فضل بن شاذان گفت: از حضرت امام رضا علیه السلام شنیدم که مى فرمود: چون سر مبارک امام حسین علیه السلام را به شام بردند یزید بن معاویه علیه اللعنة امر کرد سفره خوراک و شراب گستردند (و با بدکیشان مانند خود) شروع کردند شراب خوردن.
چون از شراب فارغ شدند امر کرد سر مبارک نور چشم حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) را آوردند و در طشتى زیر سریر گذاردند و بر روى آن برگ قمار شطرنج نهادند.
از این جهت قمارباز پیرو یزید است.
آن ملعون ازل و ابد با ندیمان خود بر بساط قمار نشست و امام حسین علیه السلام را با پدر و جد بزرگوارش یاد مى کرد و به یاد ایشان استهزاء مى نمود. پس هروقت بر حریفش زیادى مى کرد شرب را برمى داشت و سه بار به او مى داد و زیادى آن را پشت طشت از زمین مى ریخت.
(فمن کان من شیعتنا فلیتورّع عن شرب الفقاع واللعب بالشطرنج و من نظر الى الفقاع او الى الشطرنج فلیذکر الحسین علیه السلام و لیلعن یزید و آل یزید (علیه اللعنة) یمحو الله عزّوجلّ بذلک ذنوبه ولو کانت بعدد النجوم).
پس هرکس از شیعیان ما باشد باید از آشامیدن شراب و بازى کردن با شطرنج پرهیز کند و هرکس به شراب یا به شطرنج بنگرد باید امام حسین علیه السلام را یاد کند و باید حتما یزید و آل یزید را لعنت کند.
در مقابل او جزاى آن است که خداوند عزوجل به این عمل گناهان او را از بین مى برد اگر چه به شماره ستارگان باشد.(۱)

پاورقی:
۱- کیفر کردار، ج ۲، ص ۷۵، به نقل از من لا یحضره ، ص ۵۹۱
برگرفته از کتاب ستاره درخشان شام حضرت رقیه دختر امام حسین (علیه السلام)
مؤلف: على ربانى خلخالى