سپس پنهان ماندن ولادتش را همچون تولد حضرت ابراهيم خليل الرحمن مى داند که نمرود، طاغوت زمان خواست از پيدا شدنش پيشگيرى کند و نتوانست و در غارى رشد کرد و عاقبت بتها را شکست و طاغوت را درهم کوبيد. غائب شدند از انظار را بقضاياى حضرت موسى (عليه السلام) تشبيه مى کند که غيبت هاى متعدد کوتاه و طويل داشت و بطور کلى از غيبت هر پيغمبرى ياد مى کند که شيخ صدوق در کتاب غيبت خودش که به اشاره آن حضرت نوشته است ياد آور شده است.