ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺛﻮﺍﺏ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ (علیهاالسلام) ﺑﺎ ﺗﺮﺑﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ (ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ) ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻻﻣﺮ (ﻋﺞ) ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ:
«ﻫﺮﮐﻪ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺗﺮﺑﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ (ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺫﮐﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﺪ، ﺛﻮﺍﺏ ﺫﮐﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ .»
ﺑﻌﺪﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﮐﺮﻡ (صلی الله علیه و آله) ﺗﺴﺒﯿﺤﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻮﺛﺮﺵ ﻋﻄﺎ ﮐﺮﺩ، ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺎﻃﻤﻪ (علیها السلام) ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺭﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﺯﭘﺸﻢ ﺗﺎﺑﯿﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ، ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ
ﺣﻀﺮﺕ ﺣﻤﺰﺓ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ (ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ) ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪند.
 ﭘﺲ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺎﻃﻤﻪ (علیها السلام) ﺍﺯ ﺗﺮﺑﺖ ﻗﺒﺮ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺧﺎکی ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭﻣﺮﺩﻡ ﻧﯿﺰ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺳﯿﺪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍ (علیه السلام) ﺷﻬﯿﺪ
ﺷﺪ، ﺳﻨﺖ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﺮﺑﺖ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻈﻠﻮﻡ، ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺫﮐﺮ ﮔﻮﯾﻨﺪ .

ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ (علیها السلام)
ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﮔﻔﺘﻦ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ (علیها السلام) ﺭﻭﺍﯾﺎﺕ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺍﺋﻤﻪ ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﻦ (ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ) ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ :

ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺗﯿﺮﻩ ﺑﺨﺘﯽ
ﺍﺑﻮﻫﺎﺭﻭﻥ ﻣﮑﻔﻮﻑ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: «ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (علیه السلام) ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﯼ ﺍﺑﻮﻫﺎﺭﻭﻥ، ﻣﺎ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﯿﻢ، ﺑﻪ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ (علیها السلام) ﻧﯿﺰ ﺍﻣﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ. ﭘﺲ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺫﮐﺮﻣﺪﺍﻭﻣﺖ ﮐﻦ؛ ﺯﯾﺮﺍ ﻫﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻣﺪﺍﻭﻣﺖ ﮐﻨﺪ، ﺗﯿﺮﻩ ﺑﺨﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ.

ﺧﻮﺷﻨﻮﺩﯼ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺩﻭﺭﯼ ﮐﺮﺩﻥ ﺷﯿﻄﺎﻥ
ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ(علیه السلام) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﺮﮐﺲ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ (علیها السلام) ﺭﺍ ﺑﮕﻮﯾﺪ، ﺳﭙﺲ ﻃﻠﺐ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﮐﻨﺪ، ﺁﻣﺮﺯﯾﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﯾﮏ ﺻﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﯽ
ﺩﺭ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻋﻤﻞ ﯾﮏ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﻭ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﺷﻨﻮﺩ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ ».

ﺁﻣﺮﺯﺵ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ) ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯼ ﻭﺍﺟﺐ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ:
« ﻣَﻦْ ﺳَﺒَّﺢَ ﺗَﺴْﺒِﻴﺢَ ﻓَﺎﻃِﻤَﺔَ (ﻉ ) ﻗَﺒْﻞَ ﺃَﻥْ ﻳَﺜْﻨِﻲَ ﺭِﺟْﻠَﻴْﻪِ ﻣِﻦْ ﺻَﻠَﺎﺗِﻪِ ﺍﻟْﻔَﺮِﻳﻀَﺔِ ﻏَﻔَﺮَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻟَﻪُ ،
ﻫﺮﮐﺲ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﻭﺍﺟﺐ ﺗﺴﺒﯿﺤﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ (علیها السلام) ﺭﺍ ﺑه ﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍین که ﭘﺎﯼ ﺭﺍﺳﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺎﻻﯼ ﭘﺎﯼ ﭼﭗ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ، ﺟﻤﯿﻊ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺶ ﺁﻣﺮﺯﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ »
(ﮐﺎﻓﯽ ﺝ ۳ ﺹ ۳۴۳)
ﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﯾﺜﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ: « ﻣَﻦْ ﺳَﺒَّﺢَ ﺗَﺴْﺒِﻴﺢَ ﻓَﺎﻃِﻤَﺔَ (ﻉ) ﻓَﻘَﺪْ ﺫَﻛَﺮَ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﺍﻟﺬِّﻛْﺮَ ﺍﻟْﻜَﺜِﻴﺮ،
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺯﻫﺮﺍ (علیها السلام) ﺭﺍ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﮐﺜﯿﺮ ﯾﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ».
(ﻣﻌﺎﻧﯽ ﺍﻻﺧﺒﺎﺭ ﺹ ۱۹۳)

ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ (علیها السلام)
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺷﻮﺩ، ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪ، ﻧﻤﺎﺯﮔﺰﺍﺭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻭﺿﻊ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺗﯽ ﺍﺯ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺸﻬﺪ ﻭ ﺳﻼﻡ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﺩ، ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﺪ ﻭﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺳﺮّ ﻋﺪﺩ ﻣﺴﺘﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻏﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﯿﺴﺖ .
ﺑﺎ ﻓﻀﺎﯾﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ (علیها السلام) ﻧﻘﻞ ﺷﺪ، ﻭﻧﯿﺰ ﺗﺎﮐﯿﺪﺍﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺪﺍﻭﻣﺖ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺍﺋﻤﻪ ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﻦ (علیهم ﺍﻟﺴﻼﻡ) ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ، ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻭ ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻁ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﻮﺩ .ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﻔﺲ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺑﻌﺪ ﺍﺯﻧﻤﺎﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻁ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻣﺎ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺴﺒﯿﺢ، ﺍﺫﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺳﺮﯾﻊ ﻭ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﻥ ﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺛﺮﻋﺎﺩﺕ ﯾﺎ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺤﯿﻂ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ، ﻧﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻧﺸﺎﻁ .

ارسالی توسط آقای علی تهرانی