ادعيه ساعات روز
ساعت اوّل منسوب به امام على عليه السلام
در دعاهايى كه در ساعات روز بايد خواند و دعاهاى هر روز كه خصوصيتى به ساعتى ندارد بدانكه شيخ طوسى وسيّد بن باقى وشيخ كفعمى هر روز را به دوازده ساعت منقسم ساخته اند و هر ساعتى را به امامى از ائمّه اِثنى عشر صلوات اللّه عليهم اجمعين نسبت داده اند و براى هر ساعتى دعائى كه مشتمل بر توسّل به آن امام عاليمقام است ذكر كرده اند و اگر چه روايتش را بخصوص ايراد نكرده اند امّا معلوم است كه چنين امرى را بدون روايت ذكر نمى كنند و ما در اين رساله اكتفا مى كنيم به آنچه در مصباح المتهجّد است فرموده ساعت اوّل از طلوع فجر است تا طلوع آفتاب منسوب است به اميرالمؤ منين عليه السلام و دعاى آن اين است :
اَللّهُمَّ رَبَّ الْبَهآءِ وَالْعَظَمَةِ وَالْكِبْريآءِ وَالسُّلْطانِ اَظْهَرْتَ الْقُدْرَةَ كَيْفَ شِئْتَ
خدايا اى پروردگار زيبايى و بزرگى و بزرگوارى و پادشاهى قدرت خود را به هر سان كه خواستى نماياندى
وَ مَنَنْتَ عَلى عِبادِكَ بِمَعْرِفَتِكَ وَ تَسَلَّطْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَرُوتِكَ وَ عَلَّمْتَهُمْ شُكْرَ
و طبق معرفت خويش بر بندگانت نعمت دادى و بوسيله مقام جبروتت بر ايشان مسلط گشتى و يادشان دادى شكر
نِعْمَتِكَ اَللّهُمَّ فَبِحَقِّ عَلِي الْمُرْتَضى لِلدّينِ وَالْعالِمِ بِالْحُكْمِ وَ مَجارِى التُّقى
نعمتت را خدايا به حق على آن پسنديده براى دين و داناى به حكم و راههاى تقوى
اِمامِ الْمُتَّقينَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِى الاَْوَّلينَ وَالاْ خِرينَ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ
پيشواى پرهيزكاران درود فرست بر محمد و آلش در زمره پيشينيان و پسينيان و او را
يَدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا
پيش روى حاجاتم بدارم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و با من چنين و چنان كنى
ساعت دوّم منسوب به امام حسن مجتبى عليه السلام
از طلوع شمس است تا ذهاب حُمره و منسوب است به حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام :
اَللّهُمَّ لَبِسْتَ بَهآئَكَ فى اَعْظَمِ قُدْرَتِكَ وَ صَفا نُورُكَ فى اَنْوَرِ
خدايا لباس درخشندگى را در بزرگترين نيرويت به بردارى و صاف گشته نورت در روشن ترين
ضَوْئِكَ وَ فاضَ عِلْمُكَ حِجابَكَ وَ خَلَّصْتَ فيهِ اَهْلَ الثِّقَةِ بِكَ عِنْدَ جُودِكَ
پرتوت و زياده گشت دانشت بر پرده ات و خالص گردانيدى آنرا به كسانى كه به هنگام جودت
فَتَعالَيْتَ فى كِبْرِيآئِكَ عُلُوّاً عَظُمَتْ فيهِ مِنَّتُكَ عَلى اَهْلِ طاعَتِكَ فَباهَيْتَ بِهِمْ
به تو اعتماد كنند پس برتر شدى در كبرياى خود بدان حد كه نعمتت بر اهل طاعتت بزرگ شد و تو بوسيله آنها
اَهْلَ سَمواتِكَ بِمِنَّتِكَ عَلَيْهِمْ اَللّهُمَّ فَبِحَقِّ الْحَسَنِ بْنِ عَلِي عَلَيْكَ اَسْئَلُكَ وَ بِهِ
بر اهل آسمانها به همان نعمتى كه بديشان داده اى مباهات كردى خدايا به حق حسن بن على بر تو از تو خواهم و بوسيله
