دستگاه تزویر و دروغ خلافت های جعلی و غاصبانه پس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ، اکتفا به جعل فضایل و سرقت و مصادره القاب اختصاصی اهل بیت علیهم السلام برای خود ننموده و برای تخریب چهره جانشینان الهی حضرتش از هیچگونه تهمت و دروغی کوتاهی نکردند و آن چنان تلاش و همت گماردند که شب را به جای روز به مردم قبولاندند. چرخ کارخانه های جعل احادیثشان چرخید و دود آن اسمان آبی تاریخ اسلام  را تیره و تار نمود . در فضای غبارآلودی که مردم باورشان شده که اول مومن به پیامبر و وصی و جانشین و باب علمش ، نماز نمی خوانده ، انکار و یا اثبات مطلبی برای سهامداران و وامداران این کارخانه ها ، کار مشکلی به نظر نمی رسید.
یکی از تهمت ها و تخریبهای دستگاه فاسد حکومت علیه امیرمؤمنان امام علی علیه السلام ، ترسیم نامناسب چهره ظاهری ان حضرت بود. در روایات متعددی به حضرت امیرالمؤمنین (علیه الصلاه و السلام) لقب "انزع" و" بطین" اطلاق شده است. دشمنان حضرت این دو لقب را به معنای چاق و تاس ، ترجمه کرده اند و در مقام تنقیص حضرتش بر آمدند.
برای بهتر روشن شدن مطلب باید کمی جستجو نمود و دقت به خرج داد . ابتدا سراغ لغت عرب می رویم و تعریف این دو کلمه را از لغوییون جویا می شویم :
کتاب لسان العرب در ماده نزع می نویسد :
نزع به معناي خالي بودن دو طرف پيشاني از مو است ... و يکي از صفات علي عليه السلام بطين الأنزع است و عرب خالي بودن دو طرف پيشاني را دوست مى دارد ، و چنين کسى را به فال نيک مى گيرند و غمم را يعني کسي که پيشاني و پشت گردنش ( بيش از حد معمول) پر مو باشد ،‌ مذمت مي کنند و آن را ناخوش دارند و معتقدند کسي که اين گونه است ، فردي پست و فرومايه است ... (1).
اما صفت بطین به معنای چاق و شکم دار را در مورد امیرالمومنین و امام الزاهدین چگونه باور کنیم ؟!!
واقعا چگونه ممکن است کسی که به گواه تاریخ و به شهادت موافق و مخالف  و دوست و دشمن ، غذایش نمک بود و ماست و نان جویی که با زانو آن را می شکست ، شخصی که صبح تا به شب مشغول حفر چاه و آباد کردن زمین بود  و شب ها تا به صبح در حال رکوع و سجود ، چاق و فربه باشد ؟!!
اما واقعیت چیست ؟
انزع و بطین دو لقب از القاب اختصاصی حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام است که دشمنان آنها را نشان نقصان در وجود ایشان گرفته و بر ضد حضرت ترجمه نموده اند .
در روایات شریف "انزع "به معنای جدا شده از شرک اراده شده و بطین هم صاحب علم بسیار، که در نص روایت آمده است و معنای ظاهری این کلمات در این روایات مقصود نمی باشد.
 عَنْ مولانا الإمام عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا صلوات الله علیهما قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ صلوات الله علیهم قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه وآله:
يَا عَلِيُّ! إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدْ غَفَرَ لَكَ وَلِأَهْلِكَ وَلِشِيعَتِكَ وَمُحِبِّي شِيعَتِكَ وَمُحِبِّي مُحِبِّي شِيعَتِكَ فَأَبْشِرْ فَإِنَّكَ الْأَنْزَعُ الْبَطِينُ مَنْزُوعٌ مِنَ الشِّرْكِ بَطِينٌ مِنَ الْعِلْمِ.(2)

