فاطمة زهرا(س)، دختر گرامی پیامبر اکرم(ص) در ضمن روایتی می فرمایند: از پدرم رسول خدا(ص) شنیدم که می فرمود: شبی که به آسمانها برده شدم وارد بهشت شدم و در آنجا قصری دیدم که از درّ سفید پوشانده شده بود و دری داشت که به درّ و یاقوت زینت داده شده بود که پرده ای هم بر روی این در نصب شده بود.
پس سرم را بلند کرده و دیدم که بر روی در چنین نوشته است:«لا إله إلا الله محمد رسول الله علی ولی الله»؛ (هیچ خدایی جز الله نیست، محمد(ص) فرستادة خداست، علی(ع) دوست صمیمی خداست.)
و بر روی پردة آن هم نوشته شده بود: «بخّ بخّ من مثل شیعة علی(ع)؛ خوشا به حال مثل شیعة حضرت علی(ع)»؛
پس وارد قصر شدم و قصری دیگر که از عقیق قرمز پوشانده شده بود و دری از نقره داشت که با زبرجد سبز زینت کاری شده بود، که پرده ای هم روی این در نصب شده بود. و سرم را بلند کرده دیدم بر روی در نوشته است: «محمد رسول الله، علی وصی المصطفی»؛ (محمد فرستادة خداست و علی(ع) جانشین پیامبر.)
و بر روی پردة آن نوشته شده بود:«بشِّر شیعة علی(ع) بطیب المولد؛ بشارت دهید شیعة علی(ع) را به پاکی نسل»؛
پس وارد قصر شدم. و در مقابل خود قصری دیگر دیدم که از زمرد سبز بود که زیباتر از آن را هرگز ندیده بودم و این قصر، دری از یاقوت قرمز داشت که با لؤلؤ زینت داده شده بود و بر روی آن هم پرده ای نصب شده بود.
[68]پس سرم را بلند کرده، دیدم که بر روی در نوشته است: «شیعة علی هم الفائزون؛ فقط شیعیان حضرت علی(ع) رستگارند.»
پس به جبرئیل گفتم: دوست من، جبرئیل، این قصرها از آن کیست؟
جبرئیل گفت: ای محمد! این قصرها برای پسر عمو و وصی تو علی بن ابی طالب(ع) می باشد.
مردم روز قیامت محشور می شوند در حالی که پا برهنه و عریان هستند، مگر شیعة حضرت علی(ع)؛ و در روز قیامت همة مردم به اسمهای مادرانشان خوانده می شوند، بجز شیعة حضرت علی(ع) که اینها به اسم پدرانشان خوانده می شوند.
پس گفتم: دوست من، جبرئیل، علت آن چیست؟ جبرئیل فرمود:
چون شیعیان، حضرت علی(ع) را دوست می دارند، پس طینت و نسل آنها پاک است.(54)
متن روایت:
عن فاطمة بنت رسول الله(ص) قالت: سمعت رسول الله(ص) یقول: لما أسری بی إلی السماء دخلت الجنة فإذا أنا بقصر من درة بیضاء مجوفة و علیها باب مکلل بالدر و الیاقوت و علی الباب ستر. فرفعت رأسی فإذا مکتوب علی الباب: «لا إله إلا الله محمد رسول الله علی ولی الله»؛ و إذا مکتوب علی الستر:«بخّ بخّ من مثل شیعة علی(ع)».
فدخلته فإذا أنا بقصر من عقیق أحمر مجوف و علیه باب من فضة مکلل بالزبرجد الأخضر و إذا علی الباب ستر فرفعت رأسی، فإذا مکتوب علی
[69]الباب: «محمد رسول الله علی وصی المصطفی»؛ و إذا علی الستر مکتوب: «بشِّر شیعة علی(ع) بطیب المولد»؛ فدخلته فإذا أنا بقصر من زمرد أخضر مجوف لم أر أحسن منه و علیه باب من یاقوتة حمراء مکللة باللؤلؤ و علی الباب ستر. فرفعت رأسی فإذا مکتوب علی الستر: «شیعة علی هم الفائزون»؛ فقلت: حبیبی جبرئیل؛ لمن هذا؟ فقال: یا محمد؛ لابن عمک و وصیک علی بن أبی طالب(ع). یحشر الناس کلهم یوم القیامة حفاة عراة إلاّ شیعة علی(ع). و یدعی الناس بأسماء أمهاتهم ما خلا شیعة علی(ع) فإنهم یدعون بأسماء آبائهم. فقلت: حبیبی جبرئیل؛ و کیف ذاک؟ قال: لأنهم أحبوا علیاً(ع) فطاب مولدهم.
سند روایت:
این روایت را علامة مجلسی به نقل از کتاب «المسلسلات» ابن رازی بدین طریق در «بحار» بیان می کند:
«حدثنا محمد بن علی بن الحسین قال: حدثنی أحمد بن زیاد بن جعفر قال: حدثنی أبوالقاسم جعفر بن محمد العلوی العریضی قال: قال أبو عبدالله أحمد بن محمد بن خلیل: قال: أخبرنی علی بن محمد بن جعفر الاهوازی قال: حدثنی بکر بن أحنف قال: حدثتنا فاطمة بنت علی بن موسی الرضا(ع) قالت: حدثتنی فاطمة وزینب وأم کلثوم بنات موسی بن جعفر قلن حدثتنا فاطمة بنت جعفر بن محمد قالت: حدثتنی فاطمة بنت محمد بن علی قالت: حدثتنی فاطمة بنت علی بن الحسین قالت: حدثتنی فاطمة وسکینة ابنتا الحسین بن علی عن أم کلثوم بنت علی(ع) عن فاطمة بنت رسول الله(ص) قالت: سمعت رسول الله(ص)...».
در این اسناد در مورد «احمد بن زیاد بن جعفر» اختلاف است، لیکن معمولاً علمای علم رجال او را ثقه می دانند و نیز «محمّد بن خلیل» مجهول
[70]می باشد.(55)
پس به روایت، به لحاظ اسناد آن نمی توان تکیه کرد، لیکن مفهوم و دلالت روایت به گونه ای است که شواهد روایی دیگری برای آن در دست می باشد، لذا روایت مورد قبول است.
54. المحتضر، ص 77؛ بحار؛ ج 65؛ ص 76، ح 136؛ مستدرک سفینة البحار، ج 6، ص 114؛ العقلیة والفواطم، ص 196؛ الشیعه فی أحادیث الفریقین، ص 119، ح 138.55. ر.ک: رجال ابن داود، ص 38، رقم 77؛ جامع الرواة، ج 1، ص 50؛ نقدالرجال، ج 1، ص 125، رقم 335.

نوشتن دیدگاه