سعيد بن قيس همدانى ، روزى على (عليه السلام) را در جلوی منزلى مشاهده نمود، عرض كرد: يا اميرالمؤمنين شما را در اين جا مشاهده مى نمايم؟
حضرت فرمود: از خانه بيرون نيامدم جز آن كه مظلومى را كمك نموده و به فرياد بيچاره اى برسم ؛ در همين گيرودار ناگهان زنى نزد آن حضرت ظاهر شد. در حالى كه او سخت متزلزل بود. عرض كرد:
يا اميرالمؤمنين شوهرم به من ظلم و بيدادگرى مى كند و سوگند ياد كرده است كه مرا كتك بزند استدعا مى كنم با من بيایید تا نزد او رويم و مانع كتك خوردن من شويد.
حضرت لحظه اى سر به زير افكند و پس از آن فرمود: نه به خدا قسم به جایى نروم تا اين كه داد مظلوم را از ظالم بگيرم بعد حضرت (عليه السلام) به زن فرمود منزلت كجاست؟
آن گاه آن زن نشانى و آدرس منزل خود را داد و حضرت (عليه السلام) با او به سوى منزلش روانه گشت تا به درب منزل آن زن رسيد، حضرت درب منزل را كوبيد، جوانى بيرون آمد كه لباس زنگين دربر داشت حضرت سلام كرد و فرمود: اى جوان از خدا بترس زيرا تو زن خود را ترسانده اى! جوان خشمگين شد و گفت : شما را به اين موضوع چه كار است ! به خدا قسم و سوگند مى خورم به خاطر گفتار شما اين زن را آتش مى زنم .
سعيد مى گويد: حضرت (عليه السلام) از آن جا رفت و بعد از دقايقى ناگهان پيدا گشت در حالى كه تازيانه و شمشير در دستش بود نزديك آن جوان آمد جوان وقتى ديدگانش به شمشير خورد لرزه بر اندامش افتاد حضرت (عليه السلام) فرمود:
من تو را امر به معروف و نهى از منكر مى نمايم و تو گستاخى مى كنى !! از گفتار و كردار خود دست بردار و توبه كن و گرنه تو را با اين شمشير مى كشم .
سعيد مى گويد مردمى كه از آن جا عبور مى كردند جمع گشته و از آن حضرت (عليه السلام) خواهش كردند و عذرخواهى نمودند.
وقتى كه جوان حضرت را شناخت از كردار و گفتار خود نادم و پشيمان گشت و عرض كرد يا اميرالمؤمنين از من درگذر، خداوند از شما در گذرد، به خدا سوگند خشنودم به آن چه كه فرمان داده ايد، آن گاه حضرت (عليه السلام) به آن زن فرمود وارد خانه ات شو و آن زن وارد خانه اش شد.
در اين هنگام آن حضرت (عليه السلام) فرمود: شكر خدايى را كه به سبب من و كوشش من بين زن و شوهر را سازش داد و خداوند در قرآن كريم مى فرمايد: لا خير فى كثير من نجويهم الا من امر بصدقة او معروف او اصلاح بين الناس من يفعل ذلك ابتغاء مرضات الله فسوف نؤ تيه اجرا عظيما؛(1)
در بسيارى از سخنان در گوشى (و جلسات محرمانه) خير و سودى نيست مگر كسى كه (به اين وسيله) امر به كمك به ديگران و يا كار نيك و يا اصلاح در ميان مردم نمايد، و هر كس براى خشنودى خداوند بزرگ چنين كند پاداش عظيمى به او خواهيم داد.(2)
**********************************
1- قرآن كريم ، سوره نساء، آيه 114.
2- نمونه معارف ، ج 1، ص 219.

نوشتن دیدگاه