توجّه به قرآن و تلاوت آياتش و تفكّر در مضامين و اشاراتش ، باعث نورانى شدن قلب ، شفا يافتن دل و شكوفا گشتن غنچه ايمان در باغستان جان انسان است آياتى كه علاوه بر اين كه كلمات نورانى حق هستند ، بيانگر دستور استغفار ، ذكر حيات بخشى مى باشندكه بعد از ولايت اهل بيت (عليهم السلام)به عنوان بهترين عبادت ، جامع ترين دعا و پر بارترين عمل عبادى از آن ياد شده است .
از طرفى اگر اين آيات در سخن كسى به نظم كشيده شده و به درگاه خداوند عرضه شده باشند كه خودش قرآن ناطق و سينه اش گنجينه علوم قرآن و كردارش نشانگر عمل به آن است ، اثر تلاوتش را دو چندان مى سازد.
آرى ، اين اميرالمؤمنين (عليه السلام) است كه در مناجات و استغفارى كه با خداى خويش دارد ، اشاره اى به تمام آيات قرآن مى فرمايد كه در آن ذكرى از استغفار به ميان آمده است و بيان كننده آثار و بركات استغفار ، و نشانگر تقاضاى امت ها از انبيا براى آمرزش خواهى از خدا ، و مشتمل بر تعريف از مستغفرين و عذرخواهان است .
لذا اين بخش كتاب را با استغفارى زينت مى دهيم كه مرحوم علاّمه مجلسى ، از بلدالأمين كفعمى ، نقل كرده و مى فرمايد:
مستحب است انسان در قنوت نماز وتر ، استغفارى را تلاوت كند كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) آن را قرائت مى فرمودند. (20)
لازم به تذكر است كه تكيه عمده آن حضرت در اين استغفار ، بر آيات نورانى قرآن است . و تلاوت آن در قنوت نماز شب ، آثار پر بارى را براى انسان به ارمغان خواهد آورد.
اينك متن استغفارى كه از لَبان دُرر بار مولى الموحّدين على (عليه السلام) صادر گشته ، از نظر خوانندگان محترم مى گذرد :
استغفار اميرالمؤمنين (عليه السلام) در قنوت نماز وتر:
1 ) اَللّهُمَّ اِنَّكَ قُلْتَ فى كِتابِكَ الْمُنْزَلِ عَلى نَبِيِّكَ الْمُرسَلِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ، وَ قَولُكَ الْحَقُّ ( كانُوا قَليلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ وَ بِالاَْسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ) (21) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
2 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( ثُمَّ اَفيضُوا مِنْ حَيْثُ اَفاضَ النّاسُ وَ اسْتَغْفِرُوا اللهَ اِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحيمٌ ) (22) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
3 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( اَلصّابِرينَ وَ الصّادِقينَ وَ الْقانِتينَ وَ الْمُنْفِقينَ وَ الْمُسْتَغْفِرينَ بِالاَْسْحارِ ) (23) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
4 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ الَّذينَ اِذا فَعَلُوا فاحِشَةً اَوْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاَّ اللهُ وَ لَمْ يُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَ هُمْ يَعْلَمُونَ ) (24) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
5 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِى الاَْمْرِ فَاِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ اِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلينَ ) (25) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
6 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ لَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جاءُوُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا الله تَوّاباً رَحيماً ) (26) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
7 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءً اَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللهَ يَجِدِ اللهَ غَفُوراً رَحيماً ) (27) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
8 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( اَفَلا يَتُوبُونَ اِلَى اللهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَهُ وَ اللهُ غَفُورٌ رَحيمٌ ) (28) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
9 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ ما كانَ اللهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ اَنْتَ فيهِمْ وَ ما كانَ اللهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ) (29) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
10 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( اِسْتَغْفِرْ لَهُمْ اَوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ اِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَاللهُ لَهُمْ ) (30) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ .
