امام صادق علیه السلام می فرمایند:
مَنْ وُلِدَ لَهُ مَوْلُودُ فَلیُؤَذّنِ فی أُذُنِهِ الیُمنی باذان الصلوة ، وَ یقیم فی أُذُنِهِ الیسری ، فِأنَّهُما ذلک عِصْمَةٌ مِنَ الشّیطانِ الرَّجیم
کسی که صاحب فرزند شود، در گوش راستش اذان بگوید و در گوش چپش اقامه، زیرا این عمل فرزند را از شیطان رانده شده ، مصون می دارد. (وسائل الشیعه-ج 15- ص 136)
الإمام الصادق عليهالسلام
- فيما يُفعَلُ بِالمَولودِ إذا وُلِدَ: مُرُوا القابِلَةَ أو بَعضَ مَن يَليهِ أن تُقيمَ الصَّلاةَ في اُذُنِهِ اليُمنى ؛ فَلا يُصيبَهُ لَمَمٌ ولا تابِعَةٌ أبَداً .
امام صادق عليهالسلام :
- درباره آن چه بايد پس از زاده شدن كودك برايش انجام داد: به ماما يا يكى از ديگر كسانى كه نزديك كودك است ، بگوييد در گوش راست او «اقامه» بگويد تا در نتيجه ، هيچ گاه به ديوانگى و جن زدگى گرفتار نيايد .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 23 ، حديث 2 عن حفص الكناسى دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 676
------------------------------------------------------
الكافي عن أبي يحيى الرازي عن الإمام الصادق عليه السلام :
إذا وُلِدَ لَكُمُ المَولودُ ، أيُّ شَيءٍ تَصنَعونَ بِهِ؟
قُلتُ : لا أدري ما نَصنَعُ بِهِ .
قالَ : خُذ عَدَسَةَ جاوَشيرَ فَدُفهُ بِماءٍ ، ثُمَّ قَطِّر في أنفِهِ فِي المِنخَرِ الأَيمَنِ قَطرَتَينِ ، وفِي الأَيسَرِ قَطرَةً واحِدَةً ، وأذِّن في اُذُنِهِ اليُمنى وأقِم فِي اليُسرى ، تَفعَلُ بِهِ ذلِكَ قَبلَ أن تُقطَعَ سُرَّتُهُ ؛ فَإِنَّهُ لا يَفزَعُ أبَداً ولا تُصيبُهُ اُمُّ الصِّبيانِ .
الكافى
- به نقل از ابو يحيى رازى: امام صادق عليه السلام فرمود : «چون كودكتان زاده شود ، با او چه مى كنيد؟»
گفتم : نمى دانم چه كنيم .
فرمود : «به اندازه يك عدس ، شيرگاوْ بردار و آن را در آب ، حل كن . سپس ، از آن ، دو قطره در سوراخ راست بينى و يك قطره در سوراخ چپ بينى وى بچكان و در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه بگوى . اين كار ، پيش از آن كه ناف نوزاد را ببُرند ، برايش انجام شود ؛ چرا كه در اين صورت ، هرگز پريشانى نبيند و به اُمّ صِبيان مبتلا نشود
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 23 ، حديث 1 ، تهذيب الأحكام ، جلد 7 ، صفحه 436 ، حديث 1738 ، دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 676 امّ صبيان ، يعنى بادى كه بر اشخاص ، عارض شود و گاه نيز به سبب آن از هوش بروند . همچنين گفته شده كه امّ صبيان ، نوعى جنّ است كه كودكان را مى آزارد . در فارسى ، امّ صبيان ، برابرْ نهاده مادر ديو و همچنين ديوزدگى دانسته شده است (واژهياب ، جلد 1 ، صفحه 216). م .
