نمازهایمان اگر نماز بود که موقع سفر، ذوق نمی کردیم از شکسته شدنش!
نمازهایمان اگر نماز بود که رکعت آخرش این قدر کیف نداشت!

نمازهایمان اگر نماز بود که اول وقت نمی خواندیمش، برای این که، خود را "خلاص" کرده باشیم...
نمازهایمان اگر نماز بود که تبدیل نمی شد به نمایش پانتومیم برای نشان دادن آدرس شارژر گوشی...
نمازهایمان اگر نماز بود که تبدیل نمی شد به یک فرصت طلایی برای خلق ایده های بکر!
نمازهایمان اگر نماز بود که تبدیل نمی شد به مناسب ترین زمان تحلیل رفتار فلان همکار!
نمازهایمان اگر نماز بود که تبدیل نمی شد به ماشین حساب!
نه.
نمازهایمان "نماز" نیست.
اگر نماز بود، یک "کارواش قوی" می شد و با فشار می شست از دلمان همه ی سیاهی ها را، لکه ها را، پلشتی ها را.
اگر نماز بود، می شد "کیمیا" و مس وجودمان را تبدیل می کرد به طلا...
اگر نماز بود، می شد پل، می شد پناهگاه، می شد دارو، می شد مرهم، می شد درمان،می شد شاه کلید، می شد میعادگاه، می شد دانشگاه....
خدایا! این روزها که درهای آسمانت را سخاودتمندانه باز کرده ای، من از تو فقط یک چیز می خواهم.
بر من منت بگذار و کاری کن نمازهایم، "نماز" شود.... فقط همین.

ارسالی توسط آقای قاسمی