آمده ام عقده گشایی کنم
از درت ای شاه گدایی کنم.

بر حرم دست پرستو شوم
ریزه خور ضامن آهو شوم.

هیچ دری را نزنم غیر دوست
دیده و دل هر دو به دنبال دوست.

روضه تو بوی جنان می دهد
کوی رضا خط امان می دهد.

جز قدح اشک مرا ظرف نیست
من که سراپا بدم و حرف نیست.

حرف در این است غبار درم
بر تو و جد و پدرت نوکرم.

خانه تو خانه آل عباست
فوج ملک زائر قبر رضاست.

بقعه تو قبله اهل دل است
نام رضا چاره هر مشکل است.

ای به دو صد موسی عمران امیر
زنده شد از معجزه ات نقش شیر.

ای پسر سبز قبای علی
در تو بود جود و عطای علی.

رو چو به ایوان طلا می کنم
گریه کنان رضا رضا می کنم.

قهر مکن با من درد آشنا
اذن دخولی که گدایم گدا.

فیض تو فیضی است که بی خاتمه است
خوان تو خوان کرم فاطمه است.

کوچه تو کوچه پیغمبریست
گر سگ این کوچه شوم سروریست.

ای خلف با ادب بوتراب
جان جوادت تو زمن رو متاب.

ای علوی ای رضوی ای رضا
ای نمکین وارث شیر خدا.

صحن و رواق و حرمت آرزوست
آب و غذا و کرمت آرزوست.

دل ز حدیث لب تو شاد شد
نام تو ذکر لب خوش زاد شد.

شاعر : مرحوم سيد حسن خوشزاد