و روزى است که ستمکار دست هاى خود را مى‌گزد [و] مى‌گوید: «اى کاش با پیامبر راهى برمى‌گرفتم.» (۲۷) «اى واى، کاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم. (۲۸) او [بود که‌] مرا به گمراهى کشانید پس از آن که قرآن به من رسیده بود.» و شیطان همواره فروگذارنده انسان است. (29)

وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّ‌سُولِ سَبِیلًا ﴿٢٧﴾ یَا وَیْلَتَىٰ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا ﴿٢٨﴾ لَّقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ‌ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِی ۗ وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ﴿٢٩﴾

سوره مبارکه فرقان – آیات ۲۷ تا ۲۹

ارسالی توسط آقای جاسم