قبول می کنی آقا گدایتان باشم؟
و یا که خادم صحنُ سرایتان باشم؟

عزیز فاطمه دستم به دامنت آقا
اجازه هست که من مبتلایتان باشم؟

کبوترانه پر و بال می زنم شاید
حرم، مجاور گنبد طلایتان باشم

دخیل گریه به پرچم سیاه بسته امُ
تمام نیتم این شد، فدایتان باشم

مقام نوکر دربار شأن آقاهاست
قبول کن که غبار عبایتان باشم

تمام ایل و تبارم فدای اجدادت
خودم فدایی آن بچه هایتان باشم

تمام حاجتم این است اربعین امسال
مسافر حرم کربلایتان باشم

شاعر: محمد قاجار