1. امام صادق علیه السلام با ابن ابى ليلى كه گفته شده بود قاضى مسلمانان است ، برخورد تندى داشت ، به طورى كه وقتى حضرت از او مى پرسد كه به چه چيز در بين مردم حكم مى كنى ؟ وى در پاسخ مى گويد: با آنچه از رسول خدا و ابوبكر و عمر به من رسيده است . حضرت مى فرمايد: آيا رسول صلّى اللّه عليه و آله در مورد حضرت على عليه السّلام نفرموده كه : اءقضاكم علىّ؟ وى مى گويد: بله ، اين حديث بين مردم مشهور است . حضرت مى فرمايد: اگر تو را به خدمت رسول خدا ببرند و از تو بپرسند كه چرا به غير حكم على مرتضى (ع) حكم مى كنى ، چه خواهى كرد؟
راوى مى گويد: رنگ ابن ابى ليلى بعد از استماع اين كلام حضرت زرد شد. وى از حضرت مى خواهد كه در آن مورد سخنى با او نگويد و من هم در آن مورد سخنى نمى گويم .(452)
2. از حسن بن محبوب روايت شده كه از سماعة شنيدم ، ابوحنيفه به خدمت امام صادق عليه السّلام رسيد و پرسيد مسافت ميان شرق و غرب چه مقدار است ؟
حضرت پاسخ دادند: مسافت ميان مشرق و مغرب ، سير يك روزه آفتاب است ، بلكه كمتر از آن . وى گفت : اين امرى بس عظيم و عجيب است . حضرت فرمودند: اى عاجز، اين آفتاب از مشرق طلوع مى كند و در مغرب غروب مى نمايد.(453)
3. احمد بن عمر و بن المقدام الرازى مى گويد: مگسى بر منصور نشست ، منصور آن را پراند. مگس مجددا بر منصور نشست و او دوباره آن را پراند تا اين كه منصور به تنگ آمد. ناگهان امام صادق علیه السلام وارد مجلس شد، منصور از امام سؤال كرد خداوند مگس را براى چه خلق كرده است ؟
امام پاسخ داد: تا ستمگران را ذليل كند.(454)
اعتقاد به غايب بودن خداوند
4. ابن ابى العوجاء كه به غايب بودن خداوند اعتقاد داشت ، حضرت در پاسخ با او برخورد تندى كرد كه واى بر تو! چگونه خداوند متعال غايب است در صورتى كه با خلق خود حاضر و شاهد است و به بندگان خود از رگ گردن هم نزديك تر است .

- پاورقی -

 452- الاحتجاج ، ج 2، ص 354.
453- همان ، ص 359.
454- كشف الغمة ، ج 2، ص 370؛ مناقب ، ج 4، ص 251.