مطلب زیر را در جایی خواندم،می خواستم بدانم نظرتان درباره آن چیست ؟

(زمان خواندن: 2 - 3 دقیقه)

سوال :
کجای اسلام گفته شده که اگر ما را کنار قبر امام حسین و امام رضا دفن کنند از عذاب در امان هستیم؟؟!!
اگر این طور باشد هارون الرشید از همه در امان تر است چون دیوار به دیوار امام رضا(علیه السلام) دفن است
دلخوش کرده ایم که اسممان در لیست شیعیان ثبت است ، خیال میکنیم صحبت اسم و اسم نويسى است ، در حالی که سنت خداوند است که ؛ محال است مردمی فاسد باشند و مورد رحمت خداوند قرار بگیرند.
شیعه از روی اخلاق و اعمال و جامعه اش شناخته میشود نه عزاداری اش...

*جوابی کوتاه*
کلمات فوق اشکال ساختاری دارد وعلامت عدم اطلاع گوینده بر مجموعه تعالیم دینی است...
بله شکی نیست که هارون از مجاورت قبر حضرت امام رضا (علیه السلام) سودی نمیبرد ؛ اما همین امام رضا(علیه السلام) وامام صادق(علیه السلام) در روایات کثیری شیعیان را به دفن میت در اماکن مقدس تشویق کرده اند .
این شخص اگر رساله عملیه را باز می کرد ، متوجه می شد که حتی جواز نبش قبر برای انتقال به مکان مقدس از موارداستثنای حرمت نبش قبر است!!
هرکس کمترین اطلاعی ازمعارف دینی داشته باشد می داند که در روایات کثیری وارد شده که دفن شدن عالم و یا مومن در یک قبرستان چه بسا عذاب را از اهل آن قبرستان برمی دارد چه رسد به دفن درکنار امام .
البته اینها همه مشروط بر این است که شخص به لحاظ اعتقادی با اعتقاد صحیح و دین کامل از دنیا رفته باشد که در این صورت دفن درجوار امام و یا اماکن مقدس در بخشیده شدن گناهان یا ترفیع درجه او تاثیر مثبت دارد.
اما کسی که بدون ایمان کامل (اعتقاد به خدا و قیامت و پذیرش ولایت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) وائمه اثنی عشر(علیهم السلام) از دنیا رفته باشد هیچکدام از اسباب شفاعت من جمله دفن در مکان مقدس برای او فایده ای ندارد .
در قرآن کریم می خوانیم :
لایشفعون الا لمن ارتضی(یعنی خدا از دین او راضی باشد)
وخدا از دین راضی نمیشود مگر به اقرار به ولایت (الیوم اکملت لکم دینکم..ورضیت لکم الاسلام دینا)
ضمن اینکه این شخص رابطه اصول دین و فروع دین را نفهمیده!! ثبت اسم شخص در زمره شیعیان تابع اعتقاد قلبی و ایمان واقعی به اهلبیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) است که امری جوانحی و قلبی و فکری می باشد ؛ یعنی اصول دین.  دخول به بهشت و جهنم مربوط به اعتقاد انسان است ؛ اگر اعتقاد انسان صحیح باشد (طبق روایات متواتر) عاقبت کار بهشت است ، گرچه سزای اعمال بد در دنیا یا لحظه مرگ و یا درعالم برزخ و سختی های قیامت داده می شود .
خلاصه اگر شیعه باشد(از نظر اعتقاد واصول دین)عاقبت به خیر خواهد شد گرچه فاسد باشد(از نظراعمال و فروع دین)
مثلا شیعه ای که نماز نخوانده ومرده می توان برای او نمازخواند وبه او می رسد ولی سنی را نمی توان برایش اعتقادات فرستاد!!
بله عمل خوب با اعتقاد صحیح لازم و ملزوم هستند..اما کدام لازم است وکدام ملزوم؟ کدام اصل است و کدام فرع؟ کدام اصل بهشت راتضمین می کند وکدام درجات را؟
و اما عزاداری.... گویا این شخص نفهمیده عزاداری و زیارت علامت وجود اعتقاد صحیح واقرار به ولایت اهلبیت(علیهم السلام) است  پس اصلا نباید آن را با سایر فروع واعمال جوارحی قیاس کرد ..فاصله فرقی که بین اصول وفروع هست بین این دو نوع عمل هست (البته اصل عزاداری که علامت ایمان است منظور است والا کیفیات و کمیات آن جزو فروع است)
موفق و موید باشید