11 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( ما كانَ لِلنَّبِىِّ وَ الَّذينَ امَنُوا ْ مَعَهُ أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكينَ وَ لَوْ كانُوا اُولى قُرْبى مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمْ اَنَّهُمْ اَصْحابُ الْجَحيمِ ) (31) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
12 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ ما كانَ اسْتِغْفارُ ا ِبْراهيمَ لاَِبيهِ اِلاّ عَنْ مَوْعِدَة وَعَدَها اِيّاهُ ) (32) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
13 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ اَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا اِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتاعاً حَسَناً اِلى اَجَل مُسَمًّى وَ يُؤْتِ كُلَّ ذى فَضْل فَضْلَهُ ) (33) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
14 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ يا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا اِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يَزِدْكُمْ قُوَّةً اِلى قُوَّتِكُمْ وَ لا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمينَ ) (34) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
15 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الاَْرْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فيها فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا اِلَيْهِ اِنَّ رَبّى قَريبٌ مُجيبٌ ) (35) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
16 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ اسْتَغِْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا اِلَيْهِ اِنَّ رَبّى رَحيمٌ وَدُودٌ ) (36) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
17 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ اسْتَغْفِرى لِذَنْبِكِ اِنَّكِ كُنْتِ مِنَ الْخاطِئينَ ) (37) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
18 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( يا اَبانا اِسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا اِنّا كُنّا خاطِئينَ ) (38) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
19 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( سَوْفَ اَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبّى اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ ) (39) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
20 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ ما مَنَعَ النّاسَ اَنْ يُؤْمِنُوا اِذْ جاءَهُمُ الْهُدى وَ يَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ ) (40) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
21 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( سَلامٌ عَلَيْكَ سَاَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبّى اِنَّهُ كانَ بى حَفِيّاً ) (41) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
22 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللهَ اِنَّ الله غَفُورٌ رَحيمٌ ) (42) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
23 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( يا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْلا تَسْتَغْفِرُونَ اللهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ) (43) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
24 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ ظَنَّ داوُدُ اَنَّما فَتَنّهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهَ وَ خَرَّ راكِعاً وَ اَنابَ ) (44) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
25 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( الَّذينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذينَ امَنُوا ) (45) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
26 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَتَعالَيْتَ: ( فَاصْبِرْ اِنَّ وَعْدَاللهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِىِّ وَ الاِْبْكارِ ) (46) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
27 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( فَاسْتَقيمُوا اِلَيْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ ) (47) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
28 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ المَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِى الاَْرْضِ اَلا اِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ ) (48) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
29 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( فَاعْلَمْ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ اللهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَ مَثْويكُمْ ) (49) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
30 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الاَْعْرابِ شَغَلَتْنا اَمْوالُنا وَ اَهْلُونا فَاسْتَغْفِرْ لَنا ) (50) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
31 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( حَتّى تُؤْمِنُوا بِاللهِ وَحْدَهُ اِلاّ قَوْلَ اِبْراهيمَ لاَِبيهِ لاََسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَ ما اَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللهِ مِنْ شَىْء رَبَّنا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنا وَ اِلَيْكَ اَنَبْنا وَ اِلَيْكَ الْمَصيرُ ) (51) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
32 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ لا يَعْصينَكَ فى مَعْرُوف فَبايِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللهَ اِنَّ الله َغَفُورٌ رَحيمٌ ) (52) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
33 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ اِذا قيلَ لَهُمْ تَعالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ ) (53) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
34 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( سَواءٌ عَلَيْهِمْ اَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ اَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللهُ لَهُمْ ) (54) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
35 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ اِنَّهُ كانَ غَفّاراً ) (55) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
36 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( هُوَ خَيْرٌ وَ اَعْظَمُ اَجْراً وَ اسْتَغْفِرُوا الله اِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحيمٌ ) (56) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ .
37 ) وَ قُلْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ: ( فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ اِنَّهُ كانَ تَوّاباً ) (57) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ . (58)
ترجمه استغفار اميرالمؤمنين (عليه السلام) ، همراه آيات استغفار:
1 ) خدايا تو خود، در كتاب محكمت كه بر پيامبر مرسل خويش (صلى الله عليه وآله وسلم) ، فرو فرستاده اى ، فرموده اى و گفتار تو حق است كه فرموده اى: « ( متّقين در دنيا چنين بودند كه ) كمى از شب را مى خوابيدند و در سحرگاهان استغفار مى كردند. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.
