غزلی زیبا با هفده بیت که هر بیت آن توسط یک شاعر اهل بیت (علیهم السلام) به مناسبت سالروز ازدواج حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) سروده شده که ما نام ایشان را در پایان هر بیت ذکر نموده ایم :
اصلا طبیعی است که عاقد خود خداست
زهرا عروس خانه و داماد مرتضاست
حسین صیامی
دستی پیمبرانه قنوت غزل گرفت
این اولین دو بیتی دیوان مصطفاست
محمد جاسم هاشم خانلو
"دربارگاه قدس که جای ملال نیست"
شادی قدسیان همه از شادی خداست
عباس حق خواه
پیوند پاک مادر آب و ابوتراب
یعنی که خلق آدمیان از گِلِ شماست
هاجر صوفی
زهرا همان کسی ست که رخت عروسی اش
سرمایۀ سعادت یک قوم بی بینـواست ...
سید رضا هاشمی
آیینه بسته خیل ملائک به آسمان
شور و نوا و هلهله در آسمان بپاست
مریم میرزا حیدری
دخت نبی روانه شده سوی خانه ای
كه صاحبش ز عالم امکان سری سواست
فاطمه رجبی
بی شک ز لطف بی حد مولا و بی بی است
این روز اگر عروسی خوش یمن ما دوتاست
فاطمه قمری
پیوند آسمانی آیات رحمت است
وقتی عروس کوثر و داماد هل أتی ست
زهره نصیری
عشق از نگاه این دو به هم آبرو گرفت
اصلا بدون این دو جهان سرد و بی صفاست
هدی هاشم خانلو
ای کاش خنده بر لب آنها دوام داشت...
ذهنم دوباره در پی پایان ماجراست
حسین آجورلو
جانم فدای تازه عروسی كه مادری
بر شاه تشنگان جهان، شاه كربلاست
محمد جواد جواد زاده
وقتی عروس کوثر و داماد حیدرست...
بی شک شروع سلسۀ نور، مجتباست
ز. س محمدی
پیوند آسمان و زمین است و کائنات
خوشحال ازین عروسی زیبا و بی ریاست
نیما رحمانی
هرچند مرتضی زره اش را فروختــه...
زهرا جز آب مهریه ای از علی نخواست
حسین شهریاری
دست علی و فاطمه در دست هم رود..
پیداست که عروسیشان هم گره گشاست...
فاطمه سادات کوهپایه
خورشید و ماه در دو جهان گر بُوَد یکی
زهراست ماه روشن و خورشید مرتضی ست
طاهره فرجام
