29     «وَ إِذْ صَرَفْنا إِلَيْكَ نَفَراً مِنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمّا حَضَرُوهُ قالُوا أَنْصِتُوا فَلَمّا قُضِىَ وَلَّوْا إِلى قَوْمِهِمْ مُنْذِرِينَ»

ترجمه:
29. و ياد كن زمانى كه توجه داديم به سوى تو طايفه‏اى از جنّ را كه از شما
استماع مى‏كردند قرآن را، پس چون حاضر شدند خدمت شما براى استماع قرآن به
يكديگر گفتند كه: ساكت شويد و همهمه نكنيد تا ما توجه كنيم براى استماع قرآن. و
چون تلاوت قرآن تمام شد، رفتند به سوى قوم خود و آن‏ها را انذار كردند كه بياييد و به
شرف اسلام مشرف شويد.
 
تفسير:
]گوش فرا دادن جنّيان به قرآن در محضر پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله]
نظر بر اينكه پيغمبر اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مبعوث بر كافّؤ جنّ و انس بود با آن‏ها تماس
مى‏گرفت و خدمتش مشرف مى‏شدند، و مؤنين جنّ دستورات احكامى خود را اخذ
مى‏كردند كه خداوند در سورؤ جنّ، بيست آيه در شرح حال آن‏ها و كفار آن‏ها و
مؤنين آن‏ها بيان فرموده و در اينجا مى‏فرمايد: «وَ إِذْ صَرَفْنا إِلَيْكَ نَفَراً مِنَ الْجِنِّ»
«إذ» متعلق به محذوف است يعنى «وَ اذْكُرْ اِذْ صَرَفْنا» و صِرف توجه و آمدن آن‏ها
خدمت پيغمبر، و «نفر» به معنى جماعت است يعنى جماعتى از جنّ شرفياب شدند
حضور آن حضرت. «يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ» پيغمبر براى آن‏ها آيات شريفؤ قرآن را
تلاوت فرمود، و اما اينكه مفسرين گفتند در نماز صبح بود يا در حال نماز[1] مدركى
ندارد.
«فَلَمّا حَضَرُوهُ» ظاهراً مرجع ضمير، حضرت رسول باشد، يعنى چون خدمتش
مشرف شدند، و ممكن است قرآن باشد كه چون حاضر شدند براى استماع قرآن
«قالُوا أَنْصِتُوا» گفتند: ساكت باشيد. «فَلَمّا قُضِىَ» تمام شد آنچه تلاوت فرمود و
درك كردند حقانيت او را و اعجاز قرآن را ايمان آوردند. «وَلَّوْا إِلى قَوْمِهِمْ» رفتند
كه هدايت كنند قوم خود را و آن‏ها هم به شُرُف اسلام مشرف شوند. «مُنْذِرِينَ» و
آن‏ها را انذار كنند كه از كفر و فساد و مخالفت بترسانند و تهديد و تحذير كنند.
*    *    *

[1] .  ر.ك: تفسيرالقرآن«صنعانى»: ج3، ص218 و مجمع البيان: ج9، ص139.

نوشتن دیدگاه