2 ) تو ( ذات پاكى دارى كه ) مبارك هستى و داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « سپس از همان جا كه مردم كوچ مى كنند ( به سوى سرزمين منى ) كوچ كنيد. و از خدا آمرزش بخواهيد، به راستى كه خدا بسيار آمرزنده و مهربانست. » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سوى تو باز مى گردم.
3 ) تو ( ذات پاكى هستى كه ) مباركى و مرتبه ات عالى و بلند است و فرموده اى: « آن ها كه ( در برابر مشكلات و در مسير اطاعت خدا ) صابر و خويشتن دارند، راستگو هستند و ( در برابر خدا ) خضوع و ( در راه او مال خويش را ) انفاق مى كنند، و در سحرگاهان استغفار مى كنند. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.
4 ) تو ( ذات مقدّسى هستى كه ) مباركى و علوّ مرتبه دارى و فرموده اى: « كسانى كه هرگاه، كار زشتى انجام مى دهند، يا به نَفْس خويش ظلم مى كنند، خدا را به ياد مى آورند و براى گناهانشان استغفار مى كنند ; و كيست جز خدا كه گناهان را ببخشد; و اينان بر آنچه كرده اند، اصرار و پافشارى ندارند، و خوب مى دانند ( كه اصرار بر گناه با استغفار سازش ندارد ) » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سويت باز مى گردم.
5 ) تو ( ذات منزهى هستى كه ) وجودت مبارك و برتر از افكار همه است و فرموده اى: « آن ها را ببخش و برايشان استغفار كن و در كارشان با آنان مشورت كن. امّا هنگامى كه تصميم گرفتى ( قاطع باش ) و بر خدا توكّل كن، به راستى كه خدا توكّل كنندگان را دوست دارد. » و من از تو طلب آمرزش مى كنم و به سوى تو باز مى گردم.
6 ) تو ( ذات بى مثالى هستى كه ) وجودى مبارك و مرتبه اى بلند دارى و فرموده اى: « اگر اينان زمانى كه به نَفْسهاى خويش ستم مى كنند، نزد تو آيند
و از خدا آمرزش طلبند، و رسول خدا هم براى آنان استغفار كند، خدا را توبه پذير و مهربان مى يابند. » و من از تو آمرزش مى جويم و به سوى تو باز مى گردم.
7 ) تو ذات مباركى هستى كه برتر از دسترس عقول و افكارى و فرموده اى: « هر كس كار بدى كند، يا به نَفْس خويش ستم روا دارد، سپس از خدا آمرزش طلبد، خدا را بسيار آمرزنده و مهربان مى يابد. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.
8 ) تو وجود مباركى هستى كه مرتبه اى عالى و بلند دارى و فرموده اى: « چرا به سوى خدا باز نمى گردند و از خدا آمرزش نمى طلبند؟ ( مگر نمى دانند كه ) خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو طلب آمرزش مى كنم و به سوى تو باز مى گردم.
9 ) تو ( ذات پاكى دارى كه ) مبارك هستى و داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « ( اى رسول ما ) تا تو در ميان ايشان هستى، خدا آنان را عذاب نمى كند و ( نيز ) تا آن ها استغفار مى كنند و از خدا آمرزش مى طلبند، خدا آنان را عذاب نمى كند. » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سوى تو باز مى گردم.
10 ) تو ( ذات مطهّرى هستى كه ) مباركى و مرتبه ات عالى و بلند است و ( درباره منافقين ) فرموده اى: « تو ( اى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) ) براى آن ها استغفار كنى يا نكنى ( به حالشان فرق نمى كند ) اگر هفتاد مرتبه هم براى آن ها طلب آمرزش كنى، خدا آن ها را نمى بخشد. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.
11 ) تو ( ذاتى پاك دارى كه ) مبارك است و برتر از عقول همه اى و فرموده اى: « پيغمبر و كسانى كه ايمان آورده اند، نبايد براى مشركين استغفار كنند، اگر چه از نزديكان آن ها باشند، بعد از آن كه براى آنان روشن شد كه اين گروه اهل دوزخند. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.