اَسْتَغيثُ اِلَيْكَ وَاُقِدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
او به تو استغاثه كنم و او را پيش روى حاجاتم مينهم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد
وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا
و درباره من چنين و چنان كنى
ساعت سوّم منسوب به امام حسين عليه السلام
از ذهاب شعاع است تا ارتفاع نهار ومنسوب است به حضرت امام حسين عليه السلام
يا مَنْ تَجَبَّرَ فَلا عَيْنٌ تَراهُ يا مَنْ تَعَظَّمَ فَلا تَخْطُرُ الْقُلُوبُ
اى كه بزرگى دارى پس ديده اى نيست كه تو را بيند و اى كه عظمت دارى پس به دلها
بِكُنْهِهِ يا حَسَنَ الْمَنِّ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ يا حَسَنَ الْعَفْوِ يا جَوادُ يا كَريمُ يا مَنْ
خطور نكند كُنهش اى نيكو درگذر اى نيكو نعمت اى نيكو گذشت اى بخشنده اى بزرگوار اى كه چيزى از خلقش
لا يُشْبِهُهُ شَىْءٌ مِنْ خَلْقِهِ يا مَنْ مَنَّ عَلى خَلْقِهِ بِاَوْلِيآئِهِ اِذْاِرْتَضيهُمْ لِدينِهِ وَ
شبيه او نيست اى كه بوسيله دوستانش بر خلق خويش منت نهادى زيرا آنان را براى دين خود پسنديدى
اَدَّبَ بِهِمْ عِبادَهُ وَ جَعَلَهُمْ حُجَجاً مَنّاً مِنْهُ عَلى خَلْقِهِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ
و بندگانت را بديشان ادب كردى و آنان را از روى نعمت بخشى بر خلق خود حجتها و دليلها قرارشان دادى از تو خواهم به حق
الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِي عَلَيْهِمَا السَّلامُ السِّبْطِ التّابِعِ لِمَرْضاتِكَ وَ النّاصِحِ فى
حسين بن على عليهماالسلام آن سبط پيغمبر كه پيرو خوشنوديهاى تو و خيرخواه در
دينِكَ وَالدَّليلِ عَلى ذاتِكَ اَسْئَلُكَ بِحَقِّهِ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ حَوآئِجى اَنْ
دين تو و راهنماى بر ذات تو بود از تو خواهم به حق او و او را پيش روى حاجاتم قرار دهم
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا
كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و درباره من چنين و چنان كنى
ساعت چهارم منسوب به امام على بن الحسين عليه السلام
و آن از ارتفاع نهار است تا زوال شمس
اَللّهُمَّ صَفا
خدايا صاف گشته
نُورُكَ فى اَتَمِّ عَظَمَتِكَ وَ عَلا ضِيآؤُكَ فى اَبْهى ضَوْئِكَ اَسْئَلُكَ بِنُورِكَ الَّذى
نور تو در كاملترين مقام بزرگيت و والا گشت درخشندگيت در روشن ترين پرتوت از تو خواهم بدان نورت كه
نَوَّرْتَ بِهِ السَّمواتِ وَ الاَْرَضينَ وَ قَصَمْتَ بِهِ الْجَبابِرَةَ وَاَحْيَيْتَ بِهِ الاَْمْواتَ
آسمانها و زمينها را بدان منور كردى و پشت گردنكشان را بوسيله آن درهم شكستى و مردگان را بدان زنده كردى
وَ اَمَتَّ بِهِ الاَْحْيآءَ وَ جَمَعْتَ بِهِ الْمُتَفَرِّقَ وَ فَرَّقْتَ بِهِ الْمُجْتَمِعَ وَ اَتْمَمْتَ بِهِ
و زندگان را بدان ميراندى پراكنده ها را بدان گرد آوردى و گردآورده ها را بدان پراكنده كردى و سخنانت را بدان تمام كردى و
الْكَلِماتِ وَ اَقَمْتَ بِهِ السَّمواتِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ وَلِيِّكَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِعليه السلام
