یار غار پیامبر ، ابن بکر - عبدالله بن. بکر بن اریقط - همان راهنما و دلیل پیامبر بوده و نه ابوبکر(البدایة و النهایة3_176) و این تشابه و تقارب اسمی سبب شده که آنرا ابوبکر بخوانیم.

چون اولا : ابوبکر در هیچ جا به این فضیلت اعتراف نکرده است،  در حالی که در روز سقیفه به کمتر از آن اشاره کرده است.''نحن عشیرة رسول الله و اوسط العرب انسابا و لیست قبیلة من قبائل العرب الا و لقریش فیها ولادة (البدایة و النهایة6_205)

ثانیا : به گفته عسقلانی،  از تابعین کسانی بودند که منکر ارتباط داشتن آیه غار با ابوبکر بودند همانند ابوجعفر مومن طاق(لسان المیزان5_115)

ثالثا : عایشه تصریح دارد که هرگز در حق و مدح ما آیه ایی نازل نشده است (صحیح بخاری6_42--تاریخ ابن الاثیر3_199--البدایة و النهایة8_96-- الاغانی16_90) لم ینزل الله فینا شیءا من القرآن .

رابعا : معروف است که ابوبکر در مدینه به استقبال پیامبر آمد و این بدان معناست که ابوبکر همراه پیامبر نبوده است.

خامسا : وجود حدیث صحیح دال بر این که به هنگام هجرت به غار، حضرت تنها بود (البدایة و النهایة6_205)

سادسا : آن قیافه شناس فقط آثار و جای پای پیامبر را دید و هرگز سخن از ابوبکر به میان نیاورده (فتوح البلدان1_64) و ازیحیی بن معین تشکیک در آن فهمیده می شود (تهذیب الکمال29_26)

سابعا : طبق روایت بخاری و دیگران، ابوبکر جز اولین گروه از مهاجرین بوده و قبل از پیامبر وارد مدینه شده و در نماز جماعت گروه اول از مهاجرین شرکت می کرد.

(صحیح بخاری1_128 -کتاب الاذان4_240- کتاب الاحکام باب استقضا الموالی و استعمالهم، سنن البیهقی3_89--فتح الباری13_179 و ج7 _261 و 307)

ارسالی توسط آقای سيد علاء