12 ) تو وجودى مبارك و مرتبه اى بلند دارى و فرموده اى: « استغفار ابراهيم (عليه السلام) براى پدرش ( عمويش آذر ) به خاطر وعده اى بود كه به او داده بود » و من از تو آمرزش مى جويم و به سوى تو باز مى گردم.
13 ) وجود تو مبارك و مرتبه ات بلند است و فرموده اى: « از پروردگارتان آمرزش طلبيد، سپس به سوى او باز گرديد تا شما را به مدّت معينى ( كه براى عمرتان قرار داده است ) از نعمت ها و زندگى خوب بهره مندتان فرمايد، و هر صاحب فضيلتى را به مقدار فضيلتش ببخشد. » و من از تو طلب آمرزش مى كنم و به سوى تو باز مى گردم.
14 ) تو ( ذات پاك و ) مباركى هستى كه علوّ مرتبه دارى و فرموده اى: « اى قوم من از پروردگارتان طلب آمرزش كنيد، سپس به سوى او باز گرديد تا ( باران ) آسمان را به سوى شما، پى در پى فرو فرستد. و نيرويى بر نيرويتان بيافزايد و در حالى كه گنهكاريد از حق روى برنتابيد » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.
15 ) تو ( ذات مقدسى هستى كه ) مباركى و علوّ مرتبه دارى و فرموده اى: « اوست خدايى كه شما را از زمين پديد آورد و آبادانيش را با عمرى كه به شما عطا كرد، در اختيارتان قرار داد. پس از او آمرزش بخواهيد، سپس به سوى او باز گرديد به تحقيق كه پروردگار من ( به بندگان خويش ) نزديك، و اجابت كننده ( خواسته آنان ) است. » و من از تو طلب آمرزش مى كنم و به سوى تو باز مى گردم.
16 ) تو ( ذات پاك و ) مباركى هستى و داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « از پروردگارتان آمرزش طلبيد، سپس به سوى او باز گرديد. به راستى، پروردگار من مهربان و دوستدار ( بندگان توبه كار ) است. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سويت باز مى گردم.
17 ) وجود تو مبارك و برتر از همه افكار است و فرموده اى: « ( تو اى زليخا ) براى گناهت استغفار كن، به راستى كه تو از خطاكاران بودى. » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سويت باز مى گردم.
18 ) تو وجود مباركى هستى كه داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « اى پدر ما ( يعقوب (عليه السلام) ) براى گناهان ما ( و آنچه نسبت به فرزندت يوسف (عليه السلام) روا داشتيم ) استغفار كن، به تحقيق كه ما همگى از خطاكاران بوديم. » و من از تو طلب آمرزش مى نمايم و به سويت باز مى گردم.
19 ) تو ذاتى مبارك هستى و داراى علوّ مرتبه اى و ( و از زبان پيامبرت يعقوب (عليه السلام) ) فرموده اى: « بزودى برايتان استغفار مى كنم و از پروردگارم براى شما آمرزش مى طلبم ، به راستى كه او بسيار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو آمرزش مى جويم و به سوى تو باز مى گردم.
20 ) تو مباركى و برترين رتبه را دارى و فرموده اى: « چه چيز جلوگير مردم شده است كه وقتى هدايت سراغشان آمد، ايمان آورند و از پروردگار خويش آمرزش طلبيده ، استغفار كنند؟ » و من از تو خواهش آمرزش دارم و به سويت باز مى گردم.
21 ) تو ذاتى مبارك و برتر از همه اى و فرموده اى: « ( ابراهيم (عليه السلام) به پدرش گفت: ) سلام بر تو باد، به زودى برايت از پروردگار خويش آمرزش مى طلبم، به راستى كه او همواره نسبت به من مهربان بوده است. » و من از تو درخواست آمرزش دارم و به سوى تو باز مى گردم.
