امام رضا علیه السلام فرمود:
«علت غسل دادن میت این است که به این وسیله طاهر و نظیف شده و از آلودگی های امراض و آنچه در هنگام بیماری به او رسیده پاکیزه می گردد چه آنکه انسان بعد از مرگ با فرشتگان و اهل آخرت ملاقات می کند لذا مستحب است وقتی بر خداوند و اهل طهارت وارد می شود طاهر و نظیف بوده و به واسطه طهارت به خداوند توجه کند و از او خواسته خود را خواسته و بخواهد که شفاعت شفعائ را در حق او بپذیرد.
وعلت دیگر برای غسل دادن میت آن است که وقتی روح از کالبد خارج می شود نطفه ای که وی از آن خلق شده از جسد او بیرون می رود لذا این غسل به خاطر خروج آن نطفه نیز می باشد»

متن عربی حدیث :
تأتي عن محمّد بن سنان ،أن الرضا (عليه السلام) كتب إليه في جواب مسائله : علّة غسل الميّت أنّه يغسّل لأنّه يطهّر وينظّف من أدناس أمراضه ، وما أصابه من صنوف علله ، لأنّه يلقى الملائكة ، ويباشر أهل الآخرة ، فيستحبّ إذا ورد على الله عزّ وجلّ ولقي [١] أهل الطهارة ويماسّونه ويماسّهم أن يكون طاهراً نظيفاً موجهاً به إلى الله عزّ وجلّ ، ليطلب (وجهه وليشفع) [٢] له ، وعلّة أُخرى أنّه [٣] يخرج منه المنيّ [٤] الذي منه خلق ، فيجنب ، فيكون غسله له.
(علل الشرائع ج1 ص300 ، وسائل الشیعه ج2 ص478)

در روایت دیگر امام رضا علیه السلام فرمود:
« به غسل میت دستور داده شده است زیرا زمانی که انسان  می میرد نجاست و آفت و ناراحتی ها بر او غالب می شود. میت دوست دارد زمانی که اهل طهارت از ملائکه را می بیند و با آنها مباشرت می کند طاهر باشد و با این طهارت به خداوند توجه کند.»

متن عربی حدیث :
عن الرضا (عليه السلام) قال : إنّما أُمر بغسل الميّت لأنّه إذا مات كان الغالب عليه النجاسة والآفة والأذى ، فأحبّ أن يكون طاهراً إذا باشر أهل الطهارة من الملائكة الذين يلونه ويماسّونه فيما بينهم نظيفاً موجّهاً به إلى الله عزّ وجلّ.
(عیون الاخبار ج2 ص114 ، وسائل الشیعه ج2 ص478)

پی نوشت :
[١] ليس في العلل.
[٢] في العيون : به ويشفع.
[٣] في العلل زيادة : يقال.
[٤] في العلل : القذى ، وفي هامش الاصل عن العلل : الاذى.