قصه حضرت عیسی (علیه‌ السلام)

(زمان خواندن: 8 - 15 دقیقه)

ذكر بسم الله الرحمن الرحیم پیك معراج است بر قلب سلیم
دل بود روشن مرا از یاد حق از می توحید او دارم رمق
با توكل بر كریم بی ‌نیاز از مسیح الله سازم قصه ساز

حضرت عیسی(علیه‌ السلام) یكی از پیامبران اولوالعزم و از انبیاء بنی اسرائیل است، كه نام مباركش بیست و پنج بار در قرآن كریم ذكر شده است.[1]
عیسی اصل آن «یسوع» است، به معنی نجات دهنده، و مسیح،[2] لقب آن حضرت است، كه سیزده بار در قرآن آمده و به معنی مبارك می‌باشد.
وی پنج هزار و پانصد و هشتاد و پنج سال بعد از هبوط آدم(علیه‌ السلام) و پانصد (یا پانصد و هفتاد یا شصت) سال، قبل از ولادت پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) در سرزمین كوفه در كنار رود فرات به دنیا آمد.[3]
ولادت او به طور معجزه به اذن خدا، بدون پدر رخ داد، مادرش حضرت مریم(علیها السلام) دختر عمران(علیه‌ السلام) از زنان با فضیلتی است، كه نام مباركش در دوازده سوره قرآن و در سی و چهار آیه به صراحت ذكر شده، و ما شرح حال ا و را در احوالات حضرت زكریا(علیه‌ السلام) بیان كردیم.
وی در سی سالگی در بیت المقدس به پیامبری مبعوث شد و دارای شریعت مستقل و كتابی به نام «انجیل» بود و پیوسته بنی اسرائیل را به سوی خدای یكتا دعوت می‌نمود و بر اثر شرایط خاص زندگی ناگزیر بود، مجرد زندگی كند، او دارای دوازده نفر یار مخصوص به نام «حواریون» بود، كه همواره او را یاری می‌كردند و به پیروان او نصاری گویند.[4]
عیسی(علیه‌ السلام) سرانجام پس از سی و سه سال زندگانی، یهودیان تصمیم به قتلش گرفتند، اما خداوند او را به آسمان‌ها بالا برد و روزی در حوالی دمشق فرود خواهد آمد و دجال را به قتل می‌رساند.[5]

