سيد محدث نبيل ، سيد نعمة الله جزايرى در كتاب (الانوارالنعمانيه) حكايت كرده كه مرحوم مقدس اردبيلى (اعلى الله مقامه) در سال گرانى تقسيم مى كرد با فقرا آن چه داشت از اطعمه ، و مى گذاشت براى خود مثل يكى از ايشان . پس يكى از سال هاى گرانى چنين كرد عيالش در خشم شده و گفت : مرا و فرزندان مرا در چنين سال وا گذاشتى كه از مردم سؤال كنيم؟!
پس او را گذاشت و رفت به مسجد كوفه براى اعتكاف.
چون روز دوم شد مردى به در خانه آمد و با او بود چند بار گندم پاك و پاكيزه ، و آرد نرم نيكو.
پس گفت كه : اين را فرستاده براى شما صاحب منزل و او معتكف است در مسجد كوفه.
چون مقدس برگشت از اعتكاف، زنش به او گفت : طعامى كه فرستادى با اعرابى طعام نيكويى بود!
پس حمد الهى به جاى آورد. و او را از آن طعام خبرى نبود.(1)
**********************************
1- كلمه طيبه ، ص 270.

نوشتن دیدگاه