نسوزد تاکه دل چشمی به عالم تر نمی گردد
نبارد تا که ابری نخل باراور نمی گردد

نشان خاتمیت قابلیت هست انسان را
ولیکن هر یتیم مکه پیغمبر نمی گردد

اگر بارد ز ابر آسمان هر روز و شب باران
لیاقت گر نباشد قطره ای گوهر نمی گردد

ز هر ساقی مکن خواهش که می در ساقرت ریزد
که هر ساقی به عالم ساقی کوثر نمی گردد

به عالم گر تهی دستی به درگاه رضا رو کن
کز این در هیچ کس با دست خالی برنمی گردد

میسر گر نشد لطفش برو خود را ملامت کن
که کم لطفی ز اولاد علی باور نمی گردد

کسی که ضامن آهو شود وقت گرفتاری
یقینا زائرش بی بهره از این در نمی گردد

ارسالی توسط آقای علی رحیمیان

نوشتن دیدگاه