در جلسه هر كس سؤ الى داشت مى پرسيد و او با حوصله و متانت پاسخ را، به اندازه ى فهم و درك پرسشگر مى داد.
ماءمون هم خواست سؤ الى كند و از قافله عقب نماند؟ پرسيد:
چرا جدّ تو، على بن ابى طالب قَسيم النار و الجنّة (تقسيم كننده ى بهشت و جهنم ) است ؟ با آرنج به پهلوى دوستم كه كنارم نشسته بود زدم و گفتم : اتفاقا براى من نيز اين سؤ ال پيش آمده بود. از وقتى ماءمون ، امام را به خراسان فرا خوانده بود، مى خواستم بپرسم ، اما فرصتى پيش نمى آمد. خوشبختانه امروز كه در اين جلسه حضور پيدا كرده ام ، به جواب سؤ الم خواهم رسيد.
دوستم گفت : تو فكر مى كنى ماءمون در پى جواب اين سؤ ال است يا اين كه نقشه اى در سر دارد؟
- نمى دانم ! چه نقشه اى ممكن است كشيده باشد؟
- من كه اصلا خوش بين نيستم . صبر كن ببينم امام چه جوابى مى دهد.
همه ى نگاه ها به امام رضا عليه السلام دوخته شده بود. نفس عميقى كشيد و فرمود:
- ماءمون ! مگر نشنيده اى كه جدّت ، عبداللّه بن عباس از جدم پيغمبر اكرم (ص ) نقل كرده كه ((دوستى با على ايمان است و دشمنى با على كفر))؟!
- چرا شنيده ام .
- معناى آن را مى دانى ؟
- اگر بفرماييد، بيش تر استفاده مى كنيم .
امام نگاهى به حاضران كرد و فرمود:
- معنى اين فرمايش آن است كه محبت على عليه السلام ملاك و ميزان سنجش اعمال انسان است . دوستداران او به بهشت و دشمنان او به دوزخ خواهند رفت . اين گونه است كه او تقسيم كننده ى بهشت و جهنم بين افراد مى باشد.
با شنيدن اين جواب ، گروهى از حاضران ((آفرين و احسنت )) گفتند و از جواب امام رضا به ماءمون ، خرسند شدند.
ماءمون كه متعجب مانده بود، گفت :
- اى على بن موسى ! خدا مرا بعد از شما زنده نگه ندارد! حقا كه وارث علم رسول خدايى !
دوباره با آرنجم به پهلوى رفيقم زدم و گفتم :
- شنيدى چه گفت ؟
- آرى اگر اين را نگويد، چه چيزى براى گفتن دارد؟!(5)

- پاورقی -

 5 - كشف الغمه ،ج 3، ص 103.

نوشتن دیدگاه