تولد حضرت عیسی(علیه‌ السلام)
همانطور كه قبلاً اشاره كردیم، چون عمران(علیه‌ السلام)، پدر مریم(علیهاالسلام) در دوران جنینی مریم(علیهاالسلام) از دنیا رفت، سرپرستی وی را حضرت زكریا(علیه‌ السلام) شوهر خاله مریم(علیهاالسلام) به عهده گرفت و او را طبق نذر مادرش به خدمت بیت المقدس گماشت.
مریم(علیهاالسلام) روز به روز رشد كرده، تا این‌كه به سن نه سالگی رسید، در این ایام، روزها را روزه می‌گرفت و شب‌ها را به عبادت می‌پرداخت و در میان بنی اسرائیل به مقام ارجمندی رسیده بود و همگان منزلت او را آرزو می‌كردند.
وقتی كه مریم(علیه‌ السلام) به سن سیزده سالگی رسیده بود، خداوند یكی از فرشتگان را به صورت یك جوان بسیار زیبایی به سوی وی فرستاد، هنگامی كه مریم(علیه‌ السلام) ا و را دید، چون كه دختری بسیار پاكدامن و امین بود، از این صحنه خیلی ناراحت شد و گمان كرد بشری است و اراده پلیدی درباره او دارد، لذا به او گفت: من از شر تو به خدا پناه می‌برم و رو به سوی او می‌آورم، تا عفت و پاكدامنی‌ام را مصون نگاه دارد، اگر از خدا می‌ترسی و از او بیمناكی، از من دور شو.
اما آن فرشته الهی، زبان به سخن گشود و گفت: نگران مباش، من فرستاده پرودرگارم، آمده‌ام تا پسر پاكیزه‌ای به تو ببخشم.
از شنیدن این سخن لرزش شدیدی وجود مریم(علیهاالسلام) را فرا گرفت و گفت: چگونه ممكن است من صاحب پسری شوم، در حالی كه تاكنون انسانی با من تماس نداشته و هرگز زن آلوده‌ای نبودم.
فرستاده خدا در پاسخ گفت: صحیح است، ولی خداوند فرموده: كه آفرینش پسری بدون پدر بر من آسان است، ما می‌خواهیم او (عیسی) را نشانه‌ای برای مردم قرار دهیم و رحمتی از سوی ما بر آن ها باشد.[6] سپس آن فرستاده خدا در مریم(علیهاالسلام) دمید،[7] و سرانجام وی باردار شد و آن فرزند موعود در رحم او جای گرفت.
این امر سبب شد كه او از بیت المقدس به مكان دوردستی برود.[8] و تنها زندگی نماید، ولی هر چه به روز وضع حمل نزدیك می‌شد، نگران‌تر می‌گردید، زیرا با خود می‌گفت: چه كسی از من بپذیرد كه زنی بدون همسر، باردار شود؟ اگر به من نسبت ناروا بدهند چه كنم؟‌
آنگاه كه زمان وضع حمل رسید، درد و رنج زایمان، او را به كنار درخت خرمایی كشاند و به آن تكیه زد.
در آنجا به خاطر آورد كه به زودی مورد آماج تهمت‌های ناروا قرار خواهد گرفت، در آن هنگام آرزو می‌كرد: ای كاش! قبل از این ماجرا مرده بودم و به كلی فراموش می‌شدم، ولی لطف و عنایت خدا شامل حالش شد و صدای جبرئیل(علیه‌ السلام) را شنید، كه از نزدیكی او و محل پایین‌تر از جایگاه وی، او را مخاطب ساخته و به وی گفت: غمگین مباش، خداوند در قسمت پایین پای تو، چشمه آب گوارایی را جاری ساخته است، تكانی به این دخت نخل بده، تا رطب تازه بر تو فرو ریزد، از این غذای لذیذ بخور و از آن آب گوارا بنوش و چشمت را به ا ین مولود جدید روشن دار و هرگاه به كسی از انسان‌ها برخوردی كردی كه درباره مسأله بارداری و چگونگی آن از تو پرسید، به او پاسخ نده و با اشاره بگو، من برای خداوند رحمان روزه‌ای (روزه سكوت) نذر كرده‌ام و با احدی امروز سخن نمی‌گویم.[9]
هنگامی كه عیسی(علیه‌ السلام) متولد شد،[10] مریم(علیهاالسلام) او را در آغوش گرفته و به سوی قومش آمد، وقتی كه مردم او را دیدند، چه آن‌هایی كه از تقوی و پرهیزگاری مریم(علیهاالسلام) اطلاع داشتند و چه كسانی كه بی‌اطلاع بودند شگفت زده شده و برای آنان صحنه‌ای غیر منتظره بود و گفتند: ای مریم! كار بسیار زشت و بدی كردی، نه پدر تو مرد بدی بود و نه مادرت زن بدكاره‌ای ، تو چرا مرتكب چنین عملی شده‌ای؟
آنچه را مریم(علیهاالسلام) توانست در قبال این طوفان تهمت و افترا انجام دهد همان سفارش جبرئیل(علیه‌ السلام) بود، كه با اشاره به سوی گهواره، از آن‌ها خواست كه با فرزندش سخن بگویند!
قوم كه از اشاره مریم(علیهاالسلام) بیشتر ناراحت شده بودند گفتند: ما چگونه با كودكی كه در گهواره است سخن بگوییم؟‌
در این هنگام عیسی(علیه‌ السلام) در گهواره زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدا هستم، خداوند به من كتاب (انجیل) داده و مرا پیامبر قرار داده است و ...» .[11]
هنگامی كه قوم به طور آشكار، سخنان فوق را از عیسی(علیه‌ السلام) شنیدند دریافتند، كه مریم(علیهاالسلام) از هر گونه ناپاكی، پاك و منزه است و عیسی(علیه‌ السلام) بعد از این تكلم، تا زمانی كه بزرگ شد و به حد زبان گشودن رسید، دیگر سخن نگفت.[12]

