مروى است کسى که مى خواهد زکوه واجبش را بپرازد بدنبال مستحق مى گردد، جار مى زند، اعلان مى کند، تا يک هفته عقب نيازمند مى گردد کسى پيدا نمى شود زکوه او را بگيرد. چون به برکت نور علم و ولايت، همه خود را بى نياز مى بينند لذا قانعند و راستى قناعت به آنچه خدا عنايت فرموده است موجبى دلخوشى مى شود و روزگارشان را به خوشى مى گذرانند چه روزگار مبارکى است.