عبد الله بن مسعود روایت می كند كه: به پیامبر صلی الله علیه و آله عرض كردم: ای رسول خدا! چه كسی شما را پس از وفاتتان، غسل می دهد؟ پیامبر صلی الله علیه و آله پاسخ داد: هر پیامبری را وصی و جانشین او غسل می دهد. عرض كردم: ای رسول خدا! وصيّ شما كیست؟ حضرت پاسخ داد: علی بن ابی طالب علیه السلام. عرض كردم: ای رسول خدا! او چند سال پس از شما زندگی می كند؟ حضرت پاسخ داد: سی سال زندگی می كند، یوشع بن نون، جانشین موسی بود و پس از موسی علیه السلام سی سال زیست و صفراء دختر شعیب زن موسی علیه السلام، علیه او قیام كرد و گفت: من شایسته تر از تو به جانشینی موسی هستم. پس یوشع با صفراء پیكار كرد و جنگجویان او را كشت و او را به اسارت درآورد و در دوره اسارت به نیكی با او رفتار كرد؛ و دختر ابوبكر نیز علیه علی علیه السلام به همراه چندین و چند هزار تن از امت من قیام خواهد كرد و علی علیه السلام با او نبرد می كند و جنگجویان او را می كشد و او را به اسارت درمی آورد و در دوره اسارت با او به نیكی رفتار می كند و خداوند در شأن او آیه «وَقَرْنَ فِی بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَی» را نازل كرد و منظور از آن، صفراء دختر شعیب است.

ابْنُ بَابَوَيْهِ،قَالَ:حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ الدَّقَّاقُ(رَحِمَهُ اللَّهُ)،قَالَ:حَدَّثَنَا حَمْزَةُ بْنُ الْقَاسِمِ،قَالَ:حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِيُّ بْنُ الْجُنَيْدِ الرَّازِيُّ،قَالَ:حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ،قَالَ:حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ،عَنْ عَبْدِ الرَّزَّاقِ،عَنْ أَبِيهِ، عَنْ مِينَا مَوْلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ،عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ،قَالَ: قُلْتُ لِلنَّبِيِّ(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ):يَا رَسُولَ اللَّهِ،مَنْ يُغَسِّلُكَ إِذَا مِتَّ؟قَالَ:«يُغَسِّلُ كُلَّ نَبِيٍّ وَصِيُّهُ».قُلْتُ:فَمَنْ وَصِيُّكَ،يَا رَسُولَ اللَّهِ؟قَالَ:«عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ».
قُلْتُ:كَمْ يَعِيشُ بَعْدَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟قَالَ:«ثَلاَثِينَ سَنَةً،فَإِنَّ يُوشَعَ بْنَ نُونٍ وَصِيَّ مُوسَى عَاشَ بَعْدَ مُوسَى ثَلاَثِينَ سَنَةً،وَ خَرَجَتْ عَلَيْهِ صَفْرَاءُ بِنْتُ شُعَيْبٍ زَوْجَةُ مُوسَى(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)،فَقَالَتْ:أَنَا أَحَقُّ مِنْكَ بِالْأَمْرِ.فَقَاتَلَهَا،فَقَتَلَ مُقَاتِلِيهَا،وَ أَسَرَهَا فَأَحْسَنَ أَسْرَهَا،وَ إِنَّ ابْنَةَ أَبِي بَكْرٍ سَتَخْرُجُ عَلَى عَلِيٍّ فِي كَذَا وَ كَذَا أَلْفاً مِنْ أُمَّتِي،فَيُقَاتِلُهَا،فَيَقْتُلُ مُقَاتِلِيهَا،وَ يَأْسِرُهَا فَيُحْسِنُ أَسْرَهَا،وَ فِيهَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لاٰ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجٰاهِلِيَّةِ الْأُولىٰ يَعْنِي صَفْرَاءَ بِنْتَ شُعَيْبٍ».

تفسیر برهان : ج 4 ص 442