رسالت حضرت عیسی (علیه‌ السلام)
پس از آنكه حضرت عیسی(علیه‌ السلام) از نزد خدا وحی دریافت كرد و خدای متعال تورات و انجیل را به او آموخت، وی را نزدیك سی سالگی به پیامبری مبعوث گردانید.[13] او رسماً رسالت خود را در میان مردم اعلام كرد و آن‌ها را به پیروی خود فرا خواند و تلاش كرد تا از انحراف یهودیان جلوگیری كند و آن‌ها را از گمراهی باز دارد و حلال و حرام مورد اختلاف آن‌ها را برایشان بیان كند و برخی از چیزهایی كه بر آن‌ها حرام گشته بود برایشان حلال گرداند.[14]
جمعیت یهود قبل از آمدن عیسی(علیه‌ السلام) طبق پیشگویی و بشارت موسی(علیه‌ السلام) منتظر ظهور مسیح بودند، اما هنگامی كه ظهور كرد و منافع جمعی از افراد ستمگر و منحرف بنی اسرائیل به خطر افتاد، تنها جمعیتی محدود، گرد او را گرفتند و افرادی كه احتمال می‌دادند، اجابت دعوت مسیح(علیه‌ السلام) و پیروی از احكام خدا موقعیت و مقام آن‌ها را به خطر ا ندازد، از پذیرفتن قوانین الهی سرپیچی كردند.
عیسی(علیه‌ السلام) پس از دعوت مستدل و كافی، دریافت كه جمعی از بنی اسرائیل اصرار در مخالفت و گناه دارند و از هر گونه انحراف و كج روی دست بردار نخواهند بود. میان قوم خود به پا خواست و گفت: چه كسانی مرا در راه خدا یاری می‌كنند؟
تنها عده كمی به این دعوت پاسخ مثبت دادند، این عده افرادی پاك بودند كه خداوند از آن‌ها به عنوان حواریون[15] نام برده است. حواریون آمادگی خود را برای هر گونه كمك به مسیح (علیه‌ السلام) اعلام كردند و گفتند: پروردگارا! به آنچه فرو فرستاده‌ای ایمان آورده‌ایم و از فرستاده‌ات پیروی می‌كنیم، پس ما را در زمره اهل یقین قرار ده.[16]

