شیخ عبد الرؤف مناوی، در کتاب فیض القدیر با اشاره به روایت «فاطمة بضعة منی» میگوید:
إستدلّ به سهیلی علی ان من سبّها کفر لانه یغضبه و أنها أفضل من الشیخین
«سهیلی بر اساس این روایت استدلال کرده است همانا هرکس فاطمه را سب کند کافر است؛ چون رسول خدا به او غضب میکند و این که او افضل از شیخین است».
(فیض القدیر4: 551)
به این عبارت به دور از تعصب و با روح آزاداندیشی و بینش عالمانه دقت شود.
دشنام گویی و فحاشی ابوبکر به گونه ای بود که علمای اهل سنت در کتاب های معتبر خود نقل کردهاند که او از دشنام گوئی و فحش دادن پروا نداشت.
برای نمونه ابوبکر جوهری در کتاب سقیفه گوید:
پس آنکه ابوبکر خطبه فاطمه (سلام الله علیها) را شنید؛ سخنان فاطمه (سلام الله علیها) بر او سنگین تمام شد؛
بالای منبر رفت و گفت: «ای مردم این چه سست عنصری در برابر هر سخن است؟ این آروزها در زمان رسول خدا کجا بود؟ هر که شنیده بگوید و هرکه دیده دهان باز کند. آنکه سخن گفت روباه ماده ای بود که شاهدش دمش بود که باعث و بانی هر فتنه است؛ او کسی است که میخواهد جنگ از سر گیرد و او میگوید این زخم کهنه را پس از آن بسته شده، تازه کنید (دوباره آشوب به راه اندازید)، و از ضعیفان یاری طلبیده و از زنان کمک می جوید ؛ مانند امّ طحال که خویشانش روسپی گری را برای او خوش می داشتند».
به شدت اهانت ابوبکر به فاطمۀ زهرا (سلام الله علیها)، دختر پیامبر (صلی الله علیه و آله) ، و علی بن ابیطالب (علیه السلام) ، که پیامبر (صلی الله علیه و آله) او را به برادری برگزید، توجه شود.
ثوبان غلام رسول الله (صلی الله علیه وآله) از آن حضرت نقل میکند که فرمود: «همانا تنها از پیشوایان گمراه کننده بر امتم هراسانم و چون شمشیر در میان امت من حاکم شود تا قیامت برگرفته نخواهد شد. قیامت در حالی بر پا میشود که گروهی از امت من به مشرکان می پیوندند تا آنجا که جماعتی از ایشان بتان را پرستش میکنند».
در این مطالب کتاب های معتبر بزرگان اهل سنت مستند قرارگرفته است و مطالب بیدارکننده در اختیار خوانندۀ محترم گذاشته شده تا بتواند در هر مطلب با عقلانیت و آزاداندیشی سره را از ناسره تشخیص و راه درست را دریابد.
ارسالی توسط آقای احمد زبیر زمانی
فحاشی ابوبکر به حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
- بازدید: 1561