22 ) تو وجودى مبارك و داراى مرتبه برتر هستى و فرموده اى: « ( اى پيامبر، هرگاه از تو براى بعضى از كارهاى مهم خويش اجازه خواستند ) ، به هر يك از آنان كه مى خواهى اجازه بده و براى ايشان ، از خدا آمرزش بخواه كه خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سوى تو باز مى گردم.
23 ) وجود تو مبارك و مرتبه ات بلند است و ( از قول پيامبرت صالح (عليه السلام) ) فرموده اى: « اى مردمى كه در عهد من زندگى مى كنيد، چرا براى بدى قبل از نيكى عجله مى كنيد ( و عذاب الهى را مى طلبيد نه رحمت او را؟ ) چرا از خداوند تقاضاى آمرزش نمى كنيد، تا بلكه مشمول رحمت خداوند قرار گيريد؟ » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سوى تو باز مى گردم.
24 ) تو ( ذات پاكى هستى كه ) مبارك و داراى برترين مرتبه اى و فرموده اى: « داود، دانست كه ما با اين ماجرا او را آزموديم از اين رو از پروردگارش طلب آمرزش كرد، به سجده افتاد ، به سوى حق بازگشت و توبه كرد. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سويت باز مى گردم.
25 ) تو وجودى مبارك و داراى مرتبه اى بلند هستى و فرموده اى: « فرشتگانى كه عرش را بدوش مى كشند، و آن ها كه در اطرافشان هستند، با حمد پروردگارشان ( خدا را ) تسبيح گفته و به او ايمان مى آورند، و براى كسانى كه ايمان آورده اند استغفار مى كنند. » و من از تو طلب آمرزش مى كنم و به سويت باز مى گردم.
26 ) تو ( ذات پاك و ) مباركى هستى كه علوّ مرتبه دارى و فرموده اى: « صبر و شكيبايى پيشه كن كه وعده خداوند حق است. و براى گناهت استغفار كن، و صبح و شام با حمد پروردگارت ، تسبيح ( او را ) به جاى آور. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سويت باز مى گردم.
27 ) تو ذات مباركى هستى كه داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « پس تمام توجّه خويش را به او كنيد و از وى آمرزش طلبيد. » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سويت باز مى گردم.
28 ) تو ( ذات پاكى هستى كه ) مبارك و برتر از همه اى و فرموده اى: فرشتگان با حمد پروردگارشان تسبيح ( خدا ) مى گويند و براى كسانى كه در زمين اند ( و به خداى خويش ايمان دارند ) ، استغفار مى كنند. آگاه باشيد كه خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو تقاضاى عفو و بخشش دارم و به سويت باز مى گردم.
29 ) وجود تو مبارك و علوّ مرتبه ات از همه بيشتر است و فرموده اى: « بدان كه معبودى جز خداى يكتا نيست. و براى گناه خودت و گناه مردان و زنان با ايمان، استغفار كن و خداوند محل حركت و قرارگاه شما را مى داند. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سويت باز مى گردم.
30 ) تو وجودى مبارك و برتر از همه دارى و فرموده اى: « به زودى آن دسته از اعراب كه از شركت در جنگ تخلف ورزيدند ( نزد تو آمده و ) مى گويند: ( اموال و اهل و عيال ) ما را مشغول كرد ( و از شركت در جنگ بازداشت ) پس براى ( اين گناه ) ما استغفار كن. » و من از تو عفو و بخشش مى خواهم و به سويت باز مى گردم.
31 ) تو ( ذات مقدّسى هستى كه ) وجودت مبارك است و داراى مرتبه اى بلند هستى و فرموده اى: « ( ابراهيم به قوم مشرك خود گفت: ... ميان ما و شما دشمنى هميشگى آشكار شده ) تا آن زمان كه به خداى يگانه ايمان آوريد. جز آن سخن كه ابراهيم به پدرش ( عمويش آذر ) گفت ( و وعده داد ) كه براى تو آمرزش مى طلبم، و در عين حال در برابر خدا مالك چيزى نيستيم ( و اختيارى نداريم ) پروردگارا ، ما بر تو توكّل كرديم و به سوى تو بازگشتيم و همه فرجام ها به سوى تو است. » و من از تو طلب آمرزش مى نمايم و به سويت باز مى گردم.
