مَسندِ علمی حضرتش چنان شاخص بود که او را «راوی حدیث» خواندند؛ حکایت بیماری پدر، داستانِ نزول سفره آسمانی برای مادر، سرگذشت میلاد برادر و... .
زلالِ علم، از چشمه جانش می‏جوشید و آن‏گاه که با پدر، در «کوفه» بودند، زنان را، احکام شرعی و قرآن می‏آموخت. او خویش را مهیّا می‏کرد تا خطبه‏های خورشیدی و آتشین خود را، بی‏هیچ بیمی از ستم‏پیشگان دوران، بر زبان جاری سازد.

نوشتن دیدگاه