خسته از بارِ گُناه، نزدِ شما آمده ام
فارغ از خوفم و مملو زِ رجاء آمده ام

بر درت حضرتِ معصومه منِ بی سرو پا
همچو بیمار به دنبال شفا آمده ام

دُختِ موسی نگهی کن به من از جود و کرم
من در این خانه به امیدِ عطا آمده ام

ترسم این است که من را نخری دُختِ علی
زان که ای دوست پر از جُرم و خطا آمده ام

شک ندارم که رضا می نگرد حالِ مرا
زان که پابوسِ تو جانانِ رضا آمده ام

این حرم تربتِ زهراست و یا جنتِ حق
بی بی اصلا تو بگو من به کجا آمده ام؟!

دل نبندم به نمازم به قیامم دمِ مرگ
دلخوشم من که در این صحن و سرا آمده ام

شاعر : سیروس بداغی

نوشتن دیدگاه