد ما را تكليفى بر عهده گذاشته است و هرگاه آن را از ما گرفت ، تكليف خود را از ما برداشت .
 397
  وَ قَالَ ع : لِعَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ رَحِمَةُ اللَهُ وَ قَدْ سَمِعَهُ يُرَاجِعُ الْمُغِيرَةَ بْنَ شُعْبَةَ كَلاَما: 
دَعْهُ يَا عَمَّارُ، فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلا مَا قَارَبَتْهُ مِنَ الدُّنْيَا، وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ لِيَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِرا لِسَقَطَاتِهِ.
  شنيد كه عمار بن ياسر(23) با مغيرة بن شعبه (24) گفتگو مى كند، آن حضرت به عمّارفرمود: 
اى عمار، مغيرة را به حال خود واگذار. زيرا او از دين نگرفته ، مگر همان كه او را به دنيا نزديك مى كند. بعمد، حق را بر خود مشتبه ساخته تا براى خطاهاى خود عذرى بياورد.
 398
  وَ قَالَ ع :
مَا اءَحْسَنَ تَوَاضُعَ الْاءَغْنِيَاءِ لِلْفُقَرَاءِ طَلَبا لِمَا عِنْدَ اللَّهِ! وَ اءَحْسَنُ مِنْهُ تِيهُ الْفُقَرَاءِ عَلَى الْاءَغْنِيَاءِ اتِّكَالاً عَلَى اللَّهِ.
  و فرمود (ع ):
چه نيكوست فروتنى توانگران در برابر بينوايان ، براى به دست آوردن خشنودى خداوند، و نيكوتر از آن ، مناعت بينوايان است در برابر توانگران به سبب توكلى كه بر خداى دارند.
399
  وَ قَالَ ع :
مَا اسْتَوْدَعَ اللَّهُ امْرَأً عَقْلاً إِلا لِيَسْتَنْقَذَهُ بِهِ يَوْما مَا.
  و فرمود (ع ):
خداوند، عقل را به انسان وديعت نداد، مگر اينكه ، روزى سبب نجات او گردد.
 400
  وَ قَالَ ع :
مَنْ صَارَعَ الْحَقَّ صَرَعَهُ.
  و فرمود (ع ):
هر كه با حق پنجه در افكند، حق او را بر زمين زند.

دیدگاه‌ها   

0 #2 تشکرترنم 1393-12-08 16:04
خیلی ممنونم عالی بود
نقل قول کردن | گزارش به مدیر
0 #1 RE: کلمات قصار از 381 تا 400دانش اموز 1392-12-01 10:09
عالی
نقل قول کردن | گزارش به مدیر

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مؤسسه جهانی سبطین علیهما السلام

loading...
اخبار مؤسسه
فروشگاه
درباره مؤسسه
کلام جاودان - اهل بیت علیهم السلام
آرشیو صوت - ادعیه و زیارات عقائد - تشیع

@sibtayn_fa





مطالب ارسالی به واتس اپ
loading...
آخرین
مولودی
ادعیه ماه رمضان
سخنرانی
تصویر

روزشمارتاریخ اسلام

1 رمضان

مرگ مروان بن حکم در اول رمضان سال ۶۵ هـ .ق. مروان در ۸۱ سالگی در شام به...


ادامه ...

4 رمضان

مرگ زیاد بن ابیه عامل معاویه در بصره در چهارم رمضان سال ۵۳ هـ .ق. زیاد در کوفه...


ادامه ...

6 رمضان

تحمیل ولایت عهدی به حضرت امام رضا علیه السلام توسط مأمون عباسی بعد از آنکه مأمون عباسی با...


ادامه ...

10 رمضان

١ ـ وفات حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) همسر گرامی پیامبر(صلی الله علیه و آله و...


ادامه ...

12 رمضان

برقراری عقد اخوت بین مسلمانان توسط رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگامی که...


ادامه ...

13 رمضان

مرگ حجاج بن یوسف ثقفی،‌ حاکم خونخوار بنی امیه در سیزدهم رمضان سال ۹۵ هـ .ق حاکم خونخوار...


ادامه ...

14 رمضان

شهادت مختار بن ابی عبیده ثقفی در چهاردهم رمضان سال ۶۷ هـ .ق مختار بن ابی عبیده ثقفی...


ادامه ...

15 رمضان

١ ـ ولادت با سعادت سبط اکبر، حضرت امام مجتبی(علیه السلام)٢ ـ حرکت حضرت مسلم بن عقیل...


ادامه ...

16 رمضان

ورود محمد بن ابی بکر به مصر در شانزدهم رمضان سال ۳۷ هـ .ق محمد بن ابی بکر...


ادامه ...

17 رمضان

١ ـ معراج پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله و سلم)٢...


ادامه ...

19 رمضان

ضربت خوردن امیرمؤمنان حضرت امام علی (علیه السلام) در محراب مسجد کوفه در نوزدهم ماه مبارک رمضان سال...


ادامه ...

20 رمضان

فتح مکه توسط سپاهیان اسلام در روز بیستم رمضان سال هشتم هـ .ق سپاهیان اسلام به فرماندهی رسول...


ادامه ...

21 رمضان

١ ـ شهادت مظلومانه امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام٢ ـ بیعت مردم با امام حسن مجتبی علیه...


ادامه ...

23 رمضان

نزول قرآن کریم در شب بیست و سوم رمضان کتاب آسمانی مسلمانان، قرآن مجید نازل گردید. برخی چنین...


ادامه ...

29 رمضان

وقوع غزوه حنین در بیست و نهم رمضان سال هشتم هـ .ق غزوه حنین به فرماندهی رسول گرامی...


ادامه ...

30 رمضان

درگذشت ناصر بالله عباسی در سی ام رمضان سال ۶۲۲ هـ .ق احمد بن مستضیء ناصر بالله درگذشت....


ادامه ...
0123456789101112131415

انتشارات مؤسسه جهانی سبطين عليهما السلام
  1. دستاوردهای مؤسسه
  2. سخنرانی
  3. مداحی
  4. کلیپ های تولیدی مؤسسه

سلام ، برای ارسال سؤال خود و یا صحبت با کارشناس سایت بر روی نام کارشناس کلیک و یا برای ارسال ایمیل به نشانی زیر کلیک کنید[email protected]

تماس با ما
Close and go back to page