زينبيّه

(زمان خواندن: 2 - 3 دقیقه)

امروز، دل هاى مشتاق فراوانى، آرزوى سفر به سوريه و ديدار مرقد منوّر و شكوهمند دختر اميرالمؤمنين عليه السلام را دارد.
دست حادثه و تقدير، ستارگان اهل بيت را به اين سو و آن سو پراكنده است. از خراسان گرفته تا شام، از ايران تا عراق و حجاز، ميدان‏ هاى مغناطيسى متعدّدى وجود دارد كه دل عاشقان خاندان پيامبر را به سوى خود می كشد.
-زينبيّه- نيز يكى از اين حوزه‏ هاى جاذبه عشق و ولاست.
بنابه برخى نقل ها، در مدينه در روزگار عبدالملك مروان قحطى پيش آمد. زينب با همسرش عبداللَّه بن جعفر به شام كوچ كردند، تا آن قحطى سپرى شود. در آنجا مزرعه و قطعه زمينى بيرون شهر داشتند و آنجا می زيستند. زينب در همان‏ جا در يكى از روستاها در سال 65 هجرى درگذشت و همان‏ جا به خاك سپرده شد. قبر{ ر. ك: خيرات الحسان، و اعيان الشيعه، ج 7، ص 140. } حضرت زينب، در شام (محلّى كه به نام -زينبيّه- در سوريه مشهور است) می باشد، كه امروز زيارتگاه مردم است. گرچه برخى هم معتقدند كه پس از ماجراى كربلا، زينب به مصر رفت و همان جا از دنيا رفت و قبرش در مصر است، بعضى هم محل درگذشت و مدفن او را {- در مصر، بارگاهى به نام -مشهد السيّدة زينب- وجود دارد، ولى به گفته مؤلف اعيان الشيعه، آن زينب دختر يحيى است، نه زينب ‏كبرى سلام الله عليها . } مدينه می دانند. ولى بيشتر، عقيده بر آن دارند كه مدفن اين بانوى بزرگ در محلّ فعلى آن در سوريّه است كه عاشقان اهل بيت، به زيارتش مى ‏روند و توشه معنوى می گيرند.
بارى ... مدفن او هر جا كه باشد، خودش در دل هاى عاشقان است.
او رفته است ، ولى دردل تاريخ ماندگار است.
اينك همه جا -زينبيّه- است،
و همه خواهران متعهّد، انقلابى و پارساى ما -زينبى-اند.
زينب، امروز سرمشق و الگوى هر زن با ايمان و متعهّدى است كه هم به تعهّد اخلاقى و عفاف وحجاب، ارزش و بها می نهد و هم در پى كسب علم و معرفت و آگاهى است و هم با حضور در صحنه اجتماع، از رهبرى و ولايت، حمايت می كند.
زينب، هنوز هم از پس قرن ها و از وراى اعصار پيشين، دل هاى امروزيان را روشن می سازد و در ذهن و زندگى نسل حاضر و نسل هاى آينده، مطرح است وبراى ما -اسوه- است.
دختر نجيب على و فاطمه عليهما السلام در امتداد همه پاكي ها و نجابت ‏ها جارى است و در استمرار همه حماسه‏ ها و بيداری ها و شكيب‏ ها، حاضر است.
امروز، رسالت ماست كه اين مهر فروزان را كه -آينه‏ علی نما-ست، به دختران جامعه خويش بشناسانيم.
اگر كلاس -زينب‏ شناسى- داير كنيم، بانوان ما گرفتار فقرِشخصيّت و غرب زدگى و فقدان هويّت نخواهند شد.