معجزات حضرت عیسی(علیه‌ السلام)
بزرگان آیین یهود چون دیدند، كه عیسی(علیه‌ السلام) با غوطه ور شدن آن‌ها در عیاشی‌ها و خوشگذرانی‌ها مخالفت می‌ورزد و فساد و تباهی آن‌ها را آشكار می‌سازد، از این رو بر مخالفت آن حضرت و تكذیب وی، همدست شدند و برای اینكه او را در تنگنا قرار دهند.
از وی درخواست كردند، تا دلیلی بر تأیید رسالت خویش بیاورد، خداوند نیز او را با معجزاتی آشكار، مورد حمایت خویش قرار داد، آنجا كه می‌فرماید: من از طرف پروردگار شما نشانه‌ای برایتان آورده‌ام.
من از گل چیزی به شكل پرنده می‌سازم، سپس در آن می‌دمم، به اذن خدا به پرنده‌ای تبدیل می‌شود، كور مادرزاد را بینا می‌كنم، مبتلایان به بیماری پیشی (برص) را بهبود می‌بخشم و مردگان را زنده می‌كنم و از آنچه می‌خورید و در خانه خود ذخیره می‌نمایید خبر می‌دهم. قطعاً در این‌ها نشانه‌ای برای شما، به سوی حق است، اگر ایمان داشته باشید.[17]
معجزه دیگر وی این بود، كه حواریون درخواست كردند طعامی از آسمان بر آن‌ها فرود آید، تا از آن بخورند و دلشان با ایمان آرامش یابد و در تصدیق رسالت وی پایدار بمانند.
این درخواست آن‌ها كه بوی شك می‌داد ، عیسی(علیه‌ السلام) را نگران كرد، لذا به آن‌ها هشدار داد: اگر ایمان آورده‌اید، از خدا بترسید.
حواریون گفتند: ما می‌خواهیم از آن غذا بخوریم، تا قلبمان سرشار از اطمینان و یقین گردد و به روشنی بدانیم كه آنچه به ما گفته‌ای راست است و بر آن گواهی می‌دهیم.
هنگامی كه عیسی(علیه‌ السلام) از حسن نیت آن‌ها آگاه شد، به خدا عرض كرد: خدایا! مائده‌ای (سفره‌ای از غذا) از آسمان برای ما بفرست، تا عیدی برای اول و آخر ما باشد و نشانه‌ای از جانب تو محسوب می‌شود و به ما روزی ده كه تو بهترین روزی دهندگان هستی.
خداوند به عیسی(علیه‌ السلام) وحی كرد: من این غذا را برایتان نازل می‌كنم، ولی از این به بعد، اگر كسی از شما كفر ورزد، او را چنان عذاب می‌كنم، كه هیچ كس را آن گونه عذاب نكرده باشم.[18]
مائده نازل شد و در میان آن، چند قرص نان و چند ماهی بوده و چون مائده در روز «یكشنبه» نازل شد، مسیحیان آن روز را روز عید نامیدند.[19]
خداوند این چنین عیسی(علیه‌ السلام) را با آن معجزات روشن، مورد تأیید قرار داد تا زبان یاوه گویان را بسته و در دل اهل تردید اطمینان و یقین به وجود آورد، ولی یهودیانی كه عیسی(علیه‌ السلام) میان آنان برانگیخته شده بود، افرادی سخت دل بودند، لذا به مخالفت ا و برخواستند و مردم را از شنیدن دعوت و رسالت ا و بازداشته و بر ضد او به توطئه‌گری می‌پرداختند.
وقتی نقشه‌های آنان بی‌نتیجه ماند، به فكر افتادند تا توطئه‌ قتل آن بزرگ مرد را فراهم سازند، آن‌ها برای اجرای اهداف شوم خود،‌ قیصر روم را تحریك كردند و به او گفتند: اگر این وضع ادامه یابد، سلطنت تو واژگون خواهد شد، برای حفظ سلطنت خود چاره‌ای جز كشتن عیسی نداری.
حضرت عیسی(علیه‌ السلام) از توطئه دشمن آگاه شد، مكان خود را با یاران مخصوصش عوض كرد و در مخفی‌گاه‌ها به سر می‌برد، تا از گزند دشمن محفوظ بماند. یكی از حواریون به نام (یهودا اسخریوطی) به گرفتن مقداری نقره، مكان عیسی(علیه‌ السلام) را به دشمن نشان داد تا آن حضرت را دستگیر كرده و به دار بزنند.[20]
عیسی(علیه‌ السلام) و یاران مخصوص به داخل باغی وارد شدند و در آنجا مخفی گردیدند، ولی بر اثر گزارش «یهودا» وقتی كه شب فرا رسید و هوا تاریك گردید، جاسوسان و مأموران دشمن از در و دیوار باغ وارد شدند و حواریون را احاطه كردند، وقتی كه حواریون خود را در خطر دیدند، عیسی(علیه‌ السلام) را تنها گذاشتند و گریختند، در چنین لحظه خطرناك،‌خداوند عیسی(علیه‌ السلام) را تنها نگذاشت، او را یاری كرد و وجودش را از چشم مهاجمان پوشانید.
خداوند «یهودای» منافق را كه پیوسته درباره عیسی(علیه‌ السلام) سخن چینی می‌كرد، شبیه عیسی(علیه‌ السلام) قرار داد، مأموران او را دستگیر كردند، آن مرد بر اثر وحشت و ناراحتی شدید، فوراً خود را باخت، دهانش لال شد و نتوانست خود را معرفی كند و سرانجام به دار آویخته شد و به مكافات عمل خود رسید. قیصر روم و وزیران و لشكریان پنداشتند كه عیسی(علیه‌ السلام) را كشته‌اند، ولی به فرموده قرآن نه عیسی را كشتند و نه دار آویختند، ولی امر بر آن‌ها مشتبه شد.
در جامعه آن روز منتشر شد، كه عیسی(علیه‌ السلام) به دار آویخته شد، حتی مسیحیان همین عقیده را دارند و شعار صلیب كه در تمام شئون زندگی مسیحیان دیده می‌شود، بر اساس این اعتقاد كه مسیح(علیه‌ السلام) مصلوب (به دار آویخته) شده و به شهادت رسیده است.
ولی طبق نص قرآن او كشته نشده، بلكه خداوند او را به سوی آسمان بالا برد و هم اكنون زنده است و طبق روایات،‌هنگام ظهور حضرت مهدی(علیه‌ السلام) به زمین فرود خواهد آمد.
برگرفته از كتاب «قصه‌های قرآن» نوشته محمد جواد مهری

