ريان بن شبيب گويد : روز اوّل ماه محرّم خدمت حضـرت امـام رضـا (علیه السّلام) رسيدم، آن حضرت به من فرمودند:
اى پسر شبيب، روزه ‏اى؟
گفتم : نه؛
فرمودند : همانا اين روز همان روزى است كه زكريّا (عليه السّلام) به درگاه پروردگارش دعا كرد و گفت : {پروردگارا، مرا از جانب خود فرزندی پاك عطا کن، همانا که تو شنواى دعایى}.
خدا برايش اجابت كرد و به فرشتگان دستور داد ندا كردند زكريّا (عليه السّلام) را كه در محراب ايستاده بود، كه خدا تو را به یحيى بشارت مى دهد.
پس هر كه اين روز را روزه بدارد، و سپس به درگاه خدا دعا كند، خدا دعای او را مستجاب كند چنان كه براى زكريّا (عليه السّلام) مستجاب كرد.
عَنِ الرَّيَّانِ بْنِ شَبِيبٍ قَالَ‏: دَخَلْتُ عَلَى الإِمَامِ الرِّضَا صَلَوَاتُ اللّهِ عَلَيْهِ فِي أَوَّلِ يَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ؛ فَقَالَ لِي:
يَا ابْنَ شَبِيبٍ، أَ صَائِمٌ أَنْتَ؟ فَقُلْتُ: لَا؛ فَقَالَ: إِنَّ هَذَا الْيَوْمَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي دَعَا فِيهِ زَكَرِيَّا عَلَيْهِ السَّلَام رَبَّهُ عَزَّ وَ وَ جَلَّ، فَقَالَ‏:
﴿رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ﴾ (آل عمران: 38)
فَاسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ وَ أَمَرَ الْمَلَائِكَةَ فَنَادَتْ زَكَرِيَّا وَ هُوَ قائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيى.
فَمَنْ صَامَ هَذَا الْيَوْمَ ثُمَّ دَعَا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ، اسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ كَمَا اسْتَجَابَ لِزَكَرِيَّا عَلَيْهِ السَّلَام.

منبع : امالى شيخ صدوق (رضوان الله عليه) مجلس بیست و هفتم، حدیث پنجم