بيست و شش امتياز اصحاب حضرت سيد الشهداء (عليه السلام)

(زمان خواندن: 2 - 3 دقیقه)

در خاتمه لازم است خوانندگان عزيز را به بيست و شش امتياز از قول امامان معصوم (عليهم السلام) در رابطه با اصحاب حضرت سيد الشهداء (عليه السلام) كه در كتاب هاى زير به آن اشاره شده توجّه دهم .

بحار الأنوار ـ كنز كراجكى ـ زيارت ناحيه ـ لهوف ـ امالى صدوق ـ تهذيب ـ مناقب ابن شهر آشوب ـ مروج الذهب ـ رجال كشّى ـ معانى الاخبار ـ كامل الزيارات ـ شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ـ تفسير ثعلبى ـ خرائج راوندى ـ علل الشرايع ـ دار السلام ـ تذكره ابن جوزى و شرح شافيه ابن فرّاس .

1 ـ آنان با همه وجود از خداوند راضى بودند و حضرت حقّ هم از آنان راضى بود .

2 ـ باوفاتر و بهتر از اصحاب تمام انبيا و ائمه بودند .

3 ـ نامشان از ازل در لوح محفوظ ، بدون كم و زياد شدن ثبت بود .

4 ـ احدى در گذشته بر آنان سبقت نگرفت ، و يك نفر بعد از آنان به مقام آنان نمى رسد .

5 ـ درجه آنان از همه شهداى اولين و آخرين بالاتر است .

6 ـ در اوج مقام زهد و عبادت بودند .

7 ـ در بلندى همّت و رفعت شأن ، نمونه نداشتند .

8 ـ دين حقّ تا قيامت به آنان نصرت يافت .

9 ـ عاشق ترين عاشقان نسبت به حضرت حسين (عليه السلام) بودند .

10 ـ خاكى كه در آن دفن شدند خاك مقدّس و مبارك و پاك قلمداد شد .

11 ـ پيش از اتفاق افتادن حادثه كربلا ، انبيا و اوليا از آن حادثه و برپا كنندگانش خبر دادند و از ياران حضرت تعبير به برادران خود نمودند .

12 ـ سادات شهدا در دنيا و آخرتند .

13 ـ شهيدان كوى حسين گويى شهيد با همه انبياى خدا هستند .

14 ـ در قيامت كنار مولايشان حضرت سيد الشهداء قرار دارند .

15 ـ از اولياء اللّه و اصفياء اللّه و اودّاء و طاهرون و ابرار و مهديّون مى باشند .

16 ـ معروف و شناخته شده در ملكوتند ، چنان كه ستاره هاى آسمان معروف اهل زمينند .

17 ـ اگر رسول خدا (صلى الله عليه وآله) آنان را در زمان خود مى يافت دهانشان را مى بوسيد ، و در كنار خود به عنوان بهترين انسان ها مى نشاند .

18 ـ از شدّت عشق و شوق به شهادت از اسم تير و نيزه و شمشير تو گويى غافل بودند .

19 ـ خود حضرت حقّ به وقت شهادتشان متولّى قبض روحشان بود ، ملائكه آنان را به آب بهشت شستند ، و به طيب بهشتى حنوط كردند و بر آنان نماز گذاردند .

20 ـ پيش از شهادت به اعجاز حسينى جايگاه خود را در بهشت ديدند .

21 ـ به محض شهادت به جنّت خاص حقّ « و ادخلى جنّتى » وارد شدند .

22 ـ به وقت شهادت از دست رسول حقّ (صلى الله عليه وآله وسلم)و اميرالمؤمنين على (عليه السلام) آب بهشتى نوشيدند .

23 ـ قسمتى از خون شريفشان به هنگام شهادت به وسيله رسول الهى براى عرضه در قيامت ضبط شد .

24 ـ مباشر حفر قبور دفن اجساد مطهّرشان روح باعظمت رسول الهى بود .

25 ـ به توسط حضرت حسين (عليه السلام) به نعيم دائمه بشارت داده شدند .

26 ـ از شدّت شهامت و شجاعت ، صدق و كرامت ، درستى و فضيلت ، مورد مدح دشمن قرار گرفتند .

« والفضل ما شهدت به الاعداء »