متن حدیث :
من کفارات الذنوب العظام اغاثة الملهوف و التنفیس عن المکروب.(1)
ترجمه :
از کفاره های گناهان بزرگ فریادرسی بیچاره مظلوم و غم را بردن از اندوهگین مغموم است پس ای برادر جان پیوسته اهتمام کن در اغاثه مظلومان و قضاء حوائج محتاجان و سعی کردن در برآوردن مهمات مسلمانان.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): من اصبح لا یهتم بامر المسلمین فلیس من الاسلام من شیء و من شهد رجلاً ینادی یا مسلمین فلم یجبه فلیس من المسلمین.(2)
یعنی کسی که صبح کند در حالی که غمخوارگی به امر مسلمانان نداشته باشد از مسلمانی به چیزی نیست و کسی که آگاه شود بر مردی که استغاثه می کند که ای مسلمانان پس اجابت او نکند و به فریاد او نرسد از مسلمانان نخواهد بود و بدان نیز که افضل قربات سعی در مهمات ذوی الحاجات و مسرور کردن دل مؤمنان است.
به دست آوردن دنیا هنر نیست *** کسی را گر توانی دل به دست آر
قال امیرالمؤمنین (علیه السلام): لکمیل بن زیاد رحمة الله یا کمیل مر اهلک ان یروحوا فی کسب المکارم و یدلجوا فی حاجة من هونائم. الخ(3)
طریقت به جز خدمت خلق نیست *** به تسبیح و سجاده و دلق نیست
ره نیک مردان آزاده گیر *** چه استاده ای دست افتاده گیر
کسی نیک بیند بهر دو سرای *** که نیکی رساند به خلق خدای
خدا را بر آن بنده بخشایش است *** که خلق از وجودش در آسایش است
**************************************
1) نهج البلاغه ص 1097 حکمت 23.
2) کافی 2/164 با تفاوت کمی.
3) نهج البلاغه ص 1200 حکمت 249.
ترجمه: ای کمیل خانواده خود را وادار کن دنبال کسب مکارم باشند و شب ها در انجام حوائج آن که در خواب است تلاش کنند یعنی گر چه نیازمندان در خواب باشند آنها به فکر رفع نیاز آنان باشند.