1- در حديثى از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مى خوانيم : (من أيقن بالخلف سخت نفسه بالنفقة ؛ كسى كه يقين به عوض و جانشين داشته باشد در انفاق كردن سخاوتمند خواهد بود.)(1)
2- ابواسحق گفته : كه اميرمؤمنان على (عليه السلام) چهار درهم داشت و جز آن چيزى در نزد حضرتش نبود، يك درهم را به شب ، و يك درهم را به روز يك درهم را نهانى و يك درهم را آشكارا صدقه داد، چون خبر به رسول اكرم (صلى الله عليه و آله) رسيد فرمودند:
يا على ! چه چيزى تو را وادار به اين كار كرد؟
گفت : وفا كردن خدا به وعده اش ، كه خداى تعالى اين آيه شريفه (بقره ، 274) را نازل فرمود: آن كسانى كه مال هاى خود را در شب و روز و پنهان و آشكارا انفاق مى كنند پاداش ايشان در نزد پروردگارشان است.)(2)
فايده هشتم : انفاق و صدقه باعث بى نيازى و فراوانى و بركت اموال مى شود.
آن گونه كه عملا تجربه شده است و معصومين عليه السلام بر آن تصريح نموده اند آن است كه صدقه به سرعت باعث بى نيازى و فراوانى و بركت اموال مى شود:
امام صادق (عليه السلام) از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) نقل نمودند كه آن حضرت فرمود: (تصدقوا، فان الصدقة تزيد فى المال كثرة ، تصدقوا يرحمكم الله ؛ صدقه دهيد، زيرا كه صدقه مال را زياد مى كند، و صدقه دهيد، خدايتان شما را بيامرزد.)(3)
فايده نهم : انفاق و صدقه باعث اداء دين مى شود
در اين باره امام صادق (عليه السلام) فرمود: (ان الصدقة تقضى الدين و تخلف بالبركة ؛ به تحقيق صدقه دَين (قرض) را ادا مى كند، و بركت جايگزين آن مى شود.)(4)
در اين باره در روايات آمده است كه مستحب است كه انسان قرض كند و صدقه بدهد، براى اين كه باعث وسعت در اداء آن چه قرض گرفته شده مى شود.
فايده دهم : انفاق و صدقه داروى درمان بيماری هاست .
صدقه سودمندترين داروها و سريع ترين چيز براى دفع بيمارى هاست ، به همين جهت است كه به ما امر كرده اند كه صدقه بدهيم ، بلكه تصريح شده به اين كه بيمار با دستان خودش انفاق كند:
1- امام صادق (عليه السلام) فرمود: (داووا مرضاكم بالصدقة و ما على أحدكم أن يتصدق بقوت يومه ان ملك الموت يدفع اليه الصك بقبض روح العبد فيتصدق ، فيقال له : رد عليه الصك ؛ بيمارانتان را با صدقه دادن درمان كنيد، و هركس روزى خويش را صدقه داده به او گفته مى شود كه سند قبض روح را به فرشته برگردان .)(5)
2- مردى به امام هفتم (عليه السلام) شكايت كرد كه ده نفر افراد خانواده ام همه بيمارند. حضرت (عليه السلام) فرمود: (داووهم بالصدقة فليس ‍ شيى ء أسرع اجابة من الصدقة و لا أجدى منفعة على المريض من الصدقة ؛ آنان را با صدقه دادن درمان كن ، زيرا هيچ چيزى سريع الاجابه تر و سودمندتر از صدقه نيست .)(6)
3- امام صادق (عليه السلام) فرمودند: (يستجب للمريض أن يعطى السائل بيده و يأمر السائل إن يدعو له ؛ براى مريض مستحب است كه با دستان خودش به فقير عطا كند و امر شده است كه فقير هم او را دعا كند.)(7)
4- رسول گرامى اسلام (صلى الله عليه و آله) فرمود: (اذا أردت أن يصح الله بدنك فأكثر من الصدقة ؛ اگر مى خواهى خدايت تندرستى بخشد، صدقه بسيار بده .)(8)
5- رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: (تصدقوا و داووهم مرضاكم بالصدقة فان الصدقة تدفع عن الاعراض و الامراض و هى زيادة فى أعماركم و حسناتكم ؛ صدقه دهيد، و بيمارانتان را با صدقه دادن درمان كنيد زيرا صدقه عوارض و بيمارى ها را از بين مى برد و سبب زياد شدن عمرها و خوبى هاى شما مى گردد.)(9)
فايده يازدهم : آن است كه دعاى فقرا در حق انفاق كننده مستجاب مى شود.
اگرچه بر فقرا واجب نيست كه معطى صدقه را دعا كنند ولى از آن ها خواسته شده است موقعى طلب مى كنند همراه با دعا باشد.
امام سجاد (عليه السلام) فرمود: (دعوة السائل الفقير لا ترد؛ دعاى سائل فقير رد نمى شود.)(10)
فايده دوازدهم : انفاق و صدقه باعث مى شود كه فرزندان و اعقاب صدقه دهنده (انفاق كننده) تا هزار سال از آن سود ببرند.
آن گونه كه در اخبار وارد شده است ، صدقه باعث مى شود كه اعقاب (فرزندان بعد از او) تا هفت طبقه يا هفتاد طبقه يا هزار سال از آن سودمند گردند.
