متن حدیث :
اضاعة الفرصة غصة. (1)
ترجمه :
ضایع کردن اوقات فرصت و فراغت را به بیکاری و کسالت باعث غصه و اندوه است در آن وقتی که فرصت از دست رفته و کار گذشته است پس عاقل آن است که اوقات فراغت خود را غنیمت شمرد و نگذارد که بیخود از دستش برود.
و فی المثل: انتهزوا الفرص فانها تمرمر السحاب.
یعنی در مثل است که غنیمت بشمرید فرصت ها را چه آن که زمان فرصت می گذرد مانند گذشتن ابر. (2)

تا توانستم ندانستم چه سود *** چونکه دانستم توانستن نبود

و فی الحدیث: من ساوی یوماه فهو مغبون. (3)

جوانا ره طاعت امروز گیر *** که فردا جوانی نیاید ز پیر
قضا روزگاری ز من در ربود *** که هر روزش از پی شب قدر بود
من آن روز را قدر نشناختم *** بدانستم اکنون که درباختم
به غفلت بدادم ز دست آب پاک *** چه چاره کنون جز تیمم به خاک
چه شیبت در آمد بروی شباب *** شبت روز شد دیده برکن ز خواب
کنون کوش کاب از کمر درگذشت *** نه وقتی که سیلاب از سرگذشت
مکن عمر ضایع به افسوس و حیف *** که فرصت عزیز است و الوقت ضیف (4)

**************************************
1) نهج البلاغه ص 1141.
2) قال علیه السلام:
العمر اقصر من ان تعلم کل ما یحسن بک علمه فتعلم الاهم فالاهم.
عمر کوتاه تر از آن ست که هر چه دانستنش نیکو است بیاموزی پس بیاموز آنچه اهمیتش بیشتر است.
شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید 20/262.
3) بحار الانوار ج 77 ص 164 و 378 با مختصر تفاوت و قال علیه السلام: یابن آدم انما انت ایام مجموعه فاذا مضی یوم مضی بعضک: شرح نهج البلاغه 20/319.
4) یعنی وقت مهمانی است که می گذرد. قال علیه السلام: الفرصة سریعة الفوت بطئیة العود؛ فرصت زود گذر است و دیر بر می گردد. شرح غررالحکم آقا جمال 2/113.