اختر برج جلال    به وصف او نطق لال
انسى حورى مثال    فحبّذا زين جلال
    که شد قرين جلال

صيت جلالش عيان    ز فرش در عرشيان
ذکر کمالش بيان    به مجمع فرشيان
    چو ذکر حق لا يزال    

زنور حسنش اگر    دمى شود جلوه گر
زحسن نورش نظر    اگر شود بهره ور
    بَرَد ز دلها ملال    

چو مصطفى صفوتش    چو مرتضى سطوتش
چو انبياء حکمتش    چسان توان مدحتش
    بود خيال محال    

شرف اگر اين چنين    چو شمس باشد مبين
وقار همچون مکين    که شد به حشمت قرين
    تبارک از اين مثال        

به اسم نبود نبى    به ذکر نى او وصى
به وصف نيکو ولى    چسان در او منجلى
    ز هر دو حسن کمال

عصمت صغرى لقب    زينب کبرى نسب
هست ز سوء ادب    تسميه او به لب    
    ولى ست زيب المقال

بين زنُ اين اقتدار    بحلم احمد شعار
به صبر ايوب وار    به حسن يوسف عذار
    به جود حيدر خصال

بين زنُ اين ابتلا    چو انبيا در بلا
چو اوليا در صلا    به مِحْنَت کربلا
    شنيد از حق تعال

هستى خود را گسست    همره شاه اَلَستداد
به نينوا رخت بست     عزيزان ز دست
    يافت به شام انتقال