در آیه 84 سوره شعراء آمده است؛ حضرت ابراهیم(علیه السلام) از خدا می‌‌خواهد:
«رَبّ‏ِ هَبْ لىِ حُکْمًا وَ اَلْحِقْنىِ بِالصَّالِحِینَ. وَ اجْعَل لىّ‏ِ لِسَانَ صِدْقٍ فىِ الاخِرِینَ»
پروردگارا ، به من دانش عطا کن و مرا به صالحان ملحق فرمای ،و برای من در میان امّتهای آینده ، زبان صدق (و ذکر خیری) قرار ده!
از آیات دیگر این‌گونه بر می‌آید که دعای ابراهیم مستجاب شده و خداوند بیان می‌فرماید که به ابراهیم و برخی انبیای دیگر مانند اسحاق و یعقوب، لسان صدق داده است و شاید بتوان این را جوابی بر دعای ابراهیم دانست: «فَلَمَّا اعْتزَلهمْ وَ مَا یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ اِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ  وَ کلا جَعَلْنَا نَبِیًّا. وَ وَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَ جَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِیًّا».
«پس هنگامى که از آنان و آنچه جز خدا می‌پرستیدند، کناره گرفت، اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم و به آنان از رحمت خود بخشیدیم، و براى آنان لسان صدق ، علی قرار دادیم»مریم، 49 – 50

امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «مقصود از وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِیًّا؛ امیرالمؤمنین على بن ابی‌طالب(علیه السلام) است؛ زیرا ابراهیم(علیه السلام) از پروردگار خواسته بود که برایش در میان اقوامی که آینده می‌آیند؛ زبان راستگویى قرار دهد و خداى تبارک و تعالى براى او و اسحاق و یعقوب، زبان راستگویی چون امیرالمؤمنین امام على(علیه السلام) قرار داده است».

کمال الدین و تمام النعمه، محقق: غفارى، على اکبر، ج 1، ص 139

نوشتن دیدگاه