************************
[1] - قاموس قرآن: ج 5، ص 71 و 82 – سور و آیاتی كه نام عیسی یا مسیح یا ابن مریم (علیهاالسلام) در آن‌ها ذكر شده است عبارتند از:
بقره، آیات 87. 136و 253 – ال عمران، آیات 45، 52، 55، 59 و 84 – نساء، آیات 157، 163، 171، 172 – مائده، آیات 17، 46، 72، 75، 78، 110، 112، 114 و 116 – انعام، آیه 75 – توبه،‌ آیات 30 و 31 – مریم، آیه 34 – مؤمنون، آیه 50 – احزاب، ایه 7 – شوری، آیه 13 – زخرف، آیه 57 و 63 – حدید، آیه 27 – صف، آیه 6، 14.
[2] - در اینكه چرا به حضرت عیسی(علیه‌ السلام) مسیح (مسح كننده و مسح شده) می‌گفتند: چند وجه ذكر كرده‌اند كه عبارتند از:
الف) به خاطر میمنت وجود و بركتی كه در وی بود.
ب) چون او با مسح طهارت و پاكی‌ها خود را از گناه مصون داشت.
پ) او هیچ بیماری را مسح نمی‌كرد مگر آن‌كه بزودی خوب می‌شد.
ت) جبرئیل هنگام ولادت با بالهایش او را مسح نمود تا از شر شیطان در امان باشد. حیوة القلوب: ج 1، ص 293 – مجمع البیان: ج 3، ص 81.
[3] - بحارالانوار: ج 14، 214 – حیوة القلوب: ج 1، ص 396 – احتجاج: ص 325 – ولی برخی گویند حضرت عیسی(علیه‌ السلام) در شهر ناصره یا بیت المقدس و یا بیت لحم در عصر سلطنت فرهاد پنجم یكی از شاهان اشكانی متولد شد (قصه‌های قرآن: ص 423 – قاموس : ج 7، ص 74 – حیوة القلوب: ج 1،‌ص 397).
[4] - این لفظ چهارده بار در قرآن آمده و واحد آن نصرانی می‌باشد كه یكبار در قرآن ذكر شده است، در علت این تسمیه چند قول است: قویتر از همه، قول ابن عباس می‌باشد كه ناصره شهری است در منطقه فلسطین، چون زمان كودكی و طفولیت مسیح (علیه‌ السلام) در آنجا سپری گشته، لذا به آن حضرت عیسای ناصری می‌گفتند، در نتیجه پیروان آن حضرت را نصرانی و نصاری گفتند. (قاموس قرآن: ج 7، ص 74).
[5] - تفسیر قمی: ج 2، ص 270.
[6] - اقتباس از سوره مریم، آیات 16-21.
[7] - البته در این‌كه چگونه این فرزند به وجود آمد: آیا جبرئیل(علیه‌ السلام) در پیراهن او دمید یا در دهان او، در قرآن سخنی از آن به میان نیامده، هر چند كلمات مفسرین در این زمینه مختلف است.
[8] - در اینكه این مكان دور دست كجا بوده برخی معتقدند شهر ناصره است.
[9] - اقتباس از سوره مریم، آیه 22-26 – كافی:‌ج 8، ص 126.
[10] - در اینكه دوران حمل مریم(علیهاالسلام) چه اندازه بود؟ میان مفسران اختلاف نظر است: طبق برخی روایات از میان انبیاء و اوصیاء تنها عیسی بن مریم و حسین بن علی و حضرت یحیی(علیهم السلام) شش ماهه به دنیا آمدند. كافی: ج 1، ص 464 – علل الشرایع: ص 206.
[11] - اقتباس از سوره مریم، آیات 27-32 – تفسیر قمی:‌ج 2، ص 48.
[12] - بحارالانوار: ج 14، ص 229.
[13] - سوره‌های آل عمران، آیه 48 – مائده، آیه 46 – طبق روایتی در پنجاه و یكمین سال از دوران حكومت «ایسخ بن اشكان» عیسی بن مریم(علیه‌ السلام) به پیامبری مبعوث گردید، او به بیت المقدس آمده و تا سن سی و دو سالگی بنی اسرائیل را به خدا پرستی دعوت كرد(كمال الدین: ص 224).
[14] - اقتباس از سوره‌های زخرف، آیات 63 و 64 – نساء، آیات 160 و 161.
[15] - «حواریون جمع «حورای» از ماده حور» به معنی شستن و سفید كردن است، اما در اینكه چرا شاگردان مسیح(علیه‌ السلام) را به این نام می‌خوانند، احتمالات متعددی بیان شده ولی آنچه نزدیكتر به ذهن می‌رسد این است: كه آن‌ها علاوه بر ا ین‌كه قلبی پاك و روحی با صفا داشتند در پاكیزه ساختن و روشن نمودن افكار دیگران شستشوی مردم از الودگی و گناه، كوشش فراوانی داشتند. (تفسیر نمونه: ج 2، ص 426 – حیوة القلوب: ج 1، ص 410).
[16] - اقتباس از سوره آل عمران، آیات 52-53.
[17] - اقتباس از سوره، آل عمران، آیات 49-50.
[18] - اقتباس از سوره مائده، آیات 112-115.
[19] - حیوة القلوب: ج 1،‌ ص 418.
[20] - اقتباس از سوره‌های نساء، آیه 157 – آل عمران، آیه 55 – حیوة القلوب: ج 1، ص 438 – قصص قرآن: ص 153 – اسلام قرآن: ص 268.