1 امام صادق (عليه السلام) فرمود: (ما أحسن عبد الصدقة فى الدنيا الا أحسن الله الخلافة على ولده من بعده ...؛ هيچ بنده اى صدقه نيك نداد جز آن كه خداى تعالى جايگزين بهترين در فرزندان بعد از او كرامت فرمود...)(11)
2 امام صادق (عليه السلام) در ذيل آيه شريفه (و أما لجدار فكان لغلامين فى المدينة و كان تحته كنز لهما و كان أبوهما صالحاً؛ اما ديوار متعلق به دو نوجوان يتيم در شهر بود. و زير آن گنجى متعلق به آن ها وجود داشت و پدر آن ها مرد صالحى بود) فرمود: (إنه كان بينهما و بين ذلك الاب الصالح سبعة آباء؛ بين اين دو فرزند و پدر آن ها هفت طبقه (پشت) فاصله بوده است .)(12)
3 امام صادق (عليه السلام) فرمود: (ان الله ليحفظ ولد المومن الى ألف سنة ؛ بدرستى كه خداوند فرزندان مؤمن را تا هزار سال (بعد از او) حفظ مى كند.)(13)
فايده سيزدهم : انفاق و صدقه آفت و تلف را از مال دفع مى كند. انفاق و صدقه قبل از اين كه به حال محرومان مفيد باشد به نفع سرمايه داران هست ، يعنى ؛ تعديل ثروت حافظ ثروت است ، چنان كه معصومين (عليهم السلام) در سخنان خود به اين حقيقت اشاره كرده اند از جمله :
1 امام صادق (عليه السلام) فرمود: (حصنوا أموالكم بالزكاة و أنا ضامن لكل ما يتوى فى بر أو بحر بعد أداء حق الله فيه من التلف ؛ مال هاى خود را با دادن زكات بيمه نمایيد و من ضامنم هر مالى كه در خشكى يا دريا تباه مى گردد، اگر حقوق خدا در آن مال داده شود از تلف شدن مصون ماند.)(14)
2 اميرمؤمنان على (عليه السلام) فرمود: (ما هلك مال فى بر و لا بحر الا لمنع الزكاة منه فحصنوا أموالكم ؛ هيچ مالى در خشكى و دريا تباه نگردد مگر به خاطر ندادن زكات ، مال هاى خود را با دادن زكات بيمه نمایيد.)(15)
فايده چهاردهم : انفاق و صدقه باعث عزت و دوام دولت مى گردد.
بعضى از راويان گفته اند كه فرعون ، موقع عشاء دستور مى داد به اين كه درب ها باز شوند و ايتام و فقراء و غريبان را بر سر سفره اش حاضر مى كردند و به همين خاطر خداوند به او چهارصد سال فرصت داد.
فايده پانزدهم : صدقه موجب اجابت دعا مى شود.
فايده شانزدهم : انفاق و صدقه كفاره گناهان صغيره و كبيره است .
1- امام صادق (عليه السلام) فرمود: (ان صدقة الليل تمحو الذنب العظيم ؛ به درستى كه صدقه در شب گناهان بزرگ را محو (نابود) مى كند.)(16)
2- و هم چنين امام صادق (عليه السلام) فرمود: (ألصدقة جنة عظيمة من النار؛ صدقه سپر عظيمى در مقابل آتش است .)(17)
فايده هفدهم : خداوند صدقه را از حج و آزاد كردن بنده بيشتر دوست دارد.
فايده هيجدهم : انفاق و صدقه در دستان خود خدا قرار مى گيرد.
به همين خاطر است كه در اخبار وارد شده است كه انسان بعد از دادن صدقه دست خود را ببوسد.
1- امام سجاد (عليه السلام) به هنگام صدقه دادن دست خود را مى بوسيد، سبب اين كار را پرسيدند، امام (عليه السلام) فرمود: (ما تقع صدقة المؤمن فى يد السائل حتى تقع فى يدالله تعالى ...؛ صدقه مؤمن هنوز به دست سائل نرسيده به دست خداى تعالى مى رسد.)(18)
3- امام صادق (عليه السلام) فرمود: (ما من شيىء الا و كل به ملك الا الصدقة فانها تقع فى يد الله ؛ هيچ چيزى نيست جز آن كه فرشته اى بر آن گمارده شده مگر صدقه كه آن در دست خداوند قرار مى گيرد.
**********************************
1- تفسير نور الثقلين ، ج 4، ص 340.
2- بحارالانوار، ج 41، ص 35، روايت 11.
3- بحارالانوار، ج 18، ص 417، روايت 2.
4- بحارالانوار، ج 96، ص 134، ص 68.
5- آثار الصادقين ، ج 10، ص 561.
6- بحارالانوار، ج 62، ص 265، روايت 20.
7- بحارالانوار، ج 81، ص 209، روايت 20.
8- آثار الصادقين ، ج 10، ص 557.
9- آثار الصادقين ، ج 10، ص 560.
10- بحار الانوار، ج 96، ص 134، روايت 68.
11- بحار الانوار، ج 96، ص 135، روايت 68.
12- بحار الانوار ج 70، ص 153.
13- بحار الانوار ج 13، ص 310، روايت 44.
14- آثار الصادقين ج 10.
15- آثار الصادقين ج 10.
16- بحارالانوار، ج 10، ص 113، روايت 1.
17- بحارالانوار، ج 10، ص 113، روايت 1.
18- آثار الصادقين ، صادق احسان بخش ، ج 10، ص 570، به نقل از بحار الانوار، ج 93، ص ‍ 134.

نوشتن دیدگاه