از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) نقل است كه فرمود:
هر كس خوش دارد خدا عمر او را طولانى گرداند، بايد صله رحم كند. اصول كافى ، ج 2، ص 156.
در فرهنگ قرآنی، دو دسته مرگ مورد شناسایی قرار گرفته است که از آن به اجل مسمی و اجل معلق یاد می شود. اجل مسمی شاید تا اندازه ای شباهت به همان مرگ طبیعی داشته باشد هرچند که تفاوت هایی نیز میان آن دو می توان قائل شد. اجل معلق نیز شباهت هایی با مرگ ناگهانی دارد. البته بهتر است که از اجل معلق به مرگ زودهنگام یاد شود.
امام باقر (علیه السلام) می‌فرمایند: «کسی که زیر چهل سالگی بمیرد، نابهنگام (و به عمر غیرطبیعی) مرده است و کسی که کمتر از چهارده روز (بیماری بکشد و) بمیرد، مرگش مرگ ناگهانی است.»
از این رو، معصومین (علیهماالسلام) در سخنانی راه هایی را برای دور کردن اجل معلق از زندگی توصیه کرده اند.

امیرالمومنین امام على (علیه السلام) در این باره می فرمایند: «با صدقه دادن، عمرها طولانى مى شود.»
غرر الحكم : 4239

امام صادق (علیه السلام) نیز می فرمایند: «مردم بيش از آن كه با عمر خود زندگى كنند ، با احسان و نيكوكارى خويش مى زيند. و بيش از آن كه به سبب فرا رسيدن اجل خود بميرند ، بر اثر گناهان خويش مى ميرند.»
بحار الأنوار : 5 / 140 / 7

امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند: «ما برای زیاد شدن عمر، وسیله‌ای جز صله‌ی ارحام نمی‌شناسیم. چه بسا مردی که سه سال از عمرش باقی مانده، امّا به خاطر صله رحم، خداوند آن باقی مانده را 30 سال اضافه می‌کند. (یعنی 33سال) و خداوند آن‌چه راکه می‌خواهد انجام می‌دهد و کسی که از عمرش 33 سال باقی مانده است و به واسطه‌ی قطع رحم خداوند سی سال از عمرش برمی‌دارد وآن را به 3 سال کاهش می‌دهد.»
اصول كافى ، ج 2، ص 152، ح 17

امام صادق (علیه السلام) فرموده اند: «هر کس خوش نیت باشد، عمرش زیاد شود.»
همان حضرت (علیه السلام) می فرمایند: «اگر دوست داری خداوند بر عمرت بیفزاید، پدر و مادرت را خوشحال کن.»
امام باقر يا امام صادق (عليه السلام ) (ترديد از راوى است) به شخصى به نام ميسر فرمود: ((اى ميسر! گمان مى كنم {تو} به خويشان خود نيكى مى كنى؟)) عرض كرد: آرى ، من در نوجوانى در بازار براى كسى كار مى كردم و تنها دو درهم مزد مى گرفتم . يك درهم را به عمه و درهم ديگر را به خاله ام مى دادم . آن گاه امام فرمود: ((به خدا سوگند! دو بار مرگت نزديك شد، ولى به دليل اين صله رحم به تاءخير افتاد)). بحارالانوار، ج 71، ص 100.
همچنين نقل است روزى امام صادق (عليه السلام) خطاب به يكى از يارانش فرمود:
((چه كار كرده اى كه خداوند عمر تو را افزوده است ؟ چون بارها اجل و مرگ تو فرا رسيده و عمر تو پايان يافته ، ولى دوباره بر عمر تو اضافه شده است .)) او گفت : من جوان بودم ، كارگرى مى كردم و روزى پنج درهم مزد مى گرفتم و به دايى ام كه مرد بينوايى بود، كمك مالى مى كردم . حضرت فرمود: ((همين كه تو به رحم و خويشاوند نزديكت رسيده اى و از او تفقد كرده اى ، اجل و مرگ تو به تاءخير افتاده و عمرت افزون شده است )) بحارالانوار : ج 72، ص 100

برگرفته از سایت فرهنگ