آسمانها را برپا داشتى از تو خواهم به حق ولى تو على بن الحسين عليهماالسلام
الذّآبِّ عَنْ دينِكَ وَالْمُجاهِدِ فى سَبيلِكَ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ حَوآئِجى اَنْ
دفاع كننده از دينت و جهاد كننده در راهت و او را پيش روى حاجتهايم مى دارم كه
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا
درود فرستى بر محمد و آل محمد و درباره من چنين و چنان كنى
ساعت پنجم منسوب به امام محمّد باقر عليه السلام
و آن از زوال شمس است تا مقدار چهار ركعت از آن
اَللّهُمَّ
خدايا
رَبَّ الضِّيآءِ وَالْعَظَمَةِ وَالنُّورِ وَالْكِبْرِيآءِ وَالسُّلْطانِ تَجَبَّرْتَ بِعَظَمَةِ بَهآئِكَ
اى پروردگار روشنى و بزرگى و نور و كبرياء و پادشاهى برترى گرفتى به عظمت درخشندگيت
وَ مَنَنْتَ عَلى عِبادِكَ بِرَاْفَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ دَلَلْتَهُمْ عَلى مَوْجُودِ رِضاكَ وَ
و منت نهادى بر بندگانت به مهر و رحمتت و راهنماييشان كردى بر موجودى خوشنوديت و
جَعَلْتَ لَهُمْ دَليلاً يَدُلُّهُمْ عَلى مَحَبَّتِكَ وَ يُعَلِّمُهُمْ مَحآبَّكَ وَ يَدُلُّهُمْ عَلى
براى ايشان راهنمايى قرار دادى كه آنها را به محبتت راهنمايى كند و يادشان دهد وسايل دوستى تو را و بر
مَشِيَّتِكَ اَللّهُمَّ فَبِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِي عَلَيْهِمَا السَّلامُ عَلَيْكَ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ
خواسته تو راهنماييشان كند خدايا به حق محمد بن على عليهماالسلام بر تو كه او را پيش روى
حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا
حاجتهاى خود قرار دهم مى خواهم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و با من چنين و چنان كنى
ساعت ششم منسوب به حضرت امام جعفر صادق عليه السلام
و آن از مقدار چهار ركعت از زوال گذشته است تا نماز ظهر
يا مَنْ لَطُفَ عَنْ اِدْراكِ الاَْوْهامِ يا مَنْ كَبُرَ عَنْ مَوْجُودِ
اى كه دقيقتر آمد از رسيدن خيالها اى كه بزرگتر آمد از ديدن
الْبَصَرِ يا مَنْ تَعالى عَنِ الصِّفاتِ كُلِّها يا مَنْ جَلَّ عَنْ مَعانِى اللُّطْفِ وَ لَطُفَ
چشمها اى كه برتر آمد از همه اوصاف اى كه والاتر آمد از مفاهيم دقيق ، و دقيقتر آمد
عَنْ مَعانِى الْجَلالِ اَسْئَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ وَ ضِيآءِ كِبْرِيآئِكَ وَ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ
از معانى جلال از تو خواهم به نور ذاتت و روشنى بزرگيت و از تو خواهم به حق
عَظَمَتِكَ الْعافِيَةَ مِنْ نارِكَ وَ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْكَ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ
عظمتت معافيت از دوزخت را و از تو خواهم به حق جعفر بن محمد بر تو و او را پيش
يَدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّى عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا
روى حاجات خود قرار دهم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و با من چنين و چنان كنى
