بـسـيـارى از جـوامـع بشرى ، در گذشته و امروز، اسير تعصب هاى قومى و افكار جاهلى بوده و آنـچـه در مـيان آنان معيارهاى برترى افراد بر يكديگر به شمار مى رفته ، ارزش هاى مادّى ـ هـمـانـنـد ثـروت ، نـژاد، زبـان ، رنـگ پـوسـت و قـومـيّت ـ بوده است . امّا در آيين اسلام ارزش ها دگـرگـون شـده و نـظـامـى بـراسـاس كـرامـت انـسـانـى و فضايل معنوى بنا گرديده است . از اين رو، شناخت خداوند، از يك سو برترين معيار فضيلت مؤ منان بر يكديگر است و از سويى ديگر درجات قرب آنان در پيشگاه الهى نيز متناسب با درجات معرفت آنان است . قرآن كريم مى فرمايد:

((يَرْفَعِ اللّهُ الَّذينَ امَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذينَ اُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ))(1)

خـداونـد [رتـبـه ] كسانى از شما را كه گرويده اند و كسانى را كه دانشمندند [برحسب ]درجات بلند گرداند.

*********************************************************************************
1- مجادله (58)، آيه 11.