علمای اهل تسنن به قرآن کریم اعتماد کامل ندارند و بعد از حدود ۱۴۰۰ سال هنوز نمی‌دانند کدام آیه جزء قرآن هست و کدام آیه جزء قرآن نیست‼
از آنجا که این اختلافات در بین علمای اهل تسنن بسیار زیاد است ما فقط نظر ۴ امام فقهی اهل تسنن یعنی ابوحنیفه و احمد بن حنبل و شافعی و مالک را در مورد بسم الله الرحمن الرحیم در قرآن بیان میکنیم.

1- دیدگاه ابوحنیفه و مالک :
بسم الله الرحمن الرحیم آیه ای از هیچ سوره ی قرآن نیست ؛ چه سورهء فاتحه چه بقیهء سوره ها.

2- دیدگاه احمد بن حنبل :
بسم الله الرحمن الرحیم فقط آیه ای از سوره ی فاتحه هست و آیه ای از بقیهء سوره ها نیست.

3-  دیدگاه شافعی :
بسم الله الرحمن الرحیم آیه ای از سورهء فاتحه و تمام سوره های دیگر به جز سورهء توبه می باشد.

این مطالب را امام نووی در کتاب المجموع آورده است :
وقَالَ مَالِكٌ وَالْأَوْزَاعِيُّ وَأَبُو حَنِیفَةَ وَدَاوُد لَيْسَتْ الْبَسْمَلَةُ فِی أَوَائِلِ السُّوَرِ كُلِّهَا قُرْآنًا لَا فِی الْفَاتِحَةِ وَلَا فِی غَيْرِهَا وَقَالَ أَحْمَدُ هِيَ آيَةٌ فِی أَوَّلِ الْفَاتِحَةِ وَلَيْسَتْ بِقُرْآنٍ فِی أَوَائِلِ السُّوَرِ وَعَنْهُ رِوَايَةٌ أَنَّهَا لَيْسَتْ مِنْ الْفَاتِحَةِ أَيْضًا.

مالک و اوزاعی و ابوحنیفه و داود گفته اند که بسملة در اوائل سوره ها وجود ندارد چه در فاتحه و چه در دیگر سوره ها.و احمد بن حنبل گفته است که بسم الله آیه اول سوره ی فاتحه هست و در بقیه ی سوره ها نیست.و همچنین از او روایت شده که اصلا جزء سوره ی فاتحه هم نیست.(المجموع شرح المهذب جلد 3 صفحه ی 290.مکتبة الارشاد)

و نووی در صفحهء قبل یعنی صفحه ی 289 نظر شافعی را نیز میگوید:
فمَذْهَبُنَا أَنَّ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ آيَةٌ كَامِلَةٌ مِنْ أَوَّلِ الْفَاتِحَةِ بِلَا خِلَافٍ وَلَيْسَتْ فِی أَوَّلِ بَرَاءَةَ بِإِجْمَاعِ الْمُسْلِمِینَ وَأَمَّا بَاقِی السُّوَرِ غَيْرِ الْفَاتِحَةِ وَبَرَاءَةَ فَفِی الْبَسْمَلَةِ فِی أَوَّلِ كُلِّ سُورَةٍ مِنْهَا ثلاثة أقوال حكاها الخراسانیون اصحهما وَأَشْهَرُهَا وَهُوَ الصَّوَابُ أَوْ الْأَصْوَبُ أَنَّهَا آيَةٌ كَامِلَةٌ...
پس مذهب ما این است که بسم الله الرحمن الرحیم بدون شک آیهء کاملی در سورهء فاتحه است و به اجماع مسلمین در سورهء توبه نیست و اما در بقیهء سوره ها غیر از فاتحه و توبه در بسم الله الرحمن الرحیم در اول سوره ها سه گفته وجود دارد که خراسانی ها نقل کرده اند ؛ بهترین و مشهور ترین و بهترین آنها این است که بسم الله الرحمن الرحیم آیه ای کامل است. (المجموع شرح المهذب جلد 3 صفحه ی 289.مکتبة الارشاد.)

بعد از ۱۴۰۰ سال هنوز اهل سنت متوجه نشده اند که "بسم الله الرحمن الرحیم" آیه قرآن هست یا نیست.
اگر یک اهل تسنن عزیزی ، شافعی باشد باید اعتقاد داشته باشد که بسم الله الرحمن الرحیم آیهء قرآن است در سوره فاتحه.خب از نظر ایشان قرآن کامل است ؛ از نظر این اهل تسنن شافعی قرآنی که یک اهل تسنن حنفی به آن اعتقاد دارد ناقص است چون یک آیه کمتر از قرآنی دارد که این شافعی اعتقاد دارد‼ و بالعکس‼
اگر این معنای اعتقاد به تحریف نیست پس چیست؟! بالاخره بسم الله الرحمن الرحیم آیه هست یا نیست؟! اگر هست چرا ابوحنیفه و مالک قبول ندارند؟! اگر نیست چرا شافعی میگه آیه هست؟!
البته علمای اهل تسنن برای فرار از این مشکل فتوا داده اند : هرکسی بسم الله را در قرآن انکار کند یا اثبات کند تکفیر نمیشود چون علما در مورد آن اختلاف دارند ؛
اما شاهکار اهل تسنن در این قضیه اینجاست که امام مالک میگوید بعضی از صحابه برای تبرک چیزهایی در قرآن اضافه کردند (از جمله همین بسم الله الرحمن الرحیم)
ابن تیمیه در کتابش اینچنین این عقیده را بیان میدارد:
 فقَالَتْ طَائِفَةٌ کَمَالِکِ: لَیْسَتْ مِنْ الْقُرْآنِ إلَّا فِی سُورَةِ النَّمْلِ. وَالْتَزَمُوا أَنَّ الصَّحَابَةَ أَوْدَعُوا الْمُصْحَفَ مَا لَیْسَ مِنْ کَلَامِ اللَّهِ عَلَى سَبِیلِ التَّبَرُّکِ .....
گروهی مانند مالک گفته اند که بسم الله به جز در سوره ی نمل جزو قرآن نیست  و صحابه در مصحف (قرآن کریم) چیزهایی را از باب تبرک قرار داده اند که از کلام خدا نیست.(مجموع الفتاوی ابن تیمیة جلد 22 صفحه 406.مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشریف.)

این حرف یعنی صحابه در قرآن دست برده اند‼
این است حال و اوضاع مکتبی که از اهل بیت (علیهم السلام) فاصله میگیرد ؛
تکلیف اینان حتی با بسم الله الرحمن الرحیم قرآن نیز مشخص نیست...!!!

نوشتن دیدگاه