سليمان بن خالد می گوید كه امام باقر علیه السلام فرمود:
«اى سليمان، تو مى‏ دانى كه مسلمان كيست؟ گفتم: شما بهتر مى‏ دانيد، فرمود:
مسلمان كسى است كه مسلمانان از زبان و دستش سالم بمانند؛
سپس فرمود: مى‏ دانى مؤمن كيست؟ گويد: گفتم: شما داناتريد، فرمود:
همانا مؤمن كسى است كه مسلمانان مال و جانشان را به او بسپارند، بر مسلمان حرام است كه به مسلمان ديگر ستم كند يا او را واگذارد و يارى نكند، يا او را از خود براند بطورى كه در رنجش اندازد.»

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلامُ، قَالَ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ‏:
يَا سُلَيْمَانُ، أتَدْرِي مَنِ الْمُسْلِمُ؟ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ، أَنْتَ أَعْلَمُ، قَالَ:
الْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ‏؛ ثُمَّ قَالَ: وَتَدْرِي‏ مَنِ الْمُؤْمِنُ؟ قَالَ‏: قُلْتُ: أَنْتَ أَعْلَمُ، قَالَ‏: الْمُؤْمِنُ مَنِ ائْتَمَنَهُ الْمُسْلِمُونَ‏ عَلى‏ أَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ، وَالْمُسْلِمُ حَرَامٌ عَلَى الْمُسْلِمِ أَنْ يَظْلِمَهُ، أَوْ يَخْذُلَهُ‏، أَوْ يَدْفَعَهُ دَفْعَةً تُعَنِّتُهُ‏:
الکافی 2: 234/ 12.