امام جعفر صادق (ع) از اجداد طاهرینشان(علیهما السلام)، از قول امام حسین(ع) نقل می کنند که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: چون شب معراج مرا به آسمانها و از آنجا منتهی به حجاب نور شدم پروردگارم جل جلاله با من چنین صحبت کرد:
ای محمد! سلام مرا به علی بن ابی طالب (ع) برسان و او را آگاهی ده که بعد از تو، حجت من بر خلقم خواهد بود.
بواسطة علی(ع) است که باران بر بندگانم نازل می کنم و بلاء را از خلقم دور می کنم و روز قیامت بندگانم را با آن می سنجم؛ پس او را اطاعت کنید و از امر و نهی اش پیروی کنید تا نزد من در جایگاه صدق(107)
قرار گیرید، و بهشتم را مباح شماگردانم و جایگاه شما را با اشقیاء از دشمنانم قرار ندهم.(108)
متن روایت:
عن جعفر بن محمد، عن آبائه، عن الحسین بن علی(علیهما السلام)، قال: قال رسول الله(ص): لما أسری بی إلی السماء و انتهی بی إلی حجب النور کلمنی ربی جل جلاله و قال لی: یا محمد؛ بلِّغ علی بن أبی طالب(ع) منی السلام و أعلمه أنه حجتی بعدک علی خلقی. به أسقی العباد الغیث و به أدفع عنهم السوء و به أحتج علیهم یوم یلقونی فإیاه فلیطیعوا و لأمره فلیأتمروا و عن نهیه فلینتهوا
[130]اجعلهم عندی فی مقعد صدق و أبیح لهم جنانی و إن لا یفعلوا أسکنتهم ناری مع الأشقیاء من أعدائی ثم لا أبالی.
سند روایت:
شیخ جلیل القدر، محمد بن احمد شاذان قمی رحمه الله (متوفای قرن چهارم ق) در کتاب «مائة منقبة»، طریق خود را به این روایت چنین بیان می کند:
«حدثنی أبی(رضی الله عنه)(109)
قال: حدثنی محمد بن الحسین، قال: حدثنی محمد بن الحسن الصفار قال: حدثنی أحمد بن محمد، قال: حدثنی أبی، قال: حدثنی عبدالله بن المغیرة ومحمد بن یحیی الخثعمی، قالا: حدثنا محمد بن بهلول العبدی، عن جعفر بن محمد، عن أبیه محمد بن علی، عن أبیه قال: حدثنی أبی الحسین بن علی بن أبی طالب قال: قال رسول الله(ص)».
سند عالی این اسناد به همراه مضمون خوب آن دلالت بر اعتبار والای این روایت دارد، لذا روایت مورد قبول است.
107. بزرگترین مقام اولیای الهی؛ اشاره به آیة آخر سورة قمر:فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر.108. مأة منقبة، ص 55، منقبت 28؛ بشارة المصطفی، ص 132، ح 82؛ الجواهر السنیة، ص 275؛ بحار، ج 38، ص 138، ح 32؛ مدینة المعاجز، ج 2، ص 404، ح 628.109. هو: أحمد بن علی بن الحسن بن شاذان الفامی القمی، قال عنه النجاشی فی رجاله: 66 " شیخنا الفقیه، حسن المعرفة، صنف کتابین لم یصنف غیرهما: کتاب زاد المسافر وکتاب الامالی، أخبرنا بهما ابنه أبو الحسن رحمهما الله تعالی ". وترجم له ابن داود فی رجاله: 32 رقم 96.