دیدگاه‌ها   

+1 #29 نادیاGuest 1396-11-08 18:22
عالی بود خدا خیرت بده
نقل قول کردن | گزارش به مدیر
0 #28 پاسخ: قصه حضرت عیسی (علیه‌السلام)مؤسسة السبطين ع 1395-07-25 11:53
به نقل از آدریانا:
سلام، ممنون از گرد آوری مطالبتون.بسیار جالب توجه بود.من هم کتاب قرآن و هم انجیل را خوانده ام.مسیحیان اعتقاد دارند حضرت عیسی به شهادت رسیده و یهودا که پاداش مالی زیادی از حاکم وقت دریافت کرده مزرعه ای با این پاداش خریده، اما به زودی یهودا با سر در همان مزرعه سقوط کرد و شکمش پاره شد و تمام اَمعا و اَحشایش بیرون ریخت.‏پس این شخص چه کسی بوده که اگر به جای حضرت عیسی تثلیث شده به اسم یهودا مزرعه نفرین شده ای خریده و این داستان در کتاب مقدس نقل شده.من فقط دوست دارم که بدونم و به قرآن اعتقاد کامل دارم، ممکنه که جواب بدین؟


علیکم السلام و رحمة الله
1ـ بنظر می‌رسد «تثلیث» با «تصلیب» اشتباه شده است. «تثلیث» به معنی اعتقاد داشتن به سه إله؛ أب و ابن و روح القدس است. «تصلیب» به معنی به صلیب کشیدن است و دارزدن.
تثلیث شدن یهودا به جای حضرت عیسی ع مفهوم نشد.

