مولای متقیان امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند:
«اَوَّلُ بُقْعَهٍ عبد الله عَلَیْها ظَهْر الکُوفَهِ، لَمّا اَمْرَاللهُ المَلائِکَه ان یَسْجد لآدَم، سَجدُوا عَلی ظَهِر الکُوفَه؛ (1)
نخستین نقطه ای که خداوند بر آن عبادت شده، پشت کوفه است، هنگامی که خداوند به ملائکه دستور داد که در برابر حضرت آدم (علیه السلام) سجده کنند، بر پشت کوفه سجده کردند.»
در «حدیث معراج» آمده است، زمانی که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) به «دارالسّلام» در پشت «کوفه» رسیدند، جبرئیل عرضه داشت که این جا مسجد پدرت، آدم و عبادتگاه پیامبران است، فرود آی و در این جا نماز بگزار، پس پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) از بُراق پیاده شده نماز گزارده، آن گاه به سوی «بیت المقدّس» عزیمت نمود. (2)
ابوالفرج سندی نقل می کند که امام صادق (علیه السلام) در پشت «کوفه» در سه جا از مرکب خود پیاده شد و در هر یک، دو رکعت نماز گزارد. ابوالفرج سِنْدی عرضه داشت: این سه مورد که نماز گزاردید، کجا می باشند؟

فرمودند:
«نخستین محل، محل قبر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) است و محلّ دوم محلّ دفن سر مبارک حضرت امام حسین(ع) بود و محلّ سوم منبر حضرت قائم آل محمد (علیه السلام) است.» (3)

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«بِظَهْرِ الکُوفَهِ قَبْرٌ لَا یَلُوذُ بِهِ ذُو عَاهَهٍ إلَّا شَفَاهُ الله؛ (4)
در پشت کوفه قبری هست که هیچ صاحب مرضی به آن پناه نمی برد؛ جز این که خداوند او را شفا می دهد.»

امام باقر(علیه السلام) در ضمن یک حدیث طولانی که در مورد کیفیت بنای «کعبۀ معظّمه» توسط حضرت آدم(علیه السلام) به تفصیل سخن گفته، در مورد ارکان چهارگانۀ آن فرمودند:
«فَرَفَعَ قَواعِدَ البَیْتِ الحَرامِ بِحَجَرٍ مِنَ الصَّفا و حَجَرٍ مِنَ المَرْوَهِ و حَجَرٍ مِنْ طُورِ سَیْنَاءَ وَ حَجَرٍ مِنْ جَبَلِ السَّلامِ و هُوَ ظَهْرُ الکَوفَه؛ (5)
عمودهای بیت را با سنگی از صفا و سنگی از مروه و سنگی از طور سینا و سنگی از «کوه السّلام» که پشت کوفه است، ساخت و بالا برد.»
سرزمین «نجف اشرف» به قدری شرافت دارد که سنگ ریزه های آن نگین افتخار عبادت کنندگان است.

امام صادق(علیه السلام) به هنگام شمارش انگشتری هایی که بسیار فضیلت دارد، از دُرّ نجف یاد کرده و فرمودند:
«وَ مَا یظهره اللهُ عَزَّوَجَلَّ و بِالذَّکَوَاتِ البِیضِ بِالغَرِیَّین؛ (6)
و آن چه خداوند پدیدار می سازد، در تپّه های سفید غَریّین.»

و در آن چه به تفصیل از پاداش آن بحث کرده، فرمودند: «خداوند از روی رحمت گسترده اش به شیعیان، دُرّ نجف را به قدری فراوان کرده که به رایگان به دست همگان برسد.»
**************************
پی نوشت ها:
1 -  تفسیر عیّاشی، ج ۱، ص ۱۲؛ بحارالأنوار، ج ۱۱، ص ۱۴۹٫
2-  تفسیر عیّاشی، ج ۲، ص ۳۰۷؛ الکافی، ج ۸، ص ۲۳۵؛ بحارالأنوار، ج ۱۱، ص ۳۳۳؛ ج ۱۰۰، ص ۳۸۶٫
3- موسوعه العتبات المقدّسه، ج ۶، ص ۸۰؛ فرحه الغری، ص ۴۵٫
4-  تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۳۴؛ وسائل الشّیعه، ج ۱۴، ص ۳۷۷٫
5-  الکافی، ج ۴، ص ۱۹۷؛ بحارالأنوار، ج ۱۱، صص ۱۸۵ و ۲۰۹؛ علل الشّرائع، ج ۲، ص ۴۲۲٫
6- تهذیب الأحکام، ج ۶، ص ۳۷؛ روضه الواعظین، ج ۲، ص ۴۱۱؛ فرحه الغریّ، ص ۷۱٫