آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی :
و آنچه که ذکر کرده مبنی بر اینکه أبولولو مجوسی بود، ثابت نمی باشد، بلکه گفته می شود همان گونه که از ذهبی و طبری حکایت شده که ابولولو نصرانی حبشی بوده و روایت شده که او مجوسی بوده. (یعنی روایات از اهل سنت است) او عموس ابی الزنادیست که عالم اهل سنت در مدینه، امامشان در حساب وفرائض، فقه، حدیث و شعر بوده است. غلام مغیرة بن شعبه بوده. آیا به اسلام گردن نهاد در مدینه منوره هنگامی که غلام مغیره شد یا اینکه بعد از آن (ورود به مدینه و غلامی مغیره) مسلمان نشد؟ ظاهر این است که به اسلام گردن نهاد، به این خاطر که رسول الله (صلی الله علیه وآله) به اخراج کفار از مدینه منوره امر کرده بودند. اگر کافر بود، از جانب خلیفه در اقامت مدینه مأذون و داخل شدن در مسجد رسول الله (صلی الله علیه و آله) و توقف در صف نمازگزاران نبود.
در هر حال در وجود کسی که تولّی حبیبه رسول الله (صلی الله علیه وآله)، فاطمه زهرا، سرور زنان دو عالم باشد و بخواهد ولایتش به آن حضرت بیشتر شود، گفته نظّام را بشنود یا کتاب ألإمامة و السیاسة برای إبن قُتَیبِه دینوری و غیره را بخواند، به گمان خطیب ابولولو را از ایمان خارج نمی داند.
و مجاز نمی باشد او را فاسق بداند زمانی که از اجتهاد باشد، بلکه تکفیر قاتل عمر را جایز نیست اگر زمانی که اسلام او ثابت شده باشد و قرینه ای برای معاندت حقّ و خصومت او برای اسلام اقامه نشده باشد. بلکه حرکت او شفای غیض و غضب بر عمر می باشد؛ برای اینکه او خراجش را زیاد نکرد ومغیره را منصف تر نکرد. نتیجتاً مسلمانان (اهل سنت) کسانی را که از صحابه نقاب بستند و عثمان را کشتند، تکفیر نمی کنند. از اهل سنت کسی عمران بن حطان ناصبی را که شقی ترین آخرین و برادر دو قلو پی کننده شتر صالح، عبدالرحمن بن ملجم مرادی را با ابیات مشهور و خبیثش مدح می‌کند، تکفیر نمی کند! بلکه از او حدیث می گیرند. بلکه بعضی آن ها جَری تر شدند و ابن ملجم را جزو صحابه شمردند با اعتقادشان که صحابه همه شان عادل هستند.
پس کسی که امثال عمران بن حطان و حریز بن عثمانی که نقل شده از یحیی بن صالح که گفت: با حریز هفت سال نماز خواندم، از مسجد خارج نمی شد مگر اینکه علی (علیه السلام) را هفتاد بار لعن می کرد و غیر از آن مبغضین علی بن ابی طالب (علیه‌السلام)، مثل شمر بن ذی الجوشن وعمر بن سعد حدیث می گیرند، و ابن ملجم را در صحابه ذکر کردند، تکفیر نمی کنند!!!
چگونه شیعه را به زعم اینکه ابولولو را مدح می کنند و او را بابا شجاع الدین نامیدند، عتاب می کنند و این مانع تقریب و اتحاد کلمه مسلمین نمی شود؟
وما ذكره من أن أبا لؤلؤة كان مجوسيا فلم يثبت، بل قيل كما حكى عن الذهبي والطبري انه كان نصرانيا حبشيا، وروى أنه كان مجوسيا، وهو عم أبى الزناد الذي كان عالم أهل السنة في المدينة، وامامهم في الحساب والفرائض، والفقه والحديث والشعر، وكان عبدا للمغيرة بن شعبة، وهل كان معتنقا للاسلام حين ما كان في المدينة المنورة أم لم يكن قد أسلم بعد؟ الظاهر أنه اعتنق الاسلام، لان رسول الله صلى الله عليه وآله امر باخراج الكفار من المدينة المنورة المكرمة، فلو كان كافرا لم يكن مأذونا من الخليفة في المقام بالمدينة، والدخول في مسجد النبي صلى الله عليه وآله، والوقوف في صف المصلين رضي الله عنه وعلى كل لو كان فيمن يتولى حبيبة الرسول فاطمة الزهرا سيدة نسا العالمين ويبالغ في ولايتها من سمع بمقالة النظام أو قرا كتاب الإمامة والسياسة لابن قتيبة وغيره فسمى بزعم الخطيب أبا لؤلؤة (بابا شجاع الدين) لا يخرجه ذلك من الايمان، ولا يجوز تفسيقه إذا كان عن اجتهاد، بل لا يجوز تكفير قاتله ان ثبت اسلامه ولم تقم قرينة على معاندته للحق، وخصومته للاسلام، بل كان ذلك منه تشفيا لغيظه وغضبه على عمر، لأنه لم يكثر خراجه، ولم ينتصف له بزعمه من المغيرة.
فالمسلمون لم يكفروا من نقم على عثمان من الصحابة وغيرهم ولم يكفروا قتلته، وفى أهل السنة من لا يكفر عمران بن حطان الناصبي الذي مدح أشقى الآخرين، وشقيق عاقر ناقة صالح عبد الرحمن بن ملجم المرادي بأبياته المشهورة الخبيثة، بل اخذوا عنه الحديث، بل اجترأ بعضهم وعد ابن ملجم من الصحابة مع قولهم بان الصحابة كلهم عدول.
فمن لم يكفر أمثال عمران بن حطان، وحريز بن عثمان الرحبي الذي قال عنه يحيى بن صالح: صليت معه سبع سنين فكان لا يخرج من المسجد حتى يلعن عليا عليه الصلاة والسلام سبعين مرة وغيرهما من مبغضي علي بن أبي طالب عليه السلام، ويأخذ منهم، ومن شمر بن ذي الجوشن وعمر بن سعد الحديث، ويذكر ابن ملجم في عداد الصحابة، كيف يعاتب الشيعة بزعم ان فيهم من يمدح أبالؤلؤة، ويسميه بابا شجاع الدين، ويعد ذلك مانعا من التقريب واتحاد كلمة المسلمين؟
المصدر : مجموعة الرسائل، آية الله العظمى الشيخ لطف الله الصافي الگلپايگاني، ج۲، ص۳۹۵-۳۹۶