32 ) تو ( ذات مطهّرى هستى كه ) مبارك و داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « ( اى پيامبر هنگامى كه زنان مؤمن نزد تو آيند، تا با تو بيعت كنند اگر ) در هيچ كار شايسته اى با تو مخالفت نمى كنند، با آن ها بيعت كن و براى آنان از درگاه خدا آمرزش بخواه كه خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو آمرزش مى جويم و به سويت باز مى گردم.
33 ) تو وجود مباركى هستى كه علوّ مرتبه دارى و فرموده اى: « و هر زمان به آن ها ( منافقين ) گفته مى شود: بياييد تا رسول خدا برايتان استغفار كند، ( از شدّت تكبر و غرور ) سرهايشان را به عقب مى چرخانند و آن ها را مى بينى كه راه حق و سعادت را به روى خود و ديگران مى بندند و تكبر مىورزند. » و من از تو خواهش آمرزش دارم و به سويت باز مى گردم.
34 ) تو ( ذات مهربان و ) مباركى هستى كه برتر از عقول همه اى و فرموده اى: « براى اينان ( منافقين ) مساوى است كه برايشان استغفار كنى يا نكنى، خدا آن ها را نخواهد آمرزيد. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سويت باز مى گردم.
35 ) تو وجود مباركى دارى كه برتر از افكار همه اى و فرموده اى: « از پروردگارتان آمرزش طلبيد كه او بسيار آمرزنده است. » و من از تو تقاضاى عفو و بخشش دارم و به سويت باز مى گردم.
36 ) وجود تو مبارك و مرتبه تو بلند است و فرموده اى: « ( آنچه از كارهاى نيك براى خود از پيش مى فرستيد ) نزد خدا به بهترين وجه و بزرگترين پاداش خواهيد يافت. و از خدا آمرزش بخواهيد كه خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو عفو و آمرزش مى طلبم و به سويت باز مى گردم.
37 ) تو وجودى مبارك و داراى مرتبه اى بلند هستى و فرموده اى: « با حمد پروردگارت تسبيح بگو و از او آمرزش بطلب كه او توبه پذير است. » و من از تو طلب و عفو و آمرزش دارم و به سويت باز مى گردم.
پاورقی:
20. بحارالأنوار ، ج 84 ، ص 282 .
21. سوره ذرايات ، آيه 17 .
22. سوره بقره: آيه 99.
23. سوره آل عمران: آيه 17 ، 135 ، 159.
24. سوره آل عمران: آيه 17 ، 135 ، 159.
25. سوره آل عمران: آيه 17 ، 135 ، 159.
26. سوره نساء : آيه 64.
27. سوره نساء : آيه 110.
28. سوره مائده : آيه 74.
29. سوره انفال : آيه 33.
30. سوره توبه : آيه 80.
31. سوره توبه : آيه 113.
32. سوره توبه : آيه 114.
33. سوره هود ، آيه 3.
34. سوره هود : آيه 52.
35. سوره هود : آيه 61.
36. سوره هود ، آيه 90.
37. سوره يوسف : آيه 29.

38. سوره يوسف : آيه 97.
39. سوره يوسف : آيه 98.
40. سوره كهف : آيه 55.
41. سوره مريم : آيه 47.
42. سوره نور : آيه 62.
43. سوره نمل : آيه 46.
44. سوره ص : آيه 24.
45. سوره غافر : آيه 7.
46. سوره غافر : آيه 55.
47. سوره فصلت : آيه 6.
48. سوره شورى : آيه 5.
49. سوره محمد (صلى الله عليه وآله وسلم) : آيه 19.
50. سوره فتح : آيه 11.
51. سوره ممتحنه : آيه 4.
52. سوره ممتحنه : 12.
53. سوره منافقون : آيه 5.
54. سوره منافقون : آيه 6.
55. سوره نوح، آيه 10.
56. سوره مزّمّل : آيه 20.
57. سوره نصر : آيه 3.
58. الصّحيفة العلويّة الجامعة ، ص 157 ـ 162 ; البلد الأمين ، ص 65 ، چ اعلمى بيروت .