ساعت هفتم منسوب به موسى بن جعفرعليه السلام
و آن از نماز ظهر است تا مقدار چهار ركعت قبل از عصر
يا مَنْ تَكَبَّرَ عَنِ الاَْوْهامِ صُورَتُهُ يا مَنْ تَعالى عَنِ الصِّفاتِ نُورُهُ
اى كه بزرگتر است از پندارها صورتش اى كه برتر است از اوصاف نورش
يا مَنْ قَرُبَ عِنْدَ دُعآءِ خَلْقِهِ يا مَنْ دَعاهُ الْمُضْطَرُّونَ وَ لَجَاَ اِلَيْهِ الْخائِفُونَ وَ
اى كه نزديك است هنگام خواندن مخلوقش اى كه خوانندش درماندگان و به او پناه برند خائفان و
سَئَلَهُ الْمُؤْمِنُونَ وَ عَبَدَهُ الشّاكِرُونَ وَ حَمِدَهُ الْمُخْلِصُونَ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ نُورِكَ
از او خواهند مؤ منان و او را پرستش كنند سپاسگزاران و ستايشش كنند مخلصان از تو خواهم به حق نور
الْمُضيىَّءِ وَ بِحَقِّ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْكَ وَ اَتَقَرَّبُ بِهِ اِلَيْكَ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ
تابانت و به حق موسى بن جعفر بر تو و من بوسيله آن حضرت بدرگاهت تقرب جويم و او را پيش روى
حَوْآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا
حاجتهاى خويش قرار دهم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد كه درباره من چنين و چنان كنى
ساعت هشتم منسوب به علىّ بن موسى الرّضاعليه السلام
و آن از مقدار چهار ركعت بعد از ظهر است تا نماز عصر:
يا خَيْرَ مَدْعُوٍّ يا خَيْرَ مَنْ اَعْطى يا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ يا مَنْ اَضآءَ
اى بهترين خوانده شده اى بهترين عطاكننده اى بهترين درخواست شده اى كه روشنى بخشيد
بِاسْمِهِ ضَوْءُ النَّهارِ وَ اَظْلَمَ بِهِ ظُلْمَةُ اللَّيْلِ وَ سالَ بِاسْمِهِ وابِلُ السَّيْلِ وَ رَزَقَ
بوسيله نامش روز روشن را و تاريك كرد بدان شب تار را و ريزان شد بنامش باران سيل آسا و روزى كرد
اَوْلِيآئَهُ كُلَّ خَيْرٍ يا مَنْ عَلاَ السَّمواتِ نُورُهُ وَ الاَْرْضَ ضَوْئُهُ وَالشَّرْقَ
به دوستانش هر خير را اى كه برتر آمد از آسمانها نورش و از زمين پرتوش و از شرق
وَالْغَرْبَ رَحْمَتُهُ يا واسِعَ الْجُودِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ عَلِىِّ بْنِ مُوسىَ الرِّضا عَليهِمَا
و غرب رحمتش اى پهناور بخشش از تو خواهم به حق على بن موسى الرضا عليهما
السَّلامُ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ
السلام و او را پيش روى حاجتهاى خود قرار دهم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و با
تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا
من چنين و چنان كنى
ساعت نهم منسوب به حضرت امام محمّد تقى عليه السلام
و آن از نماز عصر است تا دو ساعت بعد مى گوئى :
يا مَنْ دَعاهُ الْمُضْطَرُّونَ فَاَجابَهُمْ وَالْتَجَاَ
اى كه خوانندش درماندگان پس اجابت كند و ملتجى شوند
اِلَيْهِالْخائِفُونَ فَامَنَهُمْ وَعَبَدَهُ الطّائِعُونَ فَشَكَرهُمْوَشَكَرَهُالْمُؤْمِنُونَ فَحَباهُمْ
به درگاهش خائفان و بدانها ايمنى بخشد و بپرستندش مطيعان پس قدردانى كند و سپاسگزاريش كنند مؤ منان