*- مولای ما حضرت امام رضا صلوات الله علیه از آباء گرامش صلوات الله علیهم از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نقل ميكند كه رسول خدا صلوات الله علیه وآله فرمود:
يا على! خداوند تو و خانواده و شيعه ‏ات را و دوستان شيعيانت و دوست دوست شيعه تو را بخشید، مژده باد كه تو انزع البطين هستى (انزع يعنى) از شرك جدا شده ‏اى و پر از علم هستى (معنى بطين).
سبط ابن جوزي از علماي اهل سنت مي نويسد :
(ويسمى ( علي عليه السلام) البطين ، لأنه کان بطينا من العلم ، وکان يقول عليه السلام : لو ثنيت لي الوسادة لذکرت في تفسير بسم الله الرحمن الرحيم حمل بعير . ويسمى الأنزع لأنه کان أنزع من الشرک .
تذکرة الخواص ( از منابع اهل سنت ) ـ سبط ابن الجوزي ـ ص 16 ، چاپ مؤسسة اهل البيت عليهم السلام ـ بيروت ، لبنان ـ ، سال چاپ : 1401 ه .ق ،‌ 1981 م .
سبط ابن جوزى مي گويد :
از آن رو که باطن علي عليه السلام سرشار از علم بود ، به ايشان بطين گويند . ايشان مي فرمود : اگر کرسي درسي برايم مي بود در تفسير بسم الله الرحمن الرحيم برابر يک بار شتر مطلب مي گفتم . و از آنجا که علي عليه السلام از شرک بريده بود ، او را انزع گويند.

*- منابع:
1-ابن منظور در ماده (نزع) مي گويد :
و النزع : انحسار مقدم شعر الرأس عن جانبي الجبهة ،... وفي صفة علي ، رضي الله عنه : البطين الأنزع . والعرب تحب النزع وتتيمن بالأنزع وتذم الغمم وتتشاءم بالأغم ، وتزعم أن الأغم القفا والجبين لا يکون إلا لئيما ...
لسان العرب ـ محمد بن مکرم بن منظور الأفريقي المصري ،‌ متوفي 711 ، ج 8 ، ص 352 ، ماده :‌ نزع ، چاپ اول ، ناشر :‌ دار الصادر ـ‌ بيروت ـ چاپ 15 جلدي .

زبيدي نيز در تاج العروس در ماده ( نزع ) به اين مطلب تصريح مي کند :
وهو انحسار الشعر من جانبي الجبهة ، ... وفي صفة علي رضي الله عنه : " البطين الأنزع " والعرب تحب النزع ، وتتيمن بالأنزع وتذم الغمم ، وتتشاءم بالأغم ، وتزعم أن أغم القفا والجبين لا يکون إلا لئيما .
تاج العروس من جواهر القاموس ـ محمد مرتضي الحسيني الزبيدي ،‌ متوفي 1205 ، ج22 ، ص 245 ، ماده نزع ، چاپ 40 جلدي ،‌ ناشر :‌ دار الهداية .

نزع به معناي خالي بودن دو طرف پيشاني از مو است ... و يکي از صفات علي عليه السلام بطين الأنزع است و عرب خالي بودن دو طرف پيشاني را دوست مى دارد ، و چنين کسى را به فال نيک مى گيرند و غمم را يعني کسي که پيشاني و پشت گردنش ( بيش از حد معمول) پر مو باشد ،‌ مذمت مي کنند و آن را ناخوش دارند و معتقدند کسي که اين گونه است ، فردي پست و فرومايه است ...
همو در ماده (شرص) مي گويد :
وفي حديث ابن عباس : ما رأيت أحسن من شرصة علي هي بفتح الراء الجلحة ، وهي انحسار الشعر عن جانبي مقدم الرأس لسان العرب ج7 ، ص 46 ، ماده شرص ؛ النهاية‌ في غريب الحديث و الأثر ـ‌ ابن أثير ـ ج2 ، ص459 ، ماده شرص ،‌ ابن اثير بعد از نقل اين حديث مي گويد :
هکذا قال الهروي : هروي نيز چنين گفته است ؛ الفائق في غريب الحديث ج2 ، ص 237 ، ماده : ‌شرص ـ محمود بن عمر الزمخشري ، متوفي 538 ـ ، ناشر : دار المعرفة - لبنان ، چاپ دوم ، تحقيق : علي محمد البجاوي ـ محمد أبو الفضل إبراهيم .
در حديثي ابن عباس مي گويد :
شرصه اي (خالي بودن دو طرف پيشاني از مو) را به زيبايي شرصه علي (عليه السلام) نديدم ( دو طرف پيشاني علي عليه السلام که خالي از مو بود بسيار زيبا جلوه مي نمود و پيشاني هيچ فردي را به اين زيبايي نديدم) ابن منظور در ادامه مي گويد :
شَرصه : به معناي جلحه مي باشد و جلحه به معناي خالي بودن دو طرف پيشاني از مو مي باشد .

2- عيون أخبارالرضا عليه السلام، ج‏2، ص47
-- بحارالأنوار (ط-بيروت)، ج‏27، ص79
-- بحارالأنوار (ط-بيروت)، ج‏35، ص52
-- بحارالأنوار (ط-بيروت)، ج‏65، ص101
-- إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏2، ص258

نوشتن دیدگاه