تا خداوند به حبّش بنمود ایجادم
نیست جز مهر علی خاطره ای در یادم
مادرم گفت که تو نوکر این آقایی
چقدر خوب که من نوکر مادر زادم
ذکر لالایی من فتح در خیبر بود
مادرم شیر به احسان علی می دادم
پدرم گفت به جز راه علی راهی نیست
پرورش یافته در مکتب این بنیادم
تا دم مرگ لبم ذکر علی خواهد گفت
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم...
ارسالی توسط آقای علی بهزاد