2ـ این داستانی که نقل کرده‌اید اگرچه در انجیل باشد اما در قرآن چنین قصّه‌ای وجود ندارد. و داستان‌های کتاب مقدّس (انجیل فعلی) به دلیل تحریف، هیچگونه اعتباری ندارند. بنابراین چه فرق می‌کند که خریدار مزرعه در داستان کتاب مقدّس چه کسی بوده است ؟
نقل قول کردن | گزارش به مدیر
0 #27 پاسخ: قصه حضرت عیسی (علیه‌السلام)آدریانا 1395-07-20 13:29
سلام، ممنون از گرد آوری مطالبتون.بسیار جالب توجه بود.من هم کتاب قرآن و هم انجیل را خوانده ام.مسیحیان اعتقاد دارند حضرت عیسی به شهادت رسیده و یهودا که پاداش مالی زیادی از حاکم وقت دریافت کرده مزرعه ای با این پاداش خریده، اما به زودی یهودا با سر در همان مزرعه سقوط کرد و شکمش پاره شد و تمام اَمعا و اَحشایش بیرون ریخت.‏پس این شخص چه کسی بوده که اگر به جای حضرت عیسی تثلیث شده به اسم یهودا مزرعه نفرین شده ای خریده و این داستان در کتاب مقدس نقل شده.من فقط دوست دارم که بدونم و به قرآن اعتقاد کامل دارم، ممکنه که جواب بدین؟
نقل قول کردن | گزارش به مدیر
+1 #26 پاسخ: قصه حضرت عیسی (علیه‌السلام)علی 1395-06-11 19:05
به نقل از کیانوش:
بیایید خداوند را بشناسید وکلماتی که در قران هست را تو انجیل بیینید که تمام این کلمات دزدیده شده از انجیل

انجیل هم کتاب اسمانی است و مانند قران کلام خداوند متعال . پس باید در بسیاری از کلمات مشترک باشند چون از یک منبع صادر شده است . ولی فرقی که میان ان دو هست این است که انجیل تحریف شده است ولی قران هرگز تحریف نشده است
نقل قول کردن | گزارش به مدیر
+3 #25 پاسخ: قصه حضرت عیسی (علیه‌السلام)یک شیعه 1395-06-07 09:37
به نقل از کیانوش:
بیایید خداوند را بشناسید وکلماتی که در قران هست را تو انجیل بیینید که تمام این کلمات دزدیده شده از انجیل

از کدوم یکی از 150 تا انجیل تحریف شده تون ؟؟؟
همون انجیلی که به صراحت لفظ حرام زاده(نعوذبالله) رو برای حضرت عیسی علیه السلام به کار میبره؟؟؟؟
یا اون انجیلی که قائل به وجود 3 خداست ؟ خدایی که 3 روز میمیرد ....این خدا به درد خودتون میخوره
خدای ما الله است ، حی لا یموت
نقل قول کردن | گزارش به مدیر
-8 #24 عیسی خداوند بود نه حضرت او به خاطر انسانها خونه خود را ریخت و بروی صلیب رفتکیانوش 1395-06-07 04:51
بیایید خداوند را بشناسید وکلماتی که در قران هست را تو انجیل بیینید که تمام این کلمات دزدیده شده از انجیل
نقل قول کردن | گزارش به مدیر
+3 #23 پاسخ: قصه حضرت عيسي (عليه‌السلام)اعتدالی 1394-10-02 18:42
سلام ممنون از بیان روان داستان
با اجازه تون من این داستان را برای تولد عیسی بن مریم در ربات همداستان به اشتراک میگذارم :)
@HamdastanBot
نقل قول کردن | گزارش به مدیر
+2 #22 عيسى مسيح (ع)و معجزت انمتين كاظمى هستم 1394-09-21 10:14
من بالاخره أين داستان حضرت عيسى را فهميدم و إز مدير سايتتان متشكر هستم
نقل قول کردن | گزارش به مدیر
+2 #21 پاسخ: قصه حضرت عيسي (عليه‌السلام)Guest 1394-09-17 18:14
مرحبا
نقل قول کردن | گزارش به مدیر
0 #20 قصه حضرت عیسی(ع)اگه گفتی 1394-07-24 00:13
خیلی ممنونم من دختری دوازده ساله هستم و الان کاملا داستان حضرت عیسی را میدانم بسیار ممنون
نقل قول کردن | گزارش به مدیر

