مه منوّر شعبان مه رسول خداست
مه مبارك میلاد سیدالشهداست

به رهروان هدایت ز حق رسیده خبر
كه روی دست محمد عیان چراغ هداست

تمام دین به روی دست‌های ختم رسل
و یا كتاب خدا روی سینه زهراست

به عدل و عزت و آزادی و كمال و شرف
خلایقند همه تشنه، فیض او دریاست
 
ملك به حسن تماشائیش، شده مبهوت
كه این امام حسین است یا رسول خداست

نسیم خلد برین می وزد ز اطرافش
كه بوی عطر خدا در مشام باد صباست

اگر تمام ملائك ز گاهواره او
پر دوباره چو فطرس طلب كنند رواست

نبی به طلعت زیباش خنده كرد و گریست
خدا به یمن قدومش بهشت را آراست

ز گاهواره به گودال خون نگاهی كرد
به خویش گفت كه میلاد ما شهادت ماست

تمام خلقت یك لحظه بی حسین مباد
كه بی حسین زمین بی‌كس و زمان تنهاست

به حلق تشنه و لب‌های خشك او سوگند
كه خون او به گلستان وحی، آب بقاست

گرفت جام بلا را ز دست حضرت دوست
از آن تمام بلاها به چشم او زیباست
 
مگو چرا ز همه هست خود گذشت حسین
خدای داد به او هست و هست او را خواست

اگر ز بار غمش آسمان خمید چه باك
كه گشت قامت اسلام با قیامش راست

وضو گرفت ز خون، پیش تیر قامت بست
كه تا قیام قیامت از او نماز به پاست

همیشه حج به وجود حسین می‌بالد
كه كربلاش صفا بود و مروه شام بلاست

نماز و روزه و حج و جهاد می‌گویند
حیات ما همه مرهون سیدالشهداست

به پور هند جگر خواره چون گشاید دست
كسی كه رشد و نموّش به دامن زهراست

زهی جلال كه در روی خون گرفته او
به چشم اهل نظر صورت خدا پیداست

مگر نه خوردن خاك آمده به شرع حرام
چه حكمتی است، چرا تربت حسین شفاست؟

به تحت قبّه او كن بلند دست نیاز
بگیر حاجت خود را كه مستجاب دعاست

همه به حشر صدا می‌زنند یا زهرا
ولی ز فاطمه آید ندا، حسین كجاست

اگر چه سوم شعبان جمال خویش گشود
بدان ولادت او ظهر روز عاشوراست

قسم به ذات خداوند قادر بی چون
كه خونبهاش خداوندگار بی همتاست

تمام اهل قیامت به چشم می‌بینند
حسین با تن بی سر شفیع روز جزاست

هنوز نغمه قرآن او بلند ز نی
هنوز نعره هیهات او به اوج سماست

هنوز خنجر قاتل ز خون اوست خجل
هنوز از عطشش، شعله در دل دریاست

هنوز ناله هل من معین اوست بلند
هنوز رأس منیرش به نیزه راه نماست

هنوز پرچم گلگون او به قله عرش
هنوز پیكر صد چاك او به دوش شماست

حسین رهبر آزادگان به هر عصری
حسین راه نمای تمام نهضت‌هاست

حسین مشعل تابنده هدایت خلق
حسین مصحف نور است و آیت عظماست

حسین جان دعا، جان ذكر، جان نماز
حسین روح حرم، روح مروه، روح صفاست

گواه زنده من، ارجعی الی ربك
كه بر حسین همانا خدا مدیحه سراست

حسین سوره فجر و حسین آیه نور
حسین نجم فروزان حسین شمس ضحاست

حسین زنده حق و حسین كشته حق
حسین بر همه باطل ستیزها مولاست

به وصف او كه خدایش ثنا كند میثم
قصیده تو بود نارسا اگر چه رساست

حاج غلامرضا سازگار

نوشتن دیدگاه