شماري از آيات قرآن در کلام پيشوايان معصوم (عليهم السلام) به شهر کوفه تفسير وتأويل شده است که به تعدادي از آنها اشاره مي‌کنيم:
1 _ (وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْناهُما إِلى رَبْوَةٍ ذاتِ قَرارٍ وَمَعِينٍ).(36)
پسر مريم ومادرش را آيتي قرار داديم، وآن دو را بر بلندايي جاي داديم که داراي قرارگاه وآب روان بود.
(رَبوَه) از منظر لغويين: جايگاه مرتفع، (ذاتِ قرار): داراي کوهايه‌هاي وسيع وهموار، (مَعين): چشمه‌سار وآب روان مي‌باشد.(37)
از مولاي متقيان امير مؤ‌منان (صلوات الله عليه) روايت شده که فرمود: (رَبوهَ) عبارت از (کوفه)، (قَرار)؛ (مسجد کوفه) و(مَعين)؛ (فرات) مي‌باشد.(38)
کشّاف الحقايق، امام جعفر صادق (عليه السلام) نيز در اين رابطه فرمود: (رَبوهَ) عبارت از (نجف کوفه) و(معين) (فرات) است.(39)
علي بن ابراهيم قمي در تفسير اين آيه فرموده:
(ربوه) عبارت از (حيره)، (ذات قرار ومعين) عبارت از (کوفه) مي‌باشد.(40)
علامهِ طبرسي از امام باقر وامام صادق (عليهما السلام) روايت کرده که منظور از (ربوه)؛ (حيرهِ کوفه ومرغزارهاي آن) ومنظور از (قرار)؛ (مسجد کوفه) ومنظور از (معين)؛ (فرات) مي‌باشد.(41)
روي اين بيان ترديدي نمي‌ماند در اين که جايگاه مرتفعي که پناهگاه حضرت عيسى ومادرش حضرت مريم بود، کوفه وپيرامون آن بوده است.
2 _ (وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ * وَطُورِ سِينِينَ * وَهذَا الْبَلَدِ الأَْمِينِ).(42)
سوگند به تين، زيتون، طور سينا واين شهر ايمن.
(تين) در لغت به معناي انجير است، ولي مفسّران آن را به مسجد الحرام، مسجد اقصى، مسجد دمشق، مسجد حضرت نوح برفراز جودي، مسجد اصحاب کهف، عصر آدم وبلاد شام تفسير کرده‌اند.(43)
(زيتون) در لغت معلوم است، ولي از منظر مفسّران به شام، بيت المقدس، بلاد شام، بلاد فلسطين، مسجد اقصى وعصر حضرت نوح (عليه السلام) تفسير وتأويل شده است.(44)
(طور سينين) همان طور سينا مي‌باشد، که در اين آيه (طور سينين) ودر آيه‌اي ديگر (طور سينا) تعبير شده است.(45)
(طور) در لغت به معناي کوه است وده بار در قرآن کريم تکرار شده است.(46)
(البلد الامين) از منظر همهِ مفسّران مکّهِ مکرّمه مي‌باشد.

 - پاورقی -

(36) سورهِ المؤ‌منون (23) ، آيهِ 50.
(37) التّبيان، ج 7، ص 373.
(38) تفسير عياشي، ج 3، ص 134؛ معاني الا‌خبار، ص 373؛ تفسير البرهان، ج 7، ص 24؛ بحار الانوار، ج 14، ص 239؛ ج 100، ص 227.
(39) مزار شيخ مفيد، ص 28؛ المزار الکبير، ص 116؛ کامل الزيارات، ص 48؛ تهذيب الاحکام، ج 6، ص 38؛ تفسير الصافي، ج 5، ص 182؛ تفسير البرهان، ج 7، ص 24؛ وسائل الشيعه، ج 14، ص 405؛ بحار الانوار، ج 14، ص 217؛ ج 100، ص 228.
(40) تفسير القمي، ج 2، ص 91.
(41) مجمع البيان، ج 7، ص 172؛ کنز الدّقايق، ج 9، ص 191.
(42) سورهِ التين (95) ، آيه‌هاي 1 _ 3.
(43) تفسير الطبري، ج 30،ص 154؛ تفسير القرطبي، ج 20، ص 110؛ تفسير المراغي، ج 30، ص 194؛ الدرّ المنثور، ج 6، ص 365.
(44) همان.
(45) سورهِ المؤ‌منون (23) ، آيهِ 20.
(46) البقره، 63 و93؛ النّساء، 154؛ مريم‌، 52؛ طه‌، 80؛ المؤ‌منون، 20؛ القصص، 29 و46، الطور، 1 والتّين، 2.

نوشتن دیدگاه