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مؤسسه جهانی سبطین علیهما السلام

loading...
اخبار مؤسسه
فروشگاه
درباره مؤسسه
کلام جاودان - اهل بیت علیهم السلام
آرشیو صوت - ادعیه و زیارات عقائد - تشیع

@sibtayn_fa





مطالب ارسالی به واتس اپ
loading...
منتخب
آخرین
ادعیه ماه رمضان
سخنرانی
تصویر

روزشمارتاریخ اسلام

1 رمضان

مرگ مروان بن حکم در اول رمضان سال ۶۵ هـ .ق. مروان در ۸۱ سالگی در شام به...


ادامه ...

4 رمضان

مرگ زیاد بن ابیه عامل معاویه در بصره در چهارم رمضان سال ۵۳ هـ .ق. زیاد در کوفه...


ادامه ...

6 رمضان

تحمیل ولایت عهدی به حضرت امام رضا علیه السلام توسط مأمون عباسی بعد از آنکه مأمون عباسی با...


ادامه ...

10 رمضان

١ ـ وفات حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) همسر گرامی پیامبر(صلی الله علیه و آله و...


ادامه ...

12 رمضان

برقراری عقد اخوت بین مسلمانان توسط رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگامی که...


ادامه ...

13 رمضان

مرگ حجاج بن یوسف ثقفی،‌ حاکم خونخوار بنی امیه در سیزدهم رمضان سال ۹۵ هـ .ق حاکم خونخوار...


ادامه ...

14 رمضان

شهادت مختار بن ابی عبیده ثقفی در چهاردهم رمضان سال ۶۷ هـ .ق مختار بن ابی عبیده ثقفی...


ادامه ...

15 رمضان

١ ـ ولادت با سعادت سبط اکبر، حضرت امام مجتبی(علیه السلام)٢ ـ حرکت حضرت مسلم بن عقیل...


ادامه ...

16 رمضان

ورود محمد بن ابی بکر به مصر در شانزدهم رمضان سال ۳۷ هـ .ق محمد بن ابی بکر...


ادامه ...

17 رمضان

١ ـ معراج پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله و سلم)٢...


ادامه ...

19 رمضان

ضربت خوردن امیرمؤمنان حضرت امام علی (علیه السلام) در محراب مسجد کوفه در نوزدهم ماه مبارک رمضان سال...


ادامه ...

20 رمضان

فتح مکه توسط سپاهیان اسلام در روز بیستم رمضان سال هشتم هـ .ق سپاهیان اسلام به فرماندهی رسول...


ادامه ...

21 رمضان

١ ـ شهادت مظلومانه امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام٢ ـ بیعت مردم با امام حسن مجتبی علیه...


ادامه ...

23 رمضان

نزول قرآن کریم در شب بیست و سوم رمضان کتاب آسمانی مسلمانان، قرآن مجید نازل گردید. برخی چنین...


ادامه ...

29 رمضان

وقوع غزوه حنین در بیست و نهم رمضان سال هشتم هـ .ق غزوه حنین به فرماندهی رسول گرامی...


ادامه ...

30 رمضان

درگذشت ناصر بالله عباسی در سی ام رمضان سال ۶۲۲ هـ .ق احمد بن مستضیء ناصر بالله درگذشت....


ادامه ...
0123456789101112131415

انتشارات مؤسسه جهانی سبطين عليهما السلام
  1. دستاوردهای مؤسسه
  2. سخنرانی
  3. مداحی
  4. کلیپ های تولیدی مؤسسه

سلام ، برای ارسال سؤال خود و یا صحبت با کارشناس سایت بر روی نام کارشناس کلیک و یا برای ارسال ایمیل به نشانی زیر کلیک کنید[email protected]

تماس با ما
Close and go back to page