وَ اَطاعُوهُ فَعَصَمَهُمْ وَ سَئَلُوهُ فَاَعْطاهُمْ وَ نَسُوْا نِعَمَتَهُ فَلَمْ يُخْلِ شُكْرَهُ مِنْ
پس عطايشان بخشد و فرمانش برند و او نگهشان دارد و بخواهند از او و او بديشان بدهد و نعمتش را فراموش كنند ولى او
قُلُوبِهِمْ وَامْتَنَّ عَلَيْهِمْ فَلَمْ يَجْعَلِ اسْمَهَ مَنْسِيّاً عِنْدَهُمْ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ
دل آنها را از شكر خود خالى نگذارد و منت گذارد بر ايشان كه نامش را از ياد آنها نبرد از تو خواهم به حق محمد بن
عَلِي عَلَيهِمَا السَّلامُ حُجِّتِكَ الْبالِغَةِ وَ نِعْمَتِكَ السّابِغَةِ وَ مَحَجَّتِكَ الْواضِحَةِ وَ
على عليهماالسلام حجت رسايت و نعمت ريزانت و راه روشن و واضحت و
اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى
او را پيش روى حاجتهايم مى دارم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و با من
كَذا وَ كَذا
چنين و چنان كنى
ساعت دهم منسوب است به امام علىّ نقى عليه السلام
و آن از دو ساعت بعد از نماز عصر است تا پيش از زرد شدن آفتاب
يا مَنْ عَلا فَعَظُمَ يا مَنْ تَسَلَّطَ فَتَجَبَّرَ وَ تَجَبَّرَ
اى كه والا آمد و بزرگ اى كه مسلط آمد و جبار
فَتَسَلَّطَ يا مَنْ عَزَّ فَاسْتَكْبَرَ فى عِزِّهِ يا مَنْ مَدَّ الظِّلَ عَلى خَلْقِهِ يا مَنْ اِمْتَنَّ
اى كه عزيز آمد و بزرگى گرفت در عزتش اى كه كشيد سايه را بر سر خلقش اى كه منت نهاد بوسيله احسان
بِالْمَعْرُوفِ عَلى عَبادِهِ يا عَزيزاً ذَا انْتِقامٍ يا مُنْتَقِماً بِعِزَّتِهِ مِنْ اَهْلِ الشِّرْكِ
بر بندگانش اى عزيز با انتقام اى انتقامجو با عزتش از اهل شرك
اَسْئَلُكَ بِحَقِّ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمَا السَّلامُ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ حَوآئِجى
از تو خواهم به حق على بن محمد عليهماالسلام و او را پيش روى حاجتهاى خويش قرار دهم
اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا
كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و با من چنين و چنان كنى
منسوب است به حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام
ساعت يازدهم و آن پيش از زرد شدن آفتاب است تا زرد شدن آن :
يا اَوَّلاً بِلا اَوَّلِيَّةٍ وَ آخِراً بِلا آخِرِيَّةٍ يا قَيُّوماً بِلا مُنْتَهى لِقِدَمِهِ يا عَزيزاً بِلاَ
اى آغاز بدون آغاز و اى آخرى كه انجام ندارد اى پاينده بى انتهاى ازلى و اى عزيزى كه
انْقِطاعٍ لِعِزَّتِهِ يا مُتَسَلِّطاً بِلا ضَعْفٍ مِنْ سُلْطانِهِ يا كَريماً بِدَوامِ نِعْمَتِهِ يا
عزتش قطع نگردد اى مسلطى كه سلطنتش سستى و ضعف ندارد اى بزرگوارى كه نعمتش هميشگى است اى
جَبّاراً وَ مُعِزّاً لاَِوْلِيائِهِ يا خَبيراً بِعِلْمِهِ يا عَليماً بِقُدْرَتِهِ يا قَديراً بِذاتِهِ اَسْئَلُكَ
جبار عزيزكننده دوستانش اى آگاه بوسيله دانشش اى داناى به قدرتش اى تواناى به ذاتش از تو خواهم
بِحَقِّ الْحَسَنِ بْنِ عَلِي عَلَيْهِمَا السَّلامُ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِىَّ
به حق حسن بن على عليهماالسلام و او را پيش روى حاجتهايم قرار دهم كه درود فرستى
عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَكَذا
بر محمد و آل محمد و درباره من چنين و چنان كنى
ساعت دوازدهم منسوب به امام عصرعليه السلام
و آن از زرد شدن شمس است تا غروب آن :
يا مَنْ تَوَحَّدَ بِنَفْسِهِ عَنْ
اى كه يگانه اى به خودى خود از
خَلْقِهِ يا مَنْ غَنِىَ عَنْ خَلْقِهِ بِصُنْعِهِ يا مَنْ عَرَّفَ نَفْسَهُ خَلْقَهُ بِلُطْفِهِ يا مَنْ سَلَكَ
خلق خويش اى كه بى نيازى به كار خود از خلق خود اى كه شناساند خود را به خلق خويش بوسيله لطفش اى كه برده
بِاَهْلِ طاعَتِهِ مَرْضاتَهُ يا مَنْ اَعانَ اَهْلَ مَحَبَّتِهِ عَلى شُكْرِهِمْ يا مَنْ مَنَّ عَلَيْهِمْ
مطيعانش را به راههاى خوشنوديش اى كه كمك داده اهل محبتش را بر سپاسگزاريشان اى كه بر ايشان
بِدينِهِ وَ لَطُفَ لَهُمْ بِنآئِلِهِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ الْخَلَفِ الصّالِحِ عَلَيْهِ السَّلامُ عَلَيْكَ وَ
به سبب دين خود منت نهاده و بوسيله نعمتت بر آنها لطف كردى از تو خواهم به حقى كه آن يادگار شايسته عليه السلام
اَتَضَرَّعُ اِلَيْكَ بِهِ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ
بر تو دارد و زارى كنم بدرگاهت بوسيله او و او را پيش روى حاجتهاى خود قرار دهم كه درود فرستى بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اُولِى
محمد و با من چنين و چنان كنى خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد آن دستور دارانى كه
الاَْمْرِ الَّذينَ اَمَرْتَ بِطاعَتِهِمْ وَ اُولِى الاَْرْحامِ الَّذينَ اَمَرْتَ بِصِلَتِهِمْ وَ ذَوِى
فرمان پيرويشان را صادر فرمودى و خويشاوندانى كه دستور پيوند با ايشان را دادى و نزديكانى كه
الْقُرْبَى الَّذينَ اَمَرْتَ بِمَودَّتِهِمْ وَ الْمَوالىِ الَّذينَ اَمَرْتَ بِعِرْفانِ حَقِّهِمْ وَ اَهْلِ
دستور دوستى آنها را دادى و سرورانى كه دستور شناسايى حقشان را فرمودى و اهل
الْبَيْتِ الَّذينَ اَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهيراً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ
بيتى كه پليدى را از ايشان دور ساختى و به خوبى پاكيزه شان كردى كه درود فرستى بر محمد
وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا
و آل محمد و بامن چنين و چنان كنى
دعاء در سه ساعت شب و سه ساعت روز
علامه مجلسى (ره ) در مقباس المصابيح فرموده و به سندهاى معتبر از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه حق سبحانه و تعالى در سه ساعت شب و سه ساعت روز خود را به مجد و بزرگوارى ياد مى كند و سه ساعت روز از وقت چاشت تا اوّل ظهر است و سه ساعت شب ثلث آخر شب است تا صبح پس هر بنده مؤ من كه اين تمجيد را بخواند و دلش با خدا باشد البته حق تعالى حاجت او را برآورد و اگر شقى و بد عاقبت باشداميدوارم كه سعادت مند و نيكو عاقبت گردد مؤ لّف گويد: كه اگر دراين ساعتهاى روز و شب اين دعا را بخواند مناسبتر